Gdy Zgaśnie Słońce - Kali перевод на немецкий

Gdy Zgaśnie Słońce

Gdy gaśnie słońce
Kali, Kali, ej, raz...

Pamiętam pierwszy raz kiedy zgasło dla mnie słońce
Jechałem kabaryną pierwszego lipca na monte
Po drodze te psy ciągle coś gadały do mnie
Ale ja ogłuchłem widząc to, co tracę w małym oknie
Piękny poranek, siódma rano, dzień zwyczajny
Ludzie idą do pracy, wszystko w ruchu jednostajnym
Jak Witkacy maluję w umyślę obraz
Nie zobaczę tego długo czeka z betonu krajobraz
Widzę wróblę pląsające na gałęzi
Intensywność, zieleń trawy, liście nie w kolorze miedzi
Zwolnione tempo, rzeczywistość płynie lekko
Pochłonięty przez getto nie widziałem tego żyjąc na krawędzi
Auto pędzi na kogutach
Nie ma we mnie ruchu jak w umarłym ciele trupa
Dłoń jedna z drugą skuta, rozluźniły się pięści
Godzę się z tym co będzie nie odczuwam agresji
W mojej piersi serce pulsuje wolno
Przestawia się na rytm miejsca gdzie czas płynie wolno
Chciałbym się pożegnać z kimś ale mi nie wolno
Po fakcie zrozumiałem znaczenie słowa wolność
Mijają chwilę wracają powoli zmysły
Niech ktoś mnie uszczypnie może to tylko mi się śni
Gdybym mógł, gdybym tylko cofnął czas
Gdybym mógł urodził bym się jeszcze raz, ziomeczku wierz mi
Jak na spowiedzi ostatni rozrachunek
Sumienie czyste łamię prawa wizerunek
Boże mój powiedz kiedyś mnie opuścił
Boże mój wiem że obrałem zły kierunek
Przekraczam bramy piekła i żegnam to co kocham
I chodź głowę mam do góry czuję się jak po psychotropach
Czuję mrok, czeka dom zabłąkanych dusz
Gdy szedłem tak nagle ktoś wykrzyczał z okna

Gdy zgaśnie słońce nie czuj się osamotniony
Bo w mroku czekam ja niosę światło, bądź spokojny
W obliczu zła pokaż, że dobra jesteś godny
Przestań się bać, weź do serca ognia z mej pochodni
Gdy zgaśnie słońce nie czuj się osamotniony
Bo w mroku czekam ja niosę światło, bądź spokojny
W obliczu zła pokaż, że dobra jesteś godny
Przestań się bać, weź do serca ognia z mej pochodni

Pamiętam drugi raz kiedy słońce dla mnie zgasło
Ktoś ukochany mi na wieki miał wkrótce zasnąć
Chore ciało i złośliwe markery
Zapada wyrok, lekarz jest do bólu szczery
To nie prawda to musi być pomyłka
Trwa ciągła walka, toczy się lat dobrych kilka
Nie godzę się z tym, nie dociera to do mnie
Nie wierzę w to, że zostały jej tylko trzy tygodnie
Uciekam, biegnę jak by to miało coś zmienić
Pęd powietrza suszy łzy napływające z moich źrenic
Nie zatrzymuje się póki funkcjonują mięśnie
Po to by w końcu klęknąć osamotniony w mieście
Pytam Boga czemu znowu mnie opuścił
Pięści twarde jak kamienie, krzyk obudził by głuchych
Nienawidzę wszystkich, nie cierpię tego świata
Zamordował bym rękoma tego co ma nadejść kata
I widzę ją jakby nic się nie zmieniło
Uśmiech na jej twarzy ciągle daje mi miłość
Stare dłonie ciągle głaszczą mnie po głowie
Czuje się jak małe dziecko nie poradzę z tym sobie
Nienawidzę siebie za te wszystkie przykre chwilę
Za te wszystkie przykre słowa za to, że nie doceniłem
Ile znaczy dla niej, ile ona znaczy dla mnie?
Chciałbym cofnąć czas o więcej czasu błaganie
Nadchodzi moment ten, którego tak się bałem
Przy łóżku czeka śmierć ona pod białym prześcieradłem
Trzymam dłoń cenniejszą dla mnie niż diament
Wtedy jej obiecałem, przysięgam, daję słowo, amen
Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz
Któregoś dnia wnuczek do ciebie powróci
Jej pamięć żyje we mnie nigdy jej nie zapomnę
Bo ona czeka na mnie, wiem śpiewa to dla mnie

Gdy zgaśnie słońce nie czuj się osamotniony
Bo w mroku czekam ja niosę światło, bądź spokojny
W obliczu zła pokaż że dobra jesteś godny
Przestań się bać weź do serca ognia z mej pochodni
Gdy zgaśnie słońce nie czuj się osamotniony
Bo w mroku czekam ja niosę światło, bądź spokojny
W obliczu zła pokaż że dobra jesteś godny
Przestań się bać weź do serca ognia z mej pochodni

Wiem, że ty też byłeś uwięziony w mroku
Twoje prywatne piekło bez nadziei na spokój
Bez nadziei na zmiany, bo los ci podciął skrzydła
Myślałeś że to koniec jak pojmane zwierze w sidłach
Klepsydra to twe dłonie, życie to piach
Gdy paraliżuję niemoc swoje plony zbiera strach
Nawet w snach nie ujrzałeś tak czarnego scenariusza
Gdy każdy dzień zabija cie powoli jak kusza
Gdy cierpi dusza, ciało nie chce jej wypuścić
Bo wie, że bez niej niema bytu jak ślimak bez muszli
To nie wyjście porzucić tą skorupę
Bo niczego nie naprawisz jeśli nagle padniesz trupem
Odnajdź w sobie siłę, popatrz tam przed siebie
Bo noc nie trwa wiecznie, słońce wyjdzie na niebie
Nie jesteś sam to pamiętaj ja też w to wierzę
Niosę dla ciebie światło napisałem to dla ciebie

Gdy zgaśnie słońce nie czuj się osamotniony
Bo w mroku czekam ja niosę światło, bądź spokojny
W obliczu zła pokaż, że dobra jesteś godny
Przestań się bać, weź do serca ognia z mej pochodni
Gdy zgaśnie słońce nie czuj się osamotniony
Bo w mroku czekam ja niosę światło, bądź spokojny
W obliczu zła pokaż, że dobra jesteś godny
Przestań się bać, weź do serca ognia z mej pochodni

Wenn Die Sonne Untergeht

Wenn die Sonne untergeht
Kali, Kali, hey, einmal...

Ich erinnere mich an das erste Mal, als die Sonne für mich unterging
Ich fuhr mit dem Auto am ersten Juli nach Monte
Unterwegs redeten diese Hunde ständig auf mich ein
Doch ich wurde taub, als ich sah, was ich durch das kleine Fenster verlor
Ein schöner Morgen, sieben Uhr, ein ganz normaler Tag
Menschen gehen zur Arbeit, alles in gleichmäßiger Bewegung
Wie Witkacy male ich in meinem Kopf ein Bild
Ich werde es lange nicht sehen, die Betonlandschaft wartet
Ich sehe einen Spatz, der auf einem Ast tanzt
Die Intensität, das Grün des Grases, Blätter nicht in Kupferfarbe
Verlangsamtes Tempo, die Realität fließt leicht
Vom Ghetto verschlungen, sah ich das nicht, als ich am Abgrund lebte
Das Auto rast mit quietschenden Reifen
In mir ist keine Bewegung wie in einer Leiche
Eine Hand mit der anderen gefesselt, die Fäuste lockerten sich
Ich füge mich in das, was kommt, ich spüre keine Aggression
In meiner Brust schlägt das Herz langsam
Es stellt sich auf den Rhythmus des Ortes ein, wo die Zeit langsam fließt
Ich würde mich gerne von jemandem verabschieden, aber ich darf nicht
Nachträglich verstand ich die Bedeutung des Wortes Freiheit
Momente vergehen, die Sinne kehren langsam zurück
Soll mich jemand kneifen, vielleicht träume ich nur
Wenn ich könnte, wenn ich nur die Zeit zurückdrehen könnte
Wenn ich könnte, würde ich noch einmal geboren werden, glaub mir, Bruder
Wie in der Beichte die letzte Abrechnung
Reines Gewissen, ich breche die Gesetze des Bildes
Mein Gott, sag, wann hast du mich verlassen?
Mein Gott, ich weiß, ich habe den falschen Weg eingeschlagen
Ich betrete die Tore der Hölle und verabschiede mich von dem, was ich liebe
Und obwohl ich den Kopf hoch halte, fühle ich mich wie auf Psychotropika
Ich spüre die Dunkelheit, das Haus der verlorenen Seelen wartet
Als ich ging, rief plötzlich jemand aus dem Fenster

Wenn die Sonne untergeht, fühl dich nicht allein
Denn im Dunkeln warte ich, ich bringe Licht, sei ruhig
Angesichts des Bösen zeig, dass du des Guten würdig bist
Hör auf, Angst zu haben, nimm das Feuer aus meiner Fackel zu Herzen
Wenn die Sonne untergeht, fühl dich nicht allein
Denn im Dunkeln warte ich, ich bringe Licht, sei ruhig
Angesichts des Bösen zeig, dass du des Guten würdig bist
Hör auf, Angst zu haben, nimm das Feuer aus meiner Fackel zu Herzen

Ich erinnere mich an das zweite Mal, als die Sonne für mich unterging
Jemand, den ich liebe, sollte bald für immer einschlafen
Kranker Körper und bösartige Marker
Das Urteil fällt, der Arzt ist schmerzlich ehrlich
Das ist nicht wahr, das muss ein Fehler sein
Der Kampf dauert an, er geht seit Jahren gut
Ich akzeptiere es nicht, es erreicht mich nicht
Ich glaube nicht, dass sie nur noch drei Wochen hat
Ich fliehe, renne, als ob das etwas ändern würde
Der Luftzug trocknet die Tränen, die aus meinen Augen strömen
Ich halte nicht an, solange meine Muskeln funktionieren
Um schließlich in der Stadt allein auf die Knie zu fallen
Ich frage Gott, warum er mich wieder verlassen hat
Fäuste hart wie Stein, der Schrei würde die Tauben wecken
Ich hasse alle, ich verachte diese Welt
Ich würde mit meinen Händen den Henker töten, der kommen soll
Und ich sehe sie, als ob sich nichts geändert hätte
Das Lächeln auf ihrem Gesicht gibt mir immer noch Liebe
Alte Hände streicheln immer noch meinen Kopf
Ich fühle mich wie ein kleines Kind, ich werde damit nicht fertig
Ich hasse mich für all diese bitteren Momente
Für all diese bösen Worte, dafür, dass ich nicht wertgeschätzt habe
Wie viel sie mir bedeutet, wie viel sie für mich bedeutet?
Ich würde die Zeit zurückdrehen, um mehr Zeit zu erbitten
Der Moment kommt, vor dem ich so viel Angst hatte
Am Bett wartet der Tod, sie unter dem weißen Laken
Ich halte eine Hand, die mir wertvoller ist als ein Diamant
Dann versprach ich ihr, ich schwöre, ich gebe mein Wort, Amen
Aus Staub bist du gemacht und zu Staub wirst du zurückkehren
Eines Tages wird der Enkel zu dir zurückkehren
Ihr Andenken lebt in mir, ich werde sie nie vergessen
Denn sie wartet auf mich, ich weiß, sie singt das für mich

Wenn die Sonne untergeht, fühl dich nicht allein
Denn im Dunkeln warte ich, ich bringe Licht, sei ruhig
Angesichts des Bösen zeig, dass du des Guten würdig bist
Hör auf, Angst zu haben, nimm das Feuer aus meiner Fackel zu Herzen
Wenn die Sonne untergeht, fühl dich nicht allein
Denn im Dunkeln warte ich, ich bringe Licht, sei ruhig
Angesichts des Bösen zeig, dass du des Guten würdig bist
Hör auf, Angst zu haben, nimm das Feuer aus meiner Fackel zu Herzen

Ich weiß, dass auch du in der Dunkelheit gefangen warst
Deine private Hölle ohne Hoffnung auf Frieden
Ohne Hoffnung auf Veränderung, denn das Leben hat dir die Flügel gestutzt
Du dachtest, es sei das Ende wie ein Tier in der Falle
Die Sanduhr sind deine Hände, das Leben ist Sand
Wenn Lähmung Ohnmacht erntet, erntet Angst
Nicht einmal in Träumen sahst du ein so schwarzes Szenario
Wenn jeder Tag dich langsam tötet wie eine Armbrust
Wenn die Seele leidet, will der Körper sie nicht freigeben
Denn er weiß, dass ohne sie keine Existenz ist wie eine Schnecke ohne Haus
Es ist kein Ausweg, diese Schale zu verlassen
Denn du wirst nichts reparieren, wenn du plötzlich als Leiche fällst
Finde Kraft in dir, schau dort vor dir
Denn die Nacht dauert nicht ewig, die Sonne wird am Himmel aufgehen
Du bist nicht allein, denk daran, ich glaube auch daran
Ich bringe dir Licht, ich habe das für dich geschrieben

Wenn die Sonne untergeht, fühl dich nicht allein
Denn im Dunkeln warte ich, ich bringe Licht, sei ruhig
Angesichts des Bösen zeig, dass du des Guten würdig bist
Hör auf, Angst zu haben, nimm das Feuer aus meiner Fackel zu Herzen
Wenn die Sonne untergeht, fühl dich nicht allein
Denn im Dunkeln warte ich, ich bringe Licht, sei ruhig
Angesichts des Bösen zeig, dass du des Guten würdig bist
Hör auf, Angst zu haben, nimm das Feuer aus meiner Fackel zu Herzen