Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Osły i ludzie

Osły i ludzie

Dosiadł mnie osioł okrakiem
I rykiem obwieścił donośnym
Że na wierzchowcu takim
Będzie jeźdźcem wolności
Wbił mi w żebra ostrogi
Wepchnął do ust kostkę cukru
Chwostem tnąc w poprzek nogi
Zmusił bez trudu do truchtu

Zaduch ośli mnie dusi
Jestem kloaką jeźdźca
Bo co spod ogona wypuści
Na moich gromadzi się plecach
Małpy śpiewają mu pieśni
I łaską zwą co jest musem
On ryczy nad uchem: nie śpij!
I już nie truchtem już kłusem

Mija nas inny wierzchowiec
Z wysiłku ogłuchł i oślepł
Osioł go kopie po głowie
Cień jego uszy ma ośle
Nikt już nie mówi po ludzku
Rykiem i śmiechem się chwalą
Głaszczą i chłoszczą do skutku
Kłus nasz przechodzi w galop!

Pędzę na zgiętych kolanach
Więcej niż znieść mogę znoszę
Aż świta myśl niesłychana
I ludzką głowę podnoszę
To nic że ostrogi bodą
Szpicruta nad uchem gra!
To jeździec stworzony pod siodło
I jeźdźca dosiąść się da!

Donkeys and People

A donkey's mounted me astride
And with a loud hee-haw proclaimed
That on such a steed
He would be the rider of freedom
He dug his spurs into my ribs
Shoved a sugar cube into my mouth
Lashing my legs with his tail
He forced me to trot without a doubt

The donkey's stench suffocates me
I am the rider's cesspool
For whatever he lets out from his tail
Gathers on my back
Monkeys sing to him
And call his need a grace
He roars in my ear: don't sleep!
And now we're no longer trotting but cantering

Another mount passes us by
Deaf and blind from its toil
The donkey kicks it in the head
Its ears are like the donkey's now
No one speaks like a human anymore
They boast with roars and laughter
They caress and lash until their goal
Our canter is becoming a gallop!

I run on bended knees
I endure more than I can bear
Until a thought comes to me
And I raise my human head
It doesn't matter that the spurs hurt
The whip plays over my ear!
This rider is made for the saddle
And the rider can be saddled!