Katharaka Thanivi - Mervin Perera перевод на русский

Katharaka Thanivi

කතරක තනිවී ඔබ යන අයුරු පෙනි පෙනී
හිම සෙළ මුදුනත සිටියද ම හද ගිනි ගනී
ගිම්හානය පැමිණී එක් තැනම නොම රැඳෙයි
පැමිණෙන දුක් පැණි රස බව නොසිතුනිද ළඳේ

සඳ නොදනින නමුදු සඳට එලිය හිරුගෙනී
ඔබ නොදනින නමුදු ඔබට සෙවණ මම වෙමි
සඳ නොදනින නමුදු සඳට එලිය හිරුගෙනී
ඔබ නොදනින නමුදු ඔබට සෙවණ මම වෙමි
සෙනෙහස හද තුල උතුරා ගලනු දැනි දැනී
තව විමසන සිරිතට නිහඬවම හිනැහෙමි

කතරක තනිවී ඔබ යන අයුරු පෙනි පෙනී
හිම සෙළ මුදුනත සිටියද ම හද ගිනි ගනී
ගිම්හානය පැමිණී එක් තැනම නොම රැඳෙයි
පැමිණෙන දුක් පැණි රස බව නොසිතුනිද ළඳේ

විසල් තුරු මුදුන් ඵල නැත නොපිපුණු කැකුළු
දසන් දෙතිස කුමටද නැති විට මුව මුකුළු
විසල් තුරු මුදුන් ඵල නැත නොපිපුණු කැකුළු
දසන් දෙතිස කුමටද නැති විට මුව මුකුළු
ගඟක් ලෙස ගලා විත් නැමි නැමී දඟ වැදී
මගෙත් දෙපා සිප ගනු මැන සිහිල සිතට දී

කතරක තනිවී ඔබ යන අයුරු පෙනි පෙනී
හිම සෙළ මුදුනත සිටියද ම හද ගිනි ගනී
ගිම්හානය පැමිණී එක් තැනම නොම රැඳෙයි
පැමිණෙන දුක් පැණි රස බව නොසිතුනිද ළඳේ

Катарака Таниви

Одиноко в пустыне, вижу, как ты уходишь,
Хоть на снежной вершине стою, сердце в огне горит.
Лето настало, нигде не могу остаться,
Не думала ли, милая, что грядущая боль сладка?

Хоть луна и не знает, но свет ей солнце дарит,
Хоть ты и не знаешь, но тенью твоей я стану.
Хоть луна и не знает, но свет ей солнце дарит,
Хоть ты и не знаешь, но тенью твоей я стану.
Чувствуя, как нежность в сердце переполняет,
К твоей привычке спрашивать я молча улыбаюсь.

Одиноко в пустыне, вижу, как ты уходишь,
Хоть на снежной вершине стою, сердце в огне горит.
Лето настало, нигде не могу остаться,
Не думала ли, милая, что грядущая боль сладка?

На вершинах высоких деревьев нет плодов, нераскрыты почки,
Зачем тридцать два зуба, если рот закрыт в их отсутствие?
На вершинах высоких деревьев нет плодов, нераскрыты почки,
Зачем тридцать два зуба, если рот закрыт в их отсутствие?
Как река, притекай, изгибаясь, в объятия мои,
Целуй мои стопы, одарив прохладой сердце.

Одиноко в пустыне, вижу, как ты уходишь,
Хоть на снежной вершине стою, сердце в огне горит.
Лето настало, нигде не могу остаться,
Не думала ли, милая, что грядущая боль сладка?