Текст песни Hasret Kaldıkça - Muharrem Aslan

HASRET KALDIKÇA
Karakavruk bir yüzün ilk göz ışıltısında
Aradım ellerinin sıcaklığını.
Şimdi.şimdi sözlerim dingin bir isyan bağırtısı.
Ve ellerim.çığlık çığlığa haykıran bir yanardağ şimdi.
Akıp gidiyor hiç bilmediği bir yöne doğru.
Cehennem yangını gibiyse eğer hasretlik.
Yanıyor bedenim.
Hep öyledir ya dağların sisinde yanmak.
Pusatımın en kör noktasıdır şimdi sol yanım.
Vurma.çek o gözlerinin akıl almaz esaretini üstümden.
Nefesim siliniyor yeryüzünün kavruk bir toprağı gibi.
Düşüyorum.
Parmaklarım donarken tenimde
Vuslatımız kalsın düşlere
Üşüyor sana bakan gözlerim bile
Ben sana hasret kaldıkça
Ay vurunca odamdan içeri
Yokluğun ölümden beter benden içeri
Özlemin çığ gibi büyürde gider
Ben sana hasret kaldıkça
Ay vurunca odamın penceresine.
Acır işte bu gavur sevdan yüreğimde.
Nasıl verdiysen al şu masanın üstünde ki bela zamanlarını.
Git artık kalemimin ucunda ki, en küçük ayrıntılarından.git.
Yüreğimden ateş düştü dağlardan her bir tarafa.
Kurutuyor şimdi etrafı.
Yıllardır bir eşkıya bedeni gibi benim yüreğim.
Ne anlaşıldım.ne anladım insanların o anlamsız sevdasını.
Biraz sessiz şimdi etraf.birazda ürkek.
Genzimden geçen rakıdır şimdi hayat.
Ve bir o kadar bilinmez bir sır gibi.
Öylece vuruyorum bakışlarımı duvarlara.
Üşüyorum.
Ve bir çocuk düşü gibi, adam etmeye çalışıyorum adımlarımı.
Korkuyorum.
Söz: Efe KAYA