Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Somosierra

Somosierra

Pod prąd wąwozem w twarz ognistym wiatrom
Po końskie brzuchy w nurt płynącej lawy
Przez szwoleżerów łatwopalny szwadron
Gardła armatnie kolanami dławić
W mokry mrok topi głowy szwoleżerów
Deszcz gliny, ziemi i rozbitej skały
Ci, co polegną - pójdą w bohatery
Ci, co przeżyją - pójdą w generały

Potem twarz z ognia jeszcze nieobeschłą
Będą musieli w szczere giąć uśmiechy
Z oczu wymazać swoją hardą przeszłość
Uszy nastawić na szeptów oddechy
Zwycięskie piersi obciążą ordery
I wstęgi spłyną z ramion sytych chwały
Ci, co polegli - idą w bohatery
Ci, co przeżyli - idą w generały

Potem zaś czyści w paradnych mundurach
Galopem w wąwóz wielkiej polityki
Gdzie w deszczu złota i kadzideł chmurach
Pióra miast, armat, państw krzyżują szyki
I tylko niektórym ominie pokuta
W mrowisku lękiem karmionych koterii
Nieść będą ciężar wytrząśniętej z buta
Grudki zaschniętej gliny Somosierry

Ale twarz z ognia jeszcze nieobeschłą
Będą musieli w szczere giąć uśmiechy
Z oczu wymazać swoją hardą przeszłość
Uszy nastawić na szeptów oddechy
Nie ten umiera co właśnie umiera
Lecz ten, co żyjąc w martwej kroczy chwale
Więc ci, co zginęli, poszli w bohatery
Ci, co przeżyli - muszą walczyć dalej

Somosierra

Against the current, into the fiery wind in the gorge
Up to the horses' bellies in the flowing lava
Through the flammable squadron of light cavalry
Strangle the cannon's throats with knees
Drown the cavalrymen's heads in the wet darkness
Rain of clay, earth and shattered rock
Those who fall will become heroes
Those who survive will become generals

Then, with their faces still flushed from the fire
They'll have to bend into sincere smiles
Erase their proud past from their eyes
Tune their ears to the breath of whispers
Victorious chests will be weighed down with medals
And ribbons will flow from the shoulders of the glory-filled
Those who fell will become heroes
Those who survived will become generals

Then, clean in their dress uniforms
Gallop into the gorge of grand politics
Where in a rain of clouds of gold and incense
Feathers of cities, cannons, states cross ranks
And only some will avoid punishment
In the anthill of coteries fed by fear
They will carry the burden of a clod of
Dried clay from the boot of Somosierra

But with their faces still flushed from the fire
They'll have to bend into sincere smiles
Erase their proud past from their eyes
Tune their ears to the breath of whispers
Not he who dies at this moment dies
But he who lives and walks in dead glory
So those who died went to heroes
Those who survived must fight on