Текст и перевод песни Kartky - Radość Chwil

Radość Chwil

(Dla której gubisz radość chwil)
(Zachłanna jest ta gwiazda)
(Dla której gubisz radość chwil)
Nie ma znaczenia kto komu zwiastuje porażkę, bo jutro potwierdza lub zabiera wszystko
Czemu wspomnienia zabierają teraz, nie da się ich kasować
To hip hop, który wybrałem na drodze po jutro niepewne jak każdy mój plan
Mury mnie męczą, a widzę jak kłamiesz i robię to samo, to ja
Mówię o radości chwil, kurwa, radości chwil?
Nie chcę się łamać i krzyczeć do lustra, gdy słyszę, że Gusła to jointy i chill
Nie pamiętamy kiedy to wszystko zabrała nam żywa codzienność
Nie zabieramy się w miejsca, których nie znamy, a żniwa są martwe jak piekło
To żyje we mnie jak ogień niezmiennie, zacieram ślady rękoma
I kryję tam pełnię, nie chełpię się wcale, wygrane są małe, jebana suma dokonań
To trudne i głupie, banalne i bzdurne, normalne i wtórne
I nigdy nie kupię tej prawdy bez sensu i gwiazdek suspensu, które się budzą co roku w dupie
Nie budzę bestii jak śpi, nie czekam na brawa jak Ty
Nie poruszam kwestii, bo zakres finezji jest taki jak mówił wam Biggie, wy łby
Zaplute pijackim slangiem, kultura ponad podziały dla cyfr
To mity jak koniunktura na bluzy w kapturach, o tym nie powie już nikt
Możesz to zjednać do bełkotu po trawie
Jestem w amoku i widzę niebo, leżę na trawie, ej (wannabe!)
Miasto śpi, my gramy w gry, to radość chwil
To radość chwil, kiedy zamykam powieki
A banda głupków chce mi wmówić, że to narko i leki
Nie widzę ich i zamykam powieki
Ta banda głupków chce mi wmówić, że to narko i leki
To radość chwil, gdy zamykam powieki
Ta banda głupków chce mi wmówić, że to narko i leki
Nie widzę ich i zamykam powieki
Ta banda głupków chce mi wmówić, że to narko i leki
Nie widzę ich
(Zachłanna jest ta gwiazda)
(Dla której gubisz radość chwil)
Za chwilę wybiorę, co mogę, daleko od ludzi, zanim staniemy na skraju
Gdy nagle zgubimy się we mgle gęstej jak mleko, po za dużym haju
Nim scena weźmie tantiemy za noce bez weny, ja powiem, co moje
I wiem jak działać, by przełamać impas, lecz kompas się gubi i trochę się boję
Nie zgrywaj Dantego, nie sądzę Cię, czego nie mamy, nierówna podłoga, a sufit
Nie pytaj sam siebie po roku bez ruchu, czy jesteś genialny, czy głupi
Ten plan jest banalny, ale się gubię jak robię, co trzeba uparcie i skrycie
I kosmos mnie wciąga jak po stres z bongo i tak całe życie
Wyjęty spod prawa, czekamy na zmiany i gdy słyszę brawa to miewam omamy
Zamglone powieki wykręcą wam krainę czarów, empiria bez wiary
Mierzę na dachy kamienic, spoglądam do góry i widzę ich nagość
Skrycie bez magii, dilerzy koloru (ból czy nienawiść, życie czy radość)

The Joy of Moments

(For which you lose the joy of moments)
(This star is greedy)
(For which you lose the joy of moments)
It doesn't matter who predicts whose downfall, because tomorrow confirms or takes it all away
Why do memories take over now, they can't be erased
This is the hip hop I chose on the path to tomorrow, uncertain like every plan I make
The walls are suffocating, and I see you lying, and I do the same, it's me
I'm talking about the joy of moments, damn it, the joy of moments?
I don't want to break down and scream at the mirror when I hear that Gusła is just joints and chill
We don't remember when the daily grind took it all away
We don't venture to places unknown, and the harvest is dead as hell
It lives within me like an unyielding fire, I erase the traces with my hands
And I hide the fullness there, I don't boast at all, the victories are small, a fucking sum of achievements
It's difficult and stupid, banal and absurd, normal and repetitive
And I'll never buy this meaningless truth and the suspenseful stars that wake up every year in your ass
I don't wake the beast when it sleeps, I don't wait for applause like you
I don't bring up the issues, because the scope of finesse is like Biggie told you, you fools
Spat with drunken slang, culture above divisions for numbers
These are myths like the hype for hoodies, no one will talk about that anymore
You can reconcile this to babble after weed
I'm in a frenzy and I see the sky, I lie on the grass, hey (wannabe!)
The city sleeps, we play games, it's the joy of moments
It's the joy of moments when I close my eyelids
And a bunch of fools try to convince me it's drugs and pills
I don't see them and I close my eyelids
This bunch of fools try to convince me it's drugs and pills
It's the joy of moments when I close my eyelids
This bunch of fools try to convince me it's drugs and pills
I don't see them and I close my eyelids
This bunch of fools try to convince me it's drugs and pills
I don't see them
(This star is greedy)
(For which you lose the joy of moments)
In a moment I'll choose what I can, far from people, before we stand on the edge
When suddenly we get lost in a fog thick as milk, after too much high
Before the scene takes royalties for nights without inspiration, I'll say what's mine
And I know how to act to break the impasse, but the compass gets lost and I'm a little scared
Don't play Dante, I don't judge you, what we don't have, uneven floor and ceiling
Don't ask yourself after a year without movement, are you a genius or a fool
This plan is banal, but I get lost when I do what I need to stubbornly and secretly
And the cosmos sucks me in like after stress from a bong, and so on for life
Outlawed, we wait for changes and when I hear applause I have hallucinations
Misty eyelids will twist you a wonderland, empiricism without faith
I aim for the roofs of tenement houses, I look up and I see their nakedness
Secretly without magic, dealers of color (pain or hatred, life or joy)