Текст песни Ömür Derler - Muharrem Aslan

Be hey kendini bilmez beni bana sorduysan
Adım 'insanı kamil' soyadım 'haydar' benim
Hep susuyorum diye bunca cümle kurduysan
Sustuğum bildiğimin yarısı kadar benim.
Dünya denen şu dar eve
Ömür derler ömür derler
Yandığımız kor aleve
Duman tütmez kömür derler
Muradımız derttir bizim
Soyadımız merttir bizim
Onurumuz serttir bizim
Çift su görmüş demir derler.
Ne sandığın kadar kör ne kara ne zifirim
Üç günlük bir konakta an kadar misafirim
Eğer sen ulemaysan ben en büyük kafirim
Recm eylesen ne çıkar ruhum payidar benim.
Ister hallacı gibi benimde yüz derimi
Ister maraşa taşı dinmeyen kederimi
Nasılsa Hızır Paşa biliyor kaderimi
Taşlara gülümserken güle küsmüş dar benim
Enel haktır şiarımız
Kırk çiçek taşır darımız
On ikidir tüm varımız
Yollarına emir derler.
Levh-I mahfuz'daki sırken
Semaya semah taşırken
Kerbela'ya ulaşırken
Yaşımıza yağmur derler
Sense Yezid demişsin haddini zorlayarak
Öfkeni cehaletin narıyla korlayarak
Oysa sen Hüseyn'imi susuz uğurlayarak
Kerbela'da gülerken yitirdiğin ar benim.
Bil ki Kalubela' dan beri dimdiktir başım
'Mertlik' tek şiarımdır, 'şerefim' tek yoldaşım.
Hala kim olduğumu sorarsan
Bir aslan'ın tuttuğu suskun Zülfikar benim.
Söz: Yavuz DOĞAN