Текст и перевод песни Opał - Homar

Zaplątałem się w swoje własne macki
Nie słuchałem rad swojej własnej matki
Wszędzie gdzie nie pójdę palą tylko blanty
Nie no stary, ja nawet nie mogę tego rozczytać

Pokój to lokum, spoglądam na ścianę jak niedojebany
Tak artystycznie opada z nich tynk, ja odpadam z nim
Odpierdala mi, hej hej
Tu cisza tam spokój, a w środku głos mami
Bo demony głaszczą po plecach włosami
Czasami siada mi siada mi,
Czasami podążam śladami z myślami
A czasem te pizdy wbijają mi igły na wylot
Gdzieś między żebrami
A czasem te rany to goją się tylko po
To żeby znów się zapalić i zacząć krwawić
A może tak jebać to co czasem wziąć wypłatę i przy
Blancie z bratem tak zwyczajnie znów się zająć rapem
Później wytłumaczę tacie że to nie są dopalacze
Gdyby miało nie być jutra kupię czterdziestkę i piątkę by
Najebać się, a potem to przy blancie tak się cieszyć końcem
Później zadzwonię do Ciebie jakoś chwila po
Dziesiątej i wyłączając emocje przewinę wcześniejszą zwrotkę

Zaplątałem się w swoje własne macki
Nie słuchałem rad swojej własnej matki
Wszędzie gdzie nie pójdę palą tylko blanty
Nie mogę rozczytać swojej własnej kartki
Zaplątałem się w swoje własne macki
Nie słuchałem rad swojej własnej matki
Wszędzie gdzie nie pójdę palą tylko blanty
Nie mogę rozczytać swojej własnej kartki

Byłem u pani psycholog w Chorzowie na Omankowskiej
Chłopcze skoro tak Ci trudno może napisz o tym zwrotkę
Gdybym wcześniej wiedział może że to będzie takie proste
To nie mówiłbym o sobie osobie tak dla mnie obcej
Świetna rada Doktor Złotko to już puenta tej wizyty
Gdybym tak się zamknął w sobie, oni nie otworzą płyty
Może postaw mi diagnozę, albo wystaw jakieś tabsy
Czuję piszę, piszę, czuję, kończę płytę, a rezultat marny
Nie boję się swoich łez bo to kac dla smutku
Nie boję się mówić raper, choć to stawia mnie wśród głupków
Nie boję się, chociaż czasem strach zabrania mi rozmyślać
Patrzę tym demonom w oczy, nawet jak ich mają kilka
Więc przechodzę swoje życie jak te walki w Mortal Kombat
I ciągle się zastanawiam, jaki problem tu mnie jutro spotka
I ta klątwa wciąż wypycha strumień krwi przez nozdrza
Musiałem wcisnąć ten wers przez metkę horrorcore'owca, ej

Zaplątałem się w swoje własne macki
Nie słuchałem rad swojej własnej matki
Wszędzie gdzie nie pójdę palą tylko blanty
Nie mogę rozczytać swojej własnej kartki
Zaplątałem się w swoje własne macki
Nie słuchałem rad swojej własnej matki
Wszędzie gdzie nie pójdę palą tylko blanty
Nie mogę rozczytać swojej własnej kartki

Gdyby miało nie być jutra, kupię czterdziestkę i piątkę
Lecz ten syf zostanie w kącie, trzeźwy chce pożegnać słońce
Później zadzwonię do Ciebie jakoś chwila po dziesiątej
Abonent jest niedostępny, no a może to i dobrze

Я запутался в своих собственных щупальцах
Я не прислушивался к советам собственной матери
Везде, куда я не пойду, курят только бланты
Нет, чувак, я даже не могу это понять.

Комната-это помещение, я смотрю на стену, как недоделанный
Так артистично с них штукатурка падает, я с ней отваливаюсь
Не повезло вам, парни, мне, эй, эй
Здесь тишина там покой, а внутри голос Мами
Потому что демоны гладят по спине волосами
Иногда садится мне садится мне,
Иногда я иду по стопам с мыслями
А иногда эти сучки вонзают мне иголки насквозь.
Где-то между ребрами
А иногда эти раны заживают только после
Чтобы снова загореться и начать кровоточить
Или, может быть, так нахуй то, что иногда взять зарплату и при
Бланси с братом так привыкли снова заниматься рэпом
Позже я объясню папе, что это не бустеры.
Если бы не было завтрашнего дня, я бы купил сорок пять
Трахаться, а потом это с блантой так наслаждаться концом
Позже я позвоню Тебе как-то момент, после
Десятого и, отключив эмоции, перемотаю предыдущую строфу

Я запутался в своих собственных щупальцах
Я не прислушивался к советам собственной матери
Везде, куда я не пойду, курят только бланты
Я не могу прочитать свою открытку
Я запутался в своих собственных щупальцах
Я не прислушивался к советам собственной матери
Везде, куда я не пойду, курят только бланты
Я не могу прочитать свою открытку

Я был у вашего психолога в Хожуве на Оманьковской
Мальчик, если тебе так трудно, напиши об этом строфу.
Если бы я знал раньше, возможно, это было бы так просто
Тогда я бы не стал говорить о себе человеку, столь чуждому мне.
Отличный совет, доктор Золотко, вот в чем суть этого визита.
Если я так замкнусь в себе, они не откроют пластинку
Почему бы тебе не поставить мне диагноз или не показать табу?
Я чувствую, я пишу, я пишу, я чувствую, я заканчиваю запись, и результат ничтожный
Я не боюсь своих слез, потому что это похмелье для печали
Я не боюсь говорить рэппер, хотя это ставит меня среди дураков
Я не боюсь, хотя иногда страх запрещает мне размышлять
Я смотрю этим демонам в глаза, даже если у них их несколько
Так что я переживаю свою жизнь, как эти бои в Mortal Kombat
И я все еще удивляюсь, какая проблема здесь меня ждет завтра
И это проклятие все еще выталкивает поток крови через ноздри
Мне пришлось втиснуть этот стих через метку хорроркора.

Я запутался в своих собственных щупальцах
Я не прислушивался к советам собственной матери
Везде, куда я не пойду, курят только бланты
Я не могу прочитать свою открытку
Я запутался в своих собственных щупальцах
Я не прислушивался к советам собственной матери
Везде, куда я не пойду, курят только бланты
Я не могу прочитать свою открытку

Если завтра не будет, я куплю сорок пять.
Но это дерьмо останется в углу, трезвый хочет попрощаться с Солнцем
Позже я позвоню тебе как-нибудь через десять часов.
Абонент недоступен, ну и, может быть, это и хорошо