Текст и перевод песни Kartky feat. Gres - Horyzonty

Horyzonty

Podmuch zabiera artefakty w tym mieście
Ja bezszelestnie przelatuję nad nimi z wiatrem
Mam koszmar we śnie i dreszcze, które wiecznie zabierają mi podmuchy radości znad szarych barier
Ile tych bander, nie policzyłby nikt, wszystkie rozdarte, każdy komuś pisze epilog
Skandują: "Żyjmy chwilą!" i biegną gdzieś, gdzie nie ma linii między teraz, a tym co było
Moje noce są jak Twoje dni, nie rozstaję się z żadnym z nich, zamykam drzwi
I martwy kwadrat wtedy żyje jak gra, w której masz tyle wcieleń, ile razy pukasz do bram
Twarze zniszczone w słońcu miasta, które grzeje jak lód
Obdarte bloki krzyczą szeptem, bo kochają Twój chłód
Na jednym z dachów ją widziałem, jak modliła się gdzieś, gdzie nigdy o niej nie słyszeli i nie wiedzą, że jest
Zabierz ludziom ostatnią nadzieję
My szukamy zaklęcia na deszcz
Brudny umysł to żaden argument
Krzyk w sekundę zamieniał się w szept
Zabierz mówcom ostatnią ideę
Lubią wkładać nam znaki do ust
A gubią się, kiedy łapiemy ich na tym, że każdą sekundę znów dzielą na pół
Gdy miarą lęku jest w wierszu Różewicza "Warkoczyk"
Ludzie nie mają nadziei, a to zazwyczaj narkotyk
Nic nie odpala na dotyk, rzadko jest dobrze
Wiary wystarcza na styk, tak jak pieniędzy na koncie
Na horyzoncie okrętem, który jest losem i sensem
Noe może nie skończył arki jeszcze, my upadamy z deszczem, pełni zmartwień ludzie
W jej wietrze, Bóg nie dotyka palcem łódek
Zapytaj matek, tych co śpią w szpitalach bez łóżek
O ich przypadek, usłyszysz zawsze o małej chmurze
O złej naturze w toku, błędach na górze losu
O ścianach płaczu w pałacu przy braku antidotum
To drżenie warg i zawieszenie głosu
Talie znaczonych kart, kiedy największy skarb spada w odmęty fal, wtedy nie chcesz mieć oczu
To ciemny czas, gdy nie ma żadnych barw
Zabierz ludziom ostatnią nadzieję
My szukamy zaklęcia na deszcz
Brudny umysł to żaden argument
Krzyk w sekundę zamieniał się w szept
Zabierz mówcom ostatnią ideę
Lubią wkładać nam znaki do ust
A gubią się, kiedy łapiemy ich na tym, że każdą sekundę znów dzielą na pół
Cmentarne bramy otwierają się za często
Ja nie widzę czego szukam za anten
Jestem tu po to, byś wiedziała, że piękno to szaleństwo w czystej formie, bez żadnych barier
Cmentarne bramy otwierają się za często
Ja nie widzę czego szukam za anten
Jestem tu po to, byś wiedziała, że piękno to szaleństwo w czystej formie, bez żadnych barier

Horizons

A gust of wind carries away artifacts in this city
I silently fly over them with the wind
I have nightmares and chills that forever take away the breaths of joy from above the gray barriers
No one could count how many of these flagpoles, all torn, everyone writes an epilogue for someone
They chant: "Let's live for the moment!" and run somewhere where there is no line between now and what was
My nights are like your days, I don't part with any of them, I close the door
And the dead square then lives like a game where you have as many incarnations as you knock on the gates
Faces destroyed in the sun of the city that warms like ice
Stripped blocks scream in whispers because they love your coldness
I saw her on one of the roofs, praying somewhere where they've never heard of her and don't know she exists
Take away people's last hope
We are looking for a spell for the rain
A dirty mind is no argument
The scream turned into a whisper in a second
Take away the speakers' last idea
They like to put signs in our mouths
And they get lost when we catch them dividing every second in half again
When the measure of fear is "Pigtail" in Różewicz's poem
People have no hope, and that's usually a drug
Nothing ignites at a touch, it's rarely good
Faith is just enough, like money in the account
On the horizon, a ship that is fate and meaning
Noah may not have finished the ark yet, we fall with the rain, people full of worries
In her wind, God does not touch the boats with his finger
Ask mothers who sleep in hospitals without beds
About their case, you will always hear about a small cloud
About bad nature in progress, mistakes at the top of fate
About walls of weeping in the palace with a lack of antidote
It's trembling lips and suspension of voice
Decks of marked cards, when the greatest treasure falls into the depths of the waves, then you don't want to have eyes
It's a dark time when there are no colors
Take away people's last hope
We are looking for a spell for the rain
A dirty mind is no argument
The scream turned into a whisper in a second
Take away the speakers' last idea
They like to put signs in our mouths
And they get lost when we catch them dividing every second in half again
Cemetery gates open too often
I don't see what I'm looking for behind the antennas
I'm here so you know that beauty is madness in its purest form, without any barriers
Cemetery gates open too often
I don't see what I'm looking for behind the antennas
I'm here so you know that beauty is madness in its purest form, without any barriers