Текст и перевод песни Kali - Gdy Zgaśnie Słońce

Gdy gaśnie słońce
Kali, Kali, ej, raz...

Pamiętam pierwszy raz kiedy zgasło dla mnie słońce
Jechałem kabaryną pierwszego lipca na monte
Po drodze te psy ciągle coś gadały do mnie
Ale ja ogłuchłem widząc to, co tracę w małym oknie
Piękny poranek, siódma rano, dzień zwyczajny
Ludzie idą do pracy, wszystko w ruchu jednostajnym
Jak Witkacy maluję w umyślę obraz
Nie zobaczę tego długo czeka z betonu krajobraz
Widzę wróblę pląsające na gałęzi
Intensywność, zieleń trawy, liście nie w kolorze miedzi
Zwolnione tempo, rzeczywistość płynie lekko
Pochłonięty przez getto nie widziałem tego żyjąc na krawędzi
Auto pędzi na kogutach
Nie ma we mnie ruchu jak w umarłym ciele trupa
Dłoń jedna z drugą skuta, rozluźniły się pięści
Godzę się z tym co będzie nie odczuwam agresji
W mojej piersi serce pulsuje wolno
Przestawia się na rytm miejsca gdzie czas płynie wolno
Chciałbym się pożegnać z kimś ale mi nie wolno
Po fakcie zrozumiałem znaczenie słowa wolność
Mijają chwilę wracają powoli zmysły
Niech ktoś mnie uszczypnie może to tylko mi się śni
Gdybym mógł, gdybym tylko cofnął czas
Gdybym mógł urodził bym się jeszcze raz, ziomeczku wierz mi
Jak na spowiedzi ostatni rozrachunek
Sumienie czyste łamię prawa wizerunek
Boże mój powiedz kiedyś mnie opuścił
Boże mój wiem że obrałem zły kierunek
Przekraczam bramy piekła i żegnam to co kocham
I chodź głowę mam do góry czuję się jak po psychotropach
Czuję mrok, czeka dom zabłąkanych dusz
Gdy szedłem tak nagle ktoś wykrzyczał z okna

Gdy zgaśnie słońce nie czuj się osamotniony
Bo w mroku czekam ja niosę światło, bądź spokojny
W obliczu zła pokaż, że dobra jesteś godny
Przestań się bać, weź do serca ognia z mej pochodni
Gdy zgaśnie słońce nie czuj się osamotniony
Bo w mroku czekam ja niosę światło, bądź spokojny
W obliczu zła pokaż, że dobra jesteś godny
Przestań się bać, weź do serca ognia z mej pochodni

Pamiętam drugi raz kiedy słońce dla mnie zgasło
Ktoś ukochany mi na wieki miał wkrótce zasnąć
Chore ciało i złośliwe markery
Zapada wyrok, lekarz jest do bólu szczery
To nie prawda to musi być pomyłka
Trwa ciągła walka, toczy się lat dobrych kilka
Nie godzę się z tym, nie dociera to do mnie
Nie wierzę w to, że zostały jej tylko trzy tygodnie
Uciekam, biegnę jak by to miało coś zmienić
Pęd powietrza suszy łzy napływające z moich źrenic
Nie zatrzymuje się póki funkcjonują mięśnie
Po to by w końcu klęknąć osamotniony w mieście
Pytam Boga czemu znowu mnie opuścił
Pięści twarde jak kamienie, krzyk obudził by głuchych
Nienawidzę wszystkich, nie cierpię tego świata
Zamordował bym rękoma tego co ma nadejść kata
I widzę ją jakby nic się nie zmieniło
Uśmiech na jej twarzy ciągle daje mi miłość
Stare dłonie ciągle głaszczą mnie po głowie
Czuje się jak małe dziecko nie poradzę z tym sobie
Nienawidzę siebie za te wszystkie przykre chwilę
Za te wszystkie przykre słowa za to, że nie doceniłem
Ile znaczy dla niej, ile ona znaczy dla mnie?
Chciałbym cofnąć czas o więcej czasu błaganie
Nadchodzi moment ten, którego tak się bałem
Przy łóżku czeka śmierć ona pod białym prześcieradłem
Trzymam dłoń cenniejszą dla mnie niż diament
Wtedy jej obiecałem, przysięgam, daję słowo, amen
Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz
Któregoś dnia wnuczek do ciebie powróci
Jej pamięć żyje we mnie nigdy jej nie zapomnę
Bo ona czeka na mnie, wiem śpiewa to dla mnie

Gdy zgaśnie słońce nie czuj się osamotniony
Bo w mroku czekam ja niosę światło, bądź spokojny
W obliczu zła pokaż że dobra jesteś godny
Przestań się bać weź do serca ognia z mej pochodni
Gdy zgaśnie słońce nie czuj się osamotniony
Bo w mroku czekam ja niosę światło, bądź spokojny
W obliczu zła pokaż że dobra jesteś godny
Przestań się bać weź do serca ognia z mej pochodni

Wiem, że ty też byłeś uwięziony w mroku
Twoje prywatne piekło bez nadziei na spokój
Bez nadziei na zmiany, bo los ci podciął skrzydła
Myślałeś że to koniec jak pojmane zwierze w sidłach
Klepsydra to twe dłonie, życie to piach
Gdy paraliżuję niemoc swoje plony zbiera strach
Nawet w snach nie ujrzałeś tak czarnego scenariusza
Gdy każdy dzień zabija cie powoli jak kusza
Gdy cierpi dusza, ciało nie chce jej wypuścić
Bo wie, że bez niej niema bytu jak ślimak bez muszli
To nie wyjście porzucić tą skorupę
Bo niczego nie naprawisz jeśli nagle padniesz trupem
Odnajdź w sobie siłę, popatrz tam przed siebie
Bo noc nie trwa wiecznie, słońce wyjdzie na niebie
Nie jesteś sam to pamiętaj ja też w to wierzę
Niosę dla ciebie światło napisałem to dla ciebie

Gdy zgaśnie słońce nie czuj się osamotniony
Bo w mroku czekam ja niosę światło, bądź spokojny
W obliczu zła pokaż, że dobra jesteś godny
Przestań się bać, weź do serca ognia z mej pochodni
Gdy zgaśnie słońce nie czuj się osamotniony
Bo w mroku czekam ja niosę światło, bądź spokojny
W obliczu zła pokaż, że dobra jesteś godny
Przestań się bać, weź do serca ognia z mej pochodni

Когда гаснет солнце
Кали, Кали, Эй, раз...

Я помню первый раз, когда Солнце погасло для меня
Я ехал в кабаре первого июля на Монте
По пути эти собаки постоянно что-то говорили со мной
Но я оглох, увидев то, что теряю в маленьком окне
Прекрасное утро, семь утра, обычный день
Люди идут на работу, все в едином движении
Как Витька рисую в уме картину
Я не увижу, что долго ждет от бетонного пейзажа
Я вижу Воробьев, хлюпающих на ветке
Интенсивность, трава зеленая, листья не медного цвета
Замедленный темп, реальность течет слегка
Поглощенный гетто, я не видел этого, живя на краю
Авто мчится на петухах
Во мне нет движения, как в мертвом теле мертвеца
Рука одна с другой скованы, кулаки разжались
Я смиряюсь с тем, что будет, я не испытываю агрессии
В моей груди медленно пульсирует сердце
Переключается на ритм места, где время течет медленно
Я бы хотел попрощаться с кем-нибудь, но мне нельзя.
После факта я понял значение слова свобода
Проходят мгновения, возвращаются чувства.
Кто-нибудь, ущипните меня, может быть, это просто снится мне
Если бы я мог, если бы я только повернул время назад
Если бы я мог родиться снова, чувак, поверь мне
Как на исповеди последний расчет
Совесть чиста я нарушаю законы
Боже мой, скажи мне, когда-нибудь он оставил меня
Боже мой, я знаю, что выбрал неправильное направление.
Я пересекаю врата ада и прощаюсь с тем, что люблю
Я чувствую себя психотропным.
Я чувствую тьму, меня ждет дом заблудших душ
Когда я шел, из окна вдруг кто-то крикнул:

Когда Солнце погаснет, не чувствуй себя одиноким
Ибо во мраке жду я несу свет, будь спокоен
Перед лицом зла показать, что хорошее вы достойны
Перестань бояться, прими огонь от моего Факела близко к сердцу.
Когда Солнце погаснет, не чувствуй себя одиноким
Ибо во мраке жду я несу свет, будь спокоен
Перед лицом зла показать, что хорошее вы достойны
Перестань бояться, прими огонь от моего Факела близко к сердцу.

Я помню второй раз, когда Солнце погасло для меня
Кто-то, любимый мной навсегда, скоро должен был заснуть
Больное тело и злокачественные маркеры
Приговор вынесен, врач до боли честен
Это не правда, это должно быть ошибка
Идет постоянная борьба, идут годы добрых несколько
Я не могу смириться с этим, это не доходит до меня
Не могу поверить, что у нее осталось всего три недели.
Бегу, бегу, как будто это что-то изменит.
Порыв воздуха высушивает слезы, вытекающие из моих зрачков
Не останавливается, пока функционируют мышцы
Чтобы, наконец, встать на колени один в городе
Я спрашиваю Бога, почему он снова покинул меня
Кулаки твердые, как камни, крик разбудил бы глухих
Я ненавижу всех, я ненавижу этот мир
Я бы убил руками того, кто придет к палачу.
И я вижу ее, как будто ничего не изменилось
Улыбка на ее лице продолжает дарить мне любовь
Старые руки постоянно гладят меня по голове
Я чувствую себя маленьким ребенком я не могу справиться с этим
Я ненавижу себя за все эти неприятные моменты
За все эти неприятные слова, за то, что я недооценил
Как много она значит для нее, как много она значит для меня?
Я хотел бы повернуть время вспять больше времени мольба
Наступает момент, которого я так боялся
У постели ее ждет смерть под белой простыней
Я держу руку более ценной для меня, чем бриллиант
Тогда я ей обещал, клянусь, даю слово, аминь
Из праха ты восстал и в прах обратишься
Когда-нибудь внучек вернется к тебе
Ее память живет во мне я никогда не забуду ее
Потому что она ждет меня, я знаю, она поет это для меня

Когда Солнце погаснет, не чувствуй себя одиноким
Ибо во мраке жду я несу свет, будь спокоен
Перед лицом зла показать, что хорошее вы достойны
Перестань бояться прими огонь от моего Факела близко к сердцу
Когда Солнце погаснет, не чувствуй себя одиноким
Ибо во мраке жду я несу свет, будь спокоен
Перед лицом зла показать, что хорошее вы достойны
Перестань бояться прими огонь от моего Факела близко к сердцу

Я знаю, что ты тоже был в ловушке во тьме.
Ваш личный ад без надежды на мир
Без надежды на перемены, потому что судьба перерезала тебе крылья
Ты думал, что все кончено, как пойманное животное в седле.
Песочные часы-твои руки, жизнь-песок
Когда он парализует немощь своих урожаев, он собирает страх
Даже во сне ты не видел такого черного сценария.
Когда каждый день убивает тебя медленно, как арбалет
Когда душа страдает, тело не хочет ее отпускать
Потому что он знает, что без нее немое существо, как улитка без раковины
Это не выход отказаться от этой оболочки
Потому что ты ничего не исправишь, если вдруг умрешь.
Найди в себе силы, посмотри туда перед собой
Потому что ночь не длится вечно, солнце выйдет на небо
Ты не одинок тогда помни я тоже верю в это
Я несу свет для тебя я написал это для тебя

Когда Солнце погаснет, не чувствуй себя одиноким
Ибо во мраке жду я несу свет, будь спокоен
Перед лицом зла показать, что хорошее вы достойны
Перестань бояться, прими огонь от моего Факела близко к сердцу.
Когда Солнце погаснет, не чувствуй себя одиноким
Ибо во мраке жду я несу свет, будь спокоен
Перед лицом зла показать, что хорошее вы достойны
Перестань бояться, прими огонь от моего Факела близко к сердцу.