Текст и перевод песни Kali - Gdy Zgaśnie Słońce

Gdy Zgaśnie Słońce

Gdy gaśnie słońce
Kali, Kali, ej, raz...

Pamiętam pierwszy raz kiedy zgasło dla mnie słońce
Jechałem kabaryną pierwszego lipca na monte
Po drodze te psy ciągle coś gadały do mnie
Ale ja ogłuchłem widząc to, co tracę w małym oknie
Piękny poranek, siódma rano, dzień zwyczajny
Ludzie idą do pracy, wszystko w ruchu jednostajnym
Jak Witkacy maluję w umyślę obraz
Nie zobaczę tego długo czeka z betonu krajobraz
Widzę wróblę pląsające na gałęzi
Intensywność, zieleń trawy, liście nie w kolorze miedzi
Zwolnione tempo, rzeczywistość płynie lekko
Pochłonięty przez getto nie widziałem tego żyjąc na krawędzi
Auto pędzi na kogutach
Nie ma we mnie ruchu jak w umarłym ciele trupa
Dłoń jedna z drugą skuta, rozluźniły się pięści
Godzę się z tym co będzie nie odczuwam agresji
W mojej piersi serce pulsuje wolno
Przestawia się na rytm miejsca gdzie czas płynie wolno
Chciałbym się pożegnać z kimś ale mi nie wolno
Po fakcie zrozumiałem znaczenie słowa wolność
Mijają chwilę wracają powoli zmysły
Niech ktoś mnie uszczypnie może to tylko mi się śni
Gdybym mógł, gdybym tylko cofnął czas
Gdybym mógł urodził bym się jeszcze raz, ziomeczku wierz mi
Jak na spowiedzi ostatni rozrachunek
Sumienie czyste łamię prawa wizerunek
Boże mój powiedz kiedyś mnie opuścił
Boże mój wiem że obrałem zły kierunek
Przekraczam bramy piekła i żegnam to co kocham
I chodź głowę mam do góry czuję się jak po psychotropach
Czuję mrok, czeka dom zabłąkanych dusz
Gdy szedłem tak nagle ktoś wykrzyczał z okna

Gdy zgaśnie słońce nie czuj się osamotniony
Bo w mroku czekam ja niosę światło, bądź spokojny
W obliczu zła pokaż, że dobra jesteś godny
Przestań się bać, weź do serca ognia z mej pochodni
Gdy zgaśnie słońce nie czuj się osamotniony
Bo w mroku czekam ja niosę światło, bądź spokojny
W obliczu zła pokaż, że dobra jesteś godny
Przestań się bać, weź do serca ognia z mej pochodni

Pamiętam drugi raz kiedy słońce dla mnie zgasło
Ktoś ukochany mi na wieki miał wkrótce zasnąć
Chore ciało i złośliwe markery
Zapada wyrok, lekarz jest do bólu szczery
To nie prawda to musi być pomyłka
Trwa ciągła walka, toczy się lat dobrych kilka
Nie godzę się z tym, nie dociera to do mnie
Nie wierzę w to, że zostały jej tylko trzy tygodnie
Uciekam, biegnę jak by to miało coś zmienić
Pęd powietrza suszy łzy napływające z moich źrenic
Nie zatrzymuje się póki funkcjonują mięśnie
Po to by w końcu klęknąć osamotniony w mieście
Pytam Boga czemu znowu mnie opuścił
Pięści twarde jak kamienie, krzyk obudził by głuchych
Nienawidzę wszystkich, nie cierpię tego świata
Zamordował bym rękoma tego co ma nadejść kata
I widzę ją jakby nic się nie zmieniło
Uśmiech na jej twarzy ciągle daje mi miłość
Stare dłonie ciągle głaszczą mnie po głowie
Czuje się jak małe dziecko nie poradzę z tym sobie
Nienawidzę siebie za te wszystkie przykre chwilę
Za te wszystkie przykre słowa za to, że nie doceniłem
Ile znaczy dla niej, ile ona znaczy dla mnie?
Chciałbym cofnąć czas o więcej czasu błaganie
Nadchodzi moment ten, którego tak się bałem
Przy łóżku czeka śmierć ona pod białym prześcieradłem
Trzymam dłoń cenniejszą dla mnie niż diament
Wtedy jej obiecałem, przysięgam, daję słowo, amen
Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz
Któregoś dnia wnuczek do ciebie powróci
Jej pamięć żyje we mnie nigdy jej nie zapomnę
Bo ona czeka na mnie, wiem śpiewa to dla mnie

Gdy zgaśnie słońce nie czuj się osamotniony
Bo w mroku czekam ja niosę światło, bądź spokojny
W obliczu zła pokaż że dobra jesteś godny
Przestań się bać weź do serca ognia z mej pochodni
Gdy zgaśnie słońce nie czuj się osamotniony
Bo w mroku czekam ja niosę światło, bądź spokojny
W obliczu zła pokaż że dobra jesteś godny
Przestań się bać weź do serca ognia z mej pochodni

Wiem, że ty też byłeś uwięziony w mroku
Twoje prywatne piekło bez nadziei na spokój
Bez nadziei na zmiany, bo los ci podciął skrzydła
Myślałeś że to koniec jak pojmane zwierze w sidłach
Klepsydra to twe dłonie, życie to piach
Gdy paraliżuję niemoc swoje plony zbiera strach
Nawet w snach nie ujrzałeś tak czarnego scenariusza
Gdy każdy dzień zabija cie powoli jak kusza
Gdy cierpi dusza, ciało nie chce jej wypuścić
Bo wie, że bez niej niema bytu jak ślimak bez muszli
To nie wyjście porzucić tą skorupę
Bo niczego nie naprawisz jeśli nagle padniesz trupem
Odnajdź w sobie siłę, popatrz tam przed siebie
Bo noc nie trwa wiecznie, słońce wyjdzie na niebie
Nie jesteś sam to pamiętaj ja też w to wierzę
Niosę dla ciebie światło napisałem to dla ciebie

Gdy zgaśnie słońce nie czuj się osamotniony
Bo w mroku czekam ja niosę światło, bądź spokojny
W obliczu zła pokaż, że dobra jesteś godny
Przestań się bać, weź do serca ognia z mej pochodni
Gdy zgaśnie słońce nie czuj się osamotniony
Bo w mroku czekam ja niosę światło, bądź spokojny
W obliczu zła pokaż, że dobra jesteś godny
Przestań się bać, weź do serca ognia z mej pochodni

When the Sun Goes Out

When the sun goes out
Kali, Kali, hey, once...

I remember the first time the sun went out for me
I was riding in a paddy wagon on the first of July
Along the way, those dogs kept saying something to me
But I went deaf seeing what I was losing in the small window
Beautiful morning, seven in the morning, an ordinary day
People going to work, everything in uniform motion
Like Witkacy, I paint a picture in my mind
I won't see this concrete landscape for a long time
I see sparrows dancing on a branch
Intensity, the green of the grass, leaves not the color of copper
Slow motion, reality flows easily
Engulfed by the ghetto, I didn't see this living on the edge
The car rushes with sirens
There is no movement in me, like in a dead body
One hand cuffed to the other, fists loosened
I accept what will be, I don't feel aggression
My heart beats slowly in my chest
It adjusts to the rhythm of a place where time flows slowly
I would like to say goodbye to someone, but I'm not allowed
After the fact, I understood the meaning of the word freedom
Moments pass, senses slowly return
Someone pinch me, maybe I'm just dreaming
If I could, if only I could rewind time
If I could, I would be born again, believe me, buddy
Like in confession, the final reckoning
A clear conscience, I break the law, an image
My God, tell me, you left me once
My God, I know I took the wrong direction
I cross the gates of hell and say goodbye to what I love
And even though my head is held high, I feel like I'm on psychotropic drugs
I feel darkness, a home for lost souls awaits
As I walked, someone suddenly shouted from the window

When the sun goes out, don't feel alone
Because I'm waiting in the darkness, carrying light, be calm
In the face of evil, show that you are worthy of good
Stop being afraid, take the fire of my torch to your heart
When the sun goes out, don't feel alone
Because I'm waiting in the darkness, carrying light, be calm
In the face of evil, show that you are worthy of good
Stop being afraid, take the fire of my torch to your heart

I remember the second time the sun went out for me
Someone I loved was about to fall asleep forever
A sick body and malignant markers
The verdict is in, the doctor is painfully honest
It's not true, it must be a mistake
The fight continues, it goes on for several good years
I don't accept it, it doesn't get through to me
I don't believe that she only has three weeks left
I run, I run as if it would change anything
The rush of air dries the tears flowing from my eyes
I don't stop as long as my muscles are working
Just to finally kneel down alone in the city
I ask God why he left me again
Fists as hard as stones, a scream would wake the deaf
I hate everyone, I can't stand this world
I would kill with my hands the executioner who is about to come
And I see her as if nothing has changed
The smile on her face still gives me love
Old hands still stroke my head
I feel like a little child, I can't handle this
I hate myself for all those painful moments
For all those harsh words, for not appreciating
How much she means to me, how much I mean to her?
I would like to rewind time, begging for more time
The moment I feared so much is coming
Death awaits by the bed, she is under a white sheet
I hold a hand more precious to me than a diamond
Then I promised her, I swear, I give my word, amen
You were born from dust, and to dust you shall return
One day your grandson will return to you
Her memory lives in me, I will never forget her
Because she is waiting for me, I know she sings this for me

When the sun goes out, don't feel alone
Because I'm waiting in the darkness, carrying light, be calm
In the face of evil, show that you are worthy of good
Stop being afraid, take the fire of my torch to your heart
When the sun goes out, don't feel alone
Because I'm waiting in the darkness, carrying light, be calm
In the face of evil, show that you are worthy of good
Stop being afraid, take the fire of my torch to your heart

I know that you too were trapped in darkness
Your private hell with no hope for peace
No hope for change, because fate clipped your wings
You thought it was the end, like a trapped animal in snares
The hourglass is your hands, life is sand
When you are paralyzed by helplessness, fear reaps its harvest
Even in your dreams, you haven't seen such a dark scenario
When every day kills you slowly like a crossbow
When the soul suffers, the body doesn't want to let it go
Because it knows that without it there is no existence, like a snail without a shell
It's not the way out to abandon this shell
Because you won't fix anything if you suddenly fall dead
Find strength in yourself, look ahead
Because the night doesn't last forever, the sun will rise in the sky
You are not alone, remember that, I believe it too
I bring light for you, I wrote this for you

When the sun goes out, don't feel alone
Because I'm waiting in the darkness, carrying light, be calm
In the face of evil, show that you are worthy of good
Stop being afraid, take the fire of my torch to your heart
When the sun goes out, don't feel alone
Because I'm waiting in the darkness, carrying light, be calm
In the face of evil, show that you are worthy of good
Stop being afraid, take the fire of my torch to your heart