Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Pustynia 80

Pustynia 80

Wielbłądy upadają ze zmęczenia
Piach oczom wzrok odbiera, w zębach zgrzyta
Nasz ślad za nami znika w okamgnieniu
O zagubioną drogę nikt nie pyta
Wtem słychać gniewny pomruk poganiaczy
Wymownie kładą dłonie na kindżały
Żądają wina kobiet i zapłaty
Klną jawnie nas wyprawę i świat cały
A my już chyba znamy kres podróży
Patrzymy póki jeszcze starczy siły
Jak w piasku wiatr nam przyszłość wróży
W zbiorowe dawnych wypraw dmąc mogiły
Przewodnik zagubionej karawany
Unosi się w strzemionach.
Słońce świeci
Kolejne tworzy nam fatamorgany
Oazy obiecuje
Naszym dzieciom

Desert 80

Camels fall down from fatigue
Sand eyes blind sight, grates in teeth
Our trace disappears behind us in an instant
No one asks about the lost path
Suddenly hear the angry growl of drovers
Expressively, they put their hands on their daggers
They demand wine, women and payment
They openly curse the expedition and the whole world
And we probably already know the end of the journey
We look, while we still have enough strength
As the wind in the sand predicts our future
Blowing into the collective tombs of ancient expeditions
Guide of the lost caravan
Rises up in the stirrups.
The sun is shining
Creating more mirages for us
Promises oases
For our children