Текст и перевод песни Michał Bajor - Nie Trzeba Mówić Nic

Nie Trzeba Mówić Nic

Już nie mów nic, już nie mów nic
Nie trzeba szeptu ani światła
Tu pozwól być, po prostu być
Niech cisza ściele się jak atłas

Niech palce rąk wygładzą mrok
Co pnie się wokół ciał samotnych
Niech nocy kwiat, pachnący wiatr
Przywróci czucie zmysłom głodnym

Tam jest samotna nasza wyspa
Tak czysta potajemna przystań
By odkryć ją nie trzeba mówić nic

Już nie mów nic, już nie mów nic
Nie pytaj, dokąd ani po co
Tu pozwól być, po prostu być
Nie szukaj prawdy poza nocą

W mroku jest dość bezpiecznych miejsc
Z dala od gestów, min i przebrań
W mroku, na samym nocy dnie
Złota i srebra nie ma w naszych ciał katedrach

Bo noc jest dobra i przejrzysta
Jak kryształ, mroku głębia szklista
Do rana nie zmącona perłą mgły

Tam jest samotna nasza wyspa
Tak czysta potajemna przystań
By odkryć ją nie trzeba mówić nic
Nic
Nic

Pas besoin de parler

Ne dis plus rien, ne dis plus rien
Pas besoin de murmures ni de lumière
Laisse-moi être, sois simplement
Que le silence se déroule comme de l'atlas

Que nos doigts lissent les ténèbres
Qui s'étend autour des corps solitaires
Que la fleur de la nuit, le vent parfumé
Rapporte le sentiment aux sens affamés

Là-bas se trouve notre île solitaire
Si pure, un refuge secret
Pour la découvrir, pas besoin de dire un mot

Ne dis plus rien, ne dis plus rien
Ne demande pas où ni pourquoi
Laisse-moi être, sois simplement
Ne cherche pas la vérité au-delà de la nuit

Dans l'obscurité, il y a suffisamment de lieux sûrs
Loin des gestes, des mines et des déguisements
Dans l'obscurité, au fond même de la nuit
Il n'y a pas d'or ni d'argent dans les cathédrales de nos corps

Car la nuit est bonne et limpide
Comme du cristal, la profondeur sombre et brillante
Jusqu'au matin, non troublée par la perle de la brume

Là-bas se trouve notre île solitaire
Si pure, un refuge secret
Pour la découvrir, pas besoin de dire un mot
Rien
Rien