Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Upadek Ikara

Upadek Ikara

(Opis obrazu Pietera Bruegela starszego "Upadek Ikara")
Pług rozgryza grudy bure
Karnie dźwiga brzemię wół
Szumne drzewa rosną w górę
Szumne rzeki płyną w dół
Tłustą ziemią oracz kroczy
Płytki w niej odciska ślad
Całym światem jego oczu ociężały wołu zad
Całym światem jego oczu ociężały wołu zad
Odurzone nieba skalą morze marszczy się beztrosko
Z migotliwą tańczy falą białe piórko z kroplą wosku
Wodzi kręty szlak wędrowca
Wąwozami w cieniu wzgórz
Wodzi pasterz bierne owce
Pod nożyce i pod nóż
W płynnym świetle oddalenia
Drży niepewny siebie cel
Miasto blasku, port wytchnienia, szmaragd, błękit, róż i biel
Miasto blasku, port wytchnienia, szmaragd, błękit, róż i biel
Odurzone nieba skalą morze marszczy się beztrosko
Z migotliwą tańczy falą białe piórko z kroplą wosku
Mrówczy ruch na wantach statku
W Słońce godzi masztu grot
Nie rozmyśla o upadku
Kto na rychły liczy wzlot
Lśnienie płaszczyzn nie zna granic
Dla bezliku dróg i miejsc
Nie zagląda w głąb otchłani
Kogo żagiel niesie w rejs
Odurzone nieba skalą morze marszczy się beztrosko
Z migotliwą tańczy falą białe piórko z kroplą wosku
Śpiewa pasterz, beczy owca
Klaszczą żagle, stęka wół
Fala dźwiga tors żaglowca
Drzewa - w górę, rzeki - w dół
Nad urwiskiem gnie się gałąź
Znieruchomiał na niej ptak
Ptasim wzrokiem objął całość, lecz nie pojął jej i tak
Ptasim wzrokiem objął całość, lecz nie pojął jej i tak
Porażone nieba skalą morze cierpnie gęsią skórką
Z migotliwą znika falą z kroplą wosku martwe piórko

The Fall of Icarus

(Description of the painting "The Fall of Icarus" by Pieter Bruegel the Elder)
The plough bites into the brown clods
Docile, the ox hauls its burden
Stately trees soar toward the sky
Rushing rivers flow downhill
A farmer ambles through the rich earth
Leaving shallow prints behind
His gaze, heavy with the weight of the ox's rump, fills his entire world
His gaze, heavy with the weight of the ox's rump, fills his entire world
Charmed by the scale of the heavens, the sea wrinkles carelessly
With a flicker, a white feather with a drop of wax dances upon the waves
A traveler treads a winding path
Through the shadowy ravines of the hills
A shepherd leads his meek sheep
To the shears and to the knife
In the hazy light of the distance
An uncertain goal trembles
Emerald, azure, rose, and white - a city of radiance and respite
Emerald, azure, rose, and white - a city of radiance and respite
Charmed by the scale of the heavens, the sea wrinkles carelessly
With a flicker, a white feather with a drop of wax dances upon the waves
Ant-like activity on the ship's rigging
The mast's top reaches for the sun
He who counts on a swift take-off
Does not dwell on the fall
The gleam of the surfaces knows no bounds
For myriad paths and places
He who sails the abyss does not gaze into its depths
Whose sail carries him far
Charmed by the scale of the heavens, the sea wrinkles carelessly
With a flicker, a white feather with a drop of wax dances upon the waves
The shepherd sings, the sheep bleat
The sails clap, the ox strains
The wave lifts the sailing ship's hull
Trees upwards, rivers down
A branch clings to the precipice
A bird perches upon it, motionless
With its bird's eye view it surveys the whole, yet fails to grasp it
With its bird's eye view it surveys the whole, yet fails to grasp it
Stunned by the scale of the heavens, the sea turns pale with gooseflesh
With a flicker, a dead feather with a drop of wax vanishes beneath the waves