Текст и перевод песни Jack Parow - Tussen Stasies - Acoustic Version

Tussen Stasies - Acoustic Version

Ek het al baie goed verloor en dit nooit ooit weer gevind nie
Ek het al baie keer vir ma gese: "Ek is nie meer n kind nie"
Die lewe is te hard en ek verstaan nie meer die punt nie
Ek staan langs n groot hoop hout maar ek het nie meer n flint nie
Ek kry koud op my eie, ek soek net n klein bietjie warmte
Almal is ryk van die liefde, en eks alweer die armste
Sommige dae voel dit of doodgaan van die hongerte
Daar′s n leë kol in my maag waar ek wegkruip in die donkerte
Eks gebreek van binne soos al my speelgoed van toe ek klein was
As ek vandag wegstap sal al my goed pas in m klein tas
Ek soek net n tydjie sodat ek die as van my kan afwas
Maar die soldate op die muur bombardeer my met die traangas
So ek lê onder n lappies kombers en probeer nog blokkies aan las
Maar daar's n kwaai oom langs my bed en hy se vir my: "Staan vas!"
So ek trek die kombers oor my kom en lê oop voete
En stap die lang pad in my pa se groot skoene

As ons staan op die einde van die lang pad langs die spoor
Daar′s net donkerte daar voor, ek staan en bewe
Dit raak swarter en daar's net stilte wat ek hoor
Hou my hand styf vas, langs jou sy
Is jy nog lief vir my?
Sal jy my by die Hemelpoorte kry?

Ons hou van aan mekaar, maar niemand gaan ooit regtig joume wees nie
Ons skryf briewe vir mekaar wat ons nooit regtig lees nie
Want daar's altyd een verloorder in Russian roulette
Ek moet uit gaan, ek moet werk, maar ek sit vas in die bed
Ek stap rond en soek sitplek in leë gebouens
Ek probeer myself vind in drank en leë verhoudings
Ek sit en skryf gedigte maar, word my gedigte digkuns?
En ek skree volle bors in die aand my kop in die kussing
Ek lê vir ure in die bad met my kop onder die water
Ek slaap elke oggend laat want die wêreld kan wag tot later
Ek moet wag. Nee, aan beweeg
Ontslae raak van my gevoelens
So ek stap, raak leeg met groot aksies sonder bybedoelings
So ek sit alleen, op een punt van die wipplank
Ek bid alweer vir een sitvlak, maar ek sit lank
En wag vir iemand om op te spring aan die een kant
Maar die vingers van my gevoelens kap diep in my verstand
As ons staan op die einde van die lang pad langs die spoor
Daar′s net donkerte daar voor ek staan en bewe
Dit raak swarter en daar′s net stilte wat ek hoor
Hou my hand styf vas langs you sy

Ek het al vêr gewen en baie ver verloor
Ek het al baie gevoel of die lewe my versmoor
Ek het al baie gesit op die bokant van n berg
Ek het al baie gesit, in die voorkant van die kerk
Vat my terug na die Langpoort
Op my ouma se plaas
Ek wil saam met my suster die skape in die kraal in jaag
Ek wil sit op my oupa se skoot en stories hoor van die verlede
Ek wil rond hardloop op die gras tot ek lam word in die knieë

Ons staan en luister hoe die Here en die duiwel oor ons stry
Die hartseer is verby
Op die ou einde al wat ek wil hoor oor jou tong: jy wil by my bly
Sal jy my by die Hemelpoorte kry?

Between Stations - Acoustic Version

I've lost many things and never found them again
Many times I told mom: "I'm not a child anymore"
Life is too hard and I don't understand the point anymore
I stand by a large pile of wood but I don't have a flint anymore
I get cold on my own, I just need a little warmth
Everyone is rich with love, and I'm the poorest again
Some days it feels like I'm dying of hunger
There's an empty spot in my stomach where I hide in the darkness
I'm broken inside like all my toys from when I was little
If I leave today, all my things will fit in my small bag
I just need a moment to wash the ashes off me
But the soldiers on the wall bombard me with tear gas
So I lie under a patchwork blanket and try to add more blocks
But there's a mean uncle by my bed and he tells me: "Stand firm!"
So I pull the blanket over my head and lie open feet
And walk the long road in my father's big shoes

When we stand at the end of the long road along the tracks
There's only darkness ahead, I stand and tremble
It gets blacker and there's only silence that I hear
Hold my hand tight, by your side
Do you still love me?
Will you find me at the Heaven's Gate?

We hold onto each other, but no one will ever truly be ours
We write letters to each other that we never really read
Because there's always one loser in Russian roulette
I need to go out, I need to work, but I'm stuck in bed
I walk around looking for a seat in empty buildings
I try to find myself in alcohol and empty relationships
I sit and write poems, but do my poems become poetry?
And I scream at the top of my lungs at night, my head in the pillow
I lie in the bath for hours with my head under the water
I sleep late every morning because the world can wait until later
I need to wait. No, move on
Get rid of my feelings
So I walk, become empty with big actions without ulterior motives
So I sit alone, on one end of the seesaw
I pray again for one seat, but I sit for a long time
And wait for someone to jump on the other side
But the fingers of my feelings dig deep into my mind
When we stand at the end of the long road along the tracks
There's only darkness ahead, I stand and tremble
It gets blacker and there's only silence that I hear
Hold my hand tight, by your side

I have won far and lost far
I have often felt like life was suffocating me
I have sat many times on the top of a mountain
I have sat many times, in the front of the church
Take me back to the Langpoort
On my grandma's farm
I want to chase the sheep into the kraal with my sister
I want to sit on my grandpa's lap and hear stories of the past
I want to run around on the grass until my knees go numb

We stand and listen to the Lord and the devil fighting over us
The sadness is over
In the end, all I want to hear from your tongue: you want to stay with me
Will you find me at the Heaven's Gate?