Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Powtórka z Odysei

Powtórka z Odysei

Szafirowe perspektywy
Morze, niebo, echo gromu
Płynie Odys Przenikliwy
Łzy źrenicą szuka domu
Wysp szmaragdy, skał świątynie
Patrzą milcząc aż przepłynie
Był z Odysa, jak się zdaje
Ojciec, mąż i zabijaka
Branki brał, plądrował kraje
A czekała nań Itaka
Z przebiegłości w interesach
Zyskał miano Ulissesa
Wódz tysięcy, mąż wyniosły
Jakich mało znały dzieje
Kreśli w falach piórem wiosła
Swoich błędów Odyseję
Ulubieniec bogów, strateg
Jeden mu pozostał statek
Jeden mu pozostał statek
A tam, jeśli wierzyć pieśni
Wierna żona, dom w winnicy
Niecierpliwi i obleśni
Rządzą schedą zalotnicy
Piją wino, rżną barany
Jeden z nich ma być wybrany
Jak naprawdę było - nie wiem
Może zwodzą pieśni słowa
Słodkim łupem - bezkrólewie
Dumna i posażna wdowa
Mógł - zbłądziwszy w gwiazd eony
Rabuś zostać ograbiony
Z pokus syren się ocalił
Nie dał się zamienić w świnię
Pieśń człowieka doskonali
Człowiek znika, pieśń nie ginie
Tak śmiertelnik sięga szczytów
I w tym tkwi realizm mitu
I w tym tkwi realizm mitu
Krąży Telemacha statek
Po zatokach i cieśninach
Czy młodzieniec znajdzie tatę?
Czy rozpozna ojciec syna?
Czy ruszając na swą Troję
Syn udźwignie ojca zbroję?
Los Odysa dróg nie skraca
Ciąży w rękach pióro wiosła
Trzeba mieć do czego wracać
Czego trzymać się by sprostać
Trzeba jeszcze mieć w co wierzyć
By się z własną pieśnią zmierzyć
Trzeba jeszcze mieć w co wierzyć

Повторение Одиссеи

Сапфировые дали,
Море, небо, эхо грома.
Плывет Одиссей Прозорливый,
Слёзы взором ищет дома.
Островов изумруды, храмы скал,
Смотрят молча, пока он проплывал.
Был Одиссей, как я полагаю,
Отцом, мужем и рубакой.
Пленниц брал, страны грабил,
А ждала его Итака.
За хитрость в делах,
Получил имя Улисса.
Вождь тысяч, муж гордый,
Каких мало знала история.
Чертит в волнах пером весла,
Своих ошибок Одиссею.
Любимец богов, стратег,
Один остался корабль у него.
Один остался корабль у него.
А там, если верить песне,
Верная жена, дом в винограднике,
Нетерпеливые и назойливые,
Правят наследством женихи.
Пьют вино, режут баранов,
Один из них должен быть избран.
Как на самом деле было - не знаю,
Может, обманывают песни слова.
Сладкой добычей - безвластие,
Гордая и богатая вдова.
Мог, заблудившись в звездных эонах,
Разбойник стать ограбленным.
От соблазна сирен спасся,
Не дал себя превратить в свинью.
Песня человека совершенствует,
Человек исчезает, песня не умирает.
Так смертный достигает вершин,
И в этом реализм мифа.
И в этом реализм мифа.
Кружит Телемаха корабль,
По заливам и проливам.
Найдёт ли юноша отца?
Узнает ли отец сына?
Отправляясь в свою Трою,
Поднимет ли сын отцовскую броню?
Судьба Одиссея путей не сокращает,
Тяжело в руках перо весла.
Нужно иметь, к чему возвращаться,
За что держаться, чтобы справиться.
Нужно ещё иметь, во что верить,
Чтобы с собственной песней помериться.
Нужно ещё иметь, во что верить.