Текст песни Waarheen jij gaat - Marianne Weber

Waarheen jij gaat, wie zal ′t weten?
Waarheen jij gaat, zal ik niet zijn
Maar waar jij bent, ik kom jou daar weer tegen
Ik hoor jouw stem, heel zachtjes roep je mij.

Ik tel nu al mijn lege dagen
En vraag me af, waarom nou jij?
Ondanks veel pijn ik hoorde jou nooit klagen
Jouw laatste lach, bewaarde jij voor mij

In ieder liefdeslied
Kom ik je tegen
In elke zonnestraal
Zie ik je staan
Dat jij jouw liefde gaf
Dat was 'n zegen
Al is die tijd wel veel te snel gegaan
Wat mij nu troosten kan
Is het verleden
Ik draag vol trots de pijn
Van mijn verdriet
Voor wat van waarde was
Heb jij gestreden
Maar dit gevecht, dat won jij niet

Nu besef ik pas
Dat ′t veel meer was
Zoveel hoop en zelfvertrouwen gaf jij mij
Niet voor niets bestaan
Ik zal verder gaan
Want 'n voorbeeld in mijn leven dat ben jij

In ieder liefdeslied
Kom ik je tegen
In elke zonnestraal
Zie ik je staan
Dat jij jouw liefde gaf
Dat was 'n zegen
Al is die tijd wel veel te snel gegaan
Wat mij nu troosten kan
Is het verleden
Ik draag vol trots de pijn
Van mijn verdriet
Voor wat van waarde was
Heb jij gestreden
Maar dit gevecht,, dat won jij niet
Maar dit gevecht,, dat won jij niet