Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Zwatpienie

Co nas obchodzić mogłoby w tym kraju
Gdzie przyjaciele z dala się obchodzą
Czy się wrogowie starzy dogadają
Kogo pogodzą a komu dogodzą
Na co się jeszcze obrażać w ojczyźnie
Przeobrażonych i poobrażanych
Gdzie, jeśli ktoś cię przez przypadek liźnie
To, by otworzyć - nie zaleczyć - rany
Czego na Boga pragnąć móc nad Wisłą
Co nie jest jeszcze marzeniem spragnionych?
Fatamorgana - nazywa się "przyszłość"
Źródła w oazach - strute, lub strzeżone
Kogo wśród swoich bliźnich nienawidzić
Uszlachetniając podłość przez nienawiść
Gdy się nienawiść brzydzi tym, co widzi
I w bezsilności - nudzi, a nie dławi
Na co się skarżyć wśród prawnuków Skargi
Dla których słowa, nie myśl - to rozmowa?
O chórze marzą roztrzepane wargi
Internowane w gadających głowach
Kogo potępiać i czym, jeśli stempel
Zastąpił tępe ostrze potępienia
I - bezszelestnie, żeby iść z postępem
Trzeba udzielać hurtem rozgrzeszenia?
Komu dać miłość w cieniu Jasnej Góry
Gdzie wszyscy tak ukochani boleśnie
Że blizny wiary są bliznami skóry
Próbując żywym przyswoić nieszczęście
Co zdradzić jeszcze w państwie Targowicy
Gdy komuniści też krzyczą o zdradzie
I próżne plany państwowej mennicy
Żeby srebrniki były wciąż na składzie
Jak wierzyć szczerze w narodu świątyni
Gdy na sztandarach - aksjomaty wiary
Powyszywane są nićmi złotymi
A dusza warczy, gdy widzi sztandary
Kogo wynosić pod niebo Lechitów
Gdzie tylu było dziwnie wyniesionych
I braknie brązu dla nowych pomników
Wśród tylu starych - jeszcze nie strąconych
Jak żyć w tylekroć zdobytym Muzeum
Gdzie nieżyjący życia się trzymają
Wbrew rozsądkowi śpiewając "Te Deum"
By ich coś wreszcie obeszło w tym kraju

Какое нам дело в этой стране?
Где друзья вдали празднуют
Уживаются ли враги
Кого помирят, а кого помирят
На что еще обижаться на родине
Преображенных и избитых
Где, если кто-то случайно лижет тебя
Чтобы открыть - не залечить-раны
Что, ради Бога, желать быть на Висле
Что еще не мечта жаждущих?
Фатаморгана-называется"Будущее"
Источники в оазисах-strute, или охраняемые
Кого среди своих ближних ненавидеть
Облагораживая подлость ненавистью
Когда ты ненавидишь то, что видишь
И в бессилии-скучно, а не душит
На что жаловаться среди правнуков
За какие слова, не думайте-это разговор?
О хоре мечтают разбитые губы
Интернированные в говорящих головах
Кого осуждать и чем, если штамп
Он заменил тупой клинок осуждения
И-бесшумно, чтобы идти с прогрессом
Нужно ли давать ему отпущение грехов?
Кому подарить любовь в тени светлой горы
Где все такие любимые мучительно
Что шрамы веры-это шрамы кожи
Пытаясь живым усваивать несчастье
Что предать еще в государстве Тарговицы
Когда коммунисты тоже кричат о предательстве
И тщетные планы государственного Монетного двора
Чтобы Серебряков был еще на складе
Как искренне верить в храм нации
Когда на знаменах-аксиомы веры
На них злотыми нитями
И душа рычит, когда видит знамена
Кого выносить под небо Лехитам
Где сзади было странно вынесено
И отсутствие бронзы для новых памятников
Среди тылов старых-еще не казненных
Как жить в толькоразобранном музее
Где живут покойники
Вопреки здравому смыслу петь "те Deum"
Чтобы их что-то наконец-то охватило в этой стране