Текст и перевод песни Kartky - Fuego infinito

Fuego infinito

I znowu stajesz na krawędzi, znam to dobrze, a ty?
Gubię kontrolę nad snami
Nie umiem zgarnąć iluzji
Chciałbym przeczytać ich, wiem
Nie mogę oddychać w próżni
Uważaj bo jadą tu psy
Zabiorą nam cały grass
Nie uciekamy, bo nie mamy siły, robimy to już jakiś czas
Nie uciekniemy już im, bo widzieli dym i zielone kłęby
Wylewam benzynę i rzucam zapałkę na ziemie, wskazując którędy
Fobie i lęki, koszmary, tabletki, dwusetki, samarki, kieliszki i zgrzewki, wybuchy i spojrzenie bestii, okruchy, apetyt na prestiż
Zrobię to samo bez starych sposobów i nowych sugestii jak w pełni
A wrogów wypalę do końca i spłoną od ognia, który płonie we mnie
Kiedy dawno temu ruszyliśmy zza szarych dzielnic
Nikt nie wierzył że osiągniemy cel
Jesteśmy powiernikami nieistniejących tajemnic
Iskrą, która niesie światło we mgle
Światło we mgle...
Fuego Infinito, Kartky
Szydercze odbicie zabiera mi więcej niż mogę zobaczyć w źrenicach
Wybiórcza logika mnie zmiata z powierzchni ziemi i pozorów życia
Presja, mowa agresji, jej ciało na które tak bardzo czekam
Gdy rozchyla uda, jest mi tak bliska że mogę ją wielbić z daleka
Za mało tu jestem, a bywam
Zabrało nas bardziej niż sądzisz
Zabrzmiało to jakbym się zrywał, a to tylko ostatnie stracone wątki
Muzyka to moje Alcatraz, żyję chwilami gdy myślisz tak samo
Jeszcze nam trochę zostało i uda się wszystko, nie martw się Mamo!
Kiedy dawno temu ruszyliśmy zza szarych dzielnic
Nikt nie wierzył że osiągniemy cel
Jesteśmy powiernikami nieistniejących tajemnic
Iskrą, która niesie światło we mgle

Fuego infinito

Et tu te retrouves au bord du précipice, je connais bien ça, et toi ?
Je perds le contrôle de mes rêves
Je ne sais pas saisir l'illusion
J'aimerais les déchiffrer, je sais
Je ne peux pas respirer dans le vide
Attention, les chiens arrivent
Ils vont nous prendre tout le cannabis
On ne s'enfuit pas, on n'a plus la force, ça dure déjà depuis un moment
On ne leur échappera plus, ils ont vu la fumée et les nuages verts
Je verse de l'essence et je lance une allumette sur le sol, en montrant le chemin
Phobies et peurs, cauchemars, pilules, deux cents, médicaments, verres et cartons, explosions et regard de bête, miettes, appétit pour le prestige
Je ferai la même chose sans les vieux moyens et les nouvelles suggestions, à fond
Et j'anéantirai mes ennemis jusqu'au bout, ils brûleront dans le feu qui brûle en moi
Quand, il y a longtemps, nous avons quitté les quartiers gris
Personne ne croyait que nous atteindrions notre objectif
Nous sommes les gardiens de secrets inexistants
L'étincelle qui porte la lumière dans le brouillard
La lumière dans le brouillard...
Fuego Infinito, Kartky
Le reflet moqueur me prend plus que ce que je peux voir dans mes pupilles
La logique sélective me balaye de la surface de la terre et des apparences de la vie
La pression, la parole agressive, son corps que j'attends avec tant d'impatience
Quand elle écarte ses cuisses, elle est si proche que je peux l'adorer de loin
Je suis trop peu présent, et pourtant j'y suis
Ça nous a pris plus que tu ne le penses
Ça a sonné comme si je me réveillais, alors que ce ne sont que les dernières ficelles perdues
La musique est mon Alcatraz, je vis des moments quand tu penses de même
Il nous reste encore un peu de temps et tout ira bien, ne t'inquiète pas Maman !
Quand, il y a longtemps, nous avons quitté les quartiers gris
Personne ne croyait que nous atteindrions notre objectif
Nous sommes les gardiens de secrets inexistants
L'étincelle qui porte la lumière dans le brouillard