Текст и перевод песни Muharrem Aslan - Sayıklamalar

Sayıklamalar

Yalan yok bu ilk değil uykuya susuzluğum
İronik bir kâbusa eşken uykusuzluğum.
Yalan yok bu son değil semaya vurgunluğum
Şark Yıldızı'na âşık kimliksiz durgunluğum.
Oysa benden önce de varken Kutup Yıldızı
Kaç hüsran tanıdı gök kaç ayrılık kaç sızı?
Bildiğim kadarıyla, milyar yıldır – yaklaşık –
Dünya günün peşinde Kamer dünyaya âşık.
Yani en fazla üç gün süren fani dünyada
Her gün bir savaş emri veren cani dünyada
Cehennemin ateşi Şeytanın uykusuyken
Aşk, kirlenmiş dünyada tertemiz kalmış suyken
Suyu iç, ateşi yak; söndüğü an ölümdür
Çünkü hayat bir sahne, oyunsa tek bölümdür!
Öyle bir dünya ki bu, cehennem ateşine
Kızıldeniz'de doğmuş bir Mısır güneşine
Bulutlar secde edip gökyüzü kararırken
Tomurcuklar bahara darılıp sararırken
Asa suya hükmetti gün doğdu oyun geçti
Karanlık tövbe etti zalim Firavun geçti.
Öyle bir dünya ki bu kaç şah, kaç merdan geçti
Karıncayı nallayan Sultan Süleyman geçti.
Öyle bir dünya ki bu Kerbelâ susuz çölken
Hüseyn'imin gözyaşı kanla yoğrulmuş gölken
Ve Leyli'nin feryadı çarparken dağa taşa
Turnaların semahı ağlarken düşen yaşa
Her doğan gün zalimin hanesine kâr geçti
Ağıtların üstünden, küskün Zülfikar geçti.
Öyle bir dünya ki bu en çaresiz an geçti
Ama aşk başka şeydi sonra Pir Sultan geçti.
Ama her şeye rağmen kar yağdı boran geçti
Öyle bir dünya ki bu Nazım Hikmet Ran geçti.
Öyle bir dünya ki bu bir uçtan bir uca dek
Toprağın kudretini öğretiyorken felek
Mehter 'in sesi sustu kılıç pas tutar oldu
Yapraklar kımıldamaz bahar yas tutar oldu
Yıldızlar bir tarafa, güneş bir yana geçti
Mesnevi can bulurken, koca Mevlana geçti.
Öyle bir dünya ki bu zaman durdu an geçti
Kâinatın gördüğü, en şanlı Osman geçti.
Öyle bir dünya ki bu ne ses kaldı ne seda
Ne bir kubbemiz kaldı ne vakitsiz bir veda
Her şey düne gömüldü kırıldı Kısakürek
Yoruldu Orhan Veli maddeye döndü yürek
Bulutlar ağlar oldu yağmur yağdı sel geçti
Toprağın sadık yâri bir Aşık Veysel geçti
Öyle bir dünya ki bu kaç büyük ozan geçti
Yalnızca aşka mecbur Attila İlhan geçti.
Öyle bir dünya ki bu gerçek unutulurken
Düşünmek suç sayılıp, nefesler tutulurken
Hallacı yüzülürken kül olurken Nesimi
' Enel Hakk ' şiarıyla verdim son nefesimi.
Öyle bir dünya ki bu kim bilir kaç can geçti
Ruh bedenden ayrıldı, en büyük yalan geçti.
Öyle bir dünya ki bu yolcusuz han da biter
Kalemi hüzün kokan, Yavuz Doğan 'da biter!
Söz: Yavuz DOĞAN

Rants

This is not the first time I've been thirsty for sleep
Sleeplessness is a nightmare, ironic sheep.
This is not the last time I'll be smitten with the sky
My nameless tranquility, in love with the Morning Star, oh my.
Even before me, there was the North Star
How many disappointments has the sky witnessed? How many separations? How many heartbreaks?
As far as I know, for billions of years – approximately –
The Earth chases the sun, and the Moon is in love with the Earth.
So in this mortal world that lasts three days at most
In this murderous world that orders war every day
When hellfire is the Devil's slumber
Love is the only pure water left in this defiled world
Drink the water, light the fire; death comes when it dies
Because life is a stage, and the play is only one act!
Such is this world that to hellfire's rage
An Egyptian sun born in the Red Sea
As clouds bow down and the sky darkens
As buds resent spring and turn yellow
The staff ruled the water, the sun rose, the game was played
Darkness repented, the cruel Pharaoh passed away.
Such is this world, how many kings, how many heroes have passed
Sultan Suleiman, who shod the ant, passed away.
Such is this world, where Karbala is a thirsty desert
My Hussein's tears, a lake kneaded with blood
And Leyla's cries echo through the mountains
The cranes' sema, weeping with the falling tears
Every rising sun brought profit to the tyrant's house
The resentful Zulfikar passed over the elegies.
Such is this world, the most desperate moment has passed
But love was something else, then Pir Sultan passed.
But despite everything, the snow fell, the storm passed
Such is this world, Nazim Hikmet Ran passed.
Such is this world, from one end to the other
While the sky teaches us the power of the earth
The sound of the mehter has ceased, the sword has rusted
The leaves do not move, spring mourns
The stars went one way, the sun went another
The Mesnevi found life, the great Mevlana passed.
Such is this world, time stopped, the moment passed
The universe witnessed the most glorious Osman pass.
Such is this world, no voice, no sound remains
We have neither a dome nor an untimely farewell
Everything was buried yesterday, Kisakurek was broken
Orhan Veli grew tired, his heart turned to matter
The clouds began to weep, the rain fell, and the flood passed
The earth's faithful friend, Asik Veysel, passed
Such is this world, how many great poets have passed
Only Attila Ilhan, bound by love, passed.
Such is this world, where truth is forgotten
Thinking is a crime, and our breaths are held
Hallaj was flayed, Nesimi turned to ash
I breathed my last with the motto 'Enel Hakk'.
Such is this world, who knows how many lives have passed
The soul departed from the body, the greatest lie passed.
Such is this world, the inn without travelers ends
Yavuz Dogan, whose pen smells of sorrow, also ends!
Lyrics: Yavuz DOGAN