Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Wariacje dla Grażynki

Wariacje dla Grażynki

Spójrz na ten asfaltowy pazur co topi niebo z celofanu!
Huczący lej sprężonych gazów wytryska z niewidocznych kranów!
Płonący tiul falami dwiema niknąc odsłania Czerni odlew
A tam jest Otchłań w której nie ma miejsca na jeden ludzki oddech...
Komórkom tkankom plastrom miodu żyłkom na liściu pajęczynom
Wszystkim strukturom kryształowym w sposób ten sam i żyć i ginąć!
Każde poczuje unerwienie ten ból na wskroś duszności atak
Gdy się rozłazi ciało ziemi pod czarnym palcem antyświata!
Za tą zasłoną która płonie
Uparcie żyliśmy Owady
Wierzące w trajektorie komet
W siebie w pomyślne gwiazd układy
Teraz ten paluch nas rozdusi
Jak wszy schwytane w światła smudze
I gwiazd posypią się okruchy
By schnąć na proch w tej centryfudze
W tym wirze my już proch znikomy skorupki krabów planet jajek
Ziemia porosła w nocny płomyk jaki przeważnie próchno daje
Krążymy w osypisku gwiazd
Dwa niewidoczne ziarnka soli
I ginie świat
A nas a nas
Tych kilka małych miejsc
Wciąż boli

Variations for Grażynka

Look at this asphaltic claw that melts the cellophane sky!
The roaring mouth of compressed gases spurts from invisible taps!
The burning tulle in two waves vanishes revealing the cast of Black
And there is the Abyss in which there is no room for a single human breath...
To cells, tissues, honeycombs, veins on a leaf, spider webs
To all crystal structures in the same way and live and die!
Each will feel its innervation, this pain through breathlessness
When the body of the earth breaks under the black finger of the anti-world!
Behind this burning curtain
We stubbornly lived as Insects
Believing in the trajectories of comets
In ourselves, in the favourable arrangement of stars
Now this finger will crush us
Like lice caught in the light beam
And the stars will crumble
To dry out to dust in this centrifuge
In this vortex we are already the dust, the tiny shells of crabs, the planets eggs
The Earth is overgrown with a night's flame, which usually gives rot
We are circling in the dump of stars
Two invisible grains of salt
And the world is dying
And us, and us
These few small places
Still hurt