Bəlkə Də Nə Vaxtsa (feat. Ayka) - Ayka , Orkhan Zeynalli перевод на немецкий

Bəlkə Də Nə Vaxtsa (feat. Ayka)

Çox ağladı gözlərim, buz bağladı əllərim, bu şəhərin yalanlarında eşidilmədi sözlərim.

Yaşamağa həvəs yoxdu, həyat əzbər bildiyim film.
Sonda soruşsalar ki, necə yaşadın bilmirəm nə deyim.
Həyat testlə tərs daha pis 1 səhv 4 düz aparır, hər bir yalan insandan daha neçə üz aparır.
Kim gündüz darıxır, qaranlıq həsrətində.
Üzündə nur yaranır, sevgiyə nifrətində.
Nə vaxtsa uçanda düşündüm ki, qanadım olarsan.
Mən indi səmadayam, amma yıxılıram.
Bəlkə də saraydayam, amma sıxılıram.
Bu dünya hələ də nəsə demək istəyir, amma anlamıram.
Getmək çox çətindi camaata əks tərzdə, amma yenə də heç bir ümidi kiməsə bağlamıram.
Bitir ot daş üstündə, bu əzmin nümunəsi.
Quruyub yaş gözündə, bu dərdin büruzəsi.
Açılar bəşəri sirlər hamıya, şübhəm yox.
Bəlkə də nə vaxtsa, amma bu gün yox.

Çox ağladı gözlərim, buz bağladı əllərim, bu şəhərin yalanlarında eşidilmədi sözlərim.

Həyatdan alınan yaraları sağaltmaqdı indi tək maraq, qisas hissi ürəyi bürüyür sevgini aldadaraq.
Kim bilir kimin içini, dostunun dünyasını.
Həyat gedir, günləri zaman odunda yandıraraq.
Başımızı qaldıraraq istəyirik kömək göydən, çünki uzaqdayıq özümüz öz ürəyimizdən.
Bir qədəh iki əldə, ciddi səbəb durub öndə.
Dərdləri unutmaq üçün gedirik özümüzdən.
Bəlkə də yalan deyil dünya, sadəcə hərənin öz həqiqəti.
Kiminsə doğrusuyla kimsə razı deyil qəti.
Şəkər və duz gətir, bəlkə onunla dəyişdik həyatın ləzzətini.
Kiminsə iç üzünü aç, artırıb şöhrətini.
Ya da ki, əlindən al bütün var-dövlətini.
Danışacaq susanlar da bir gün, şübhəm yox.
Bəlkə də nə vaxtsa, amma bu gün yox.

Çox ağladı gözlərim, buz bağladı əllərim, bu şəhərin yalanlarında eşidilmədi sözlərim.

Vielleicht Irgendwann (feat. Ayka)

Meine Augen weinten viel, meine Hände froren ein, in den Lügen dieser Stadt wurden meine Worte nie gehört.

Keine Lust zum Leben, das Leben ist ein Film, den ich auswendig kenne.
Wenn sie am Ende fragen, wie ich gelebt habe, weiß ich nicht, was ich sagen soll.
Das Leben ist wie ein Test, doch falsch ist schlimmer – ein Fehler, vier Richtige, doch jede Lüge nimmt ein Gesicht mit.
Wer sehnt sich tagsnachts nach der Dunkelheit?
Auf deinem Gesicht erscheint Licht, doch in deinem Hass auf die Liebe.
Irgendwann, als ich flog, dachte ich, du wärst mein Flügel.
Jetzt bin ich im Himmel, doch ich stürze.
Vielleicht bin ich in einem Palast, doch ich fühle mich beengt.
Diese Welt will mir noch etwas sagen, doch ich verstehe es nicht.
Es war schwer, gegen den Strom zu gehen, doch ich gebe keinen Hoffnung für irgendwen auf.
Das Gras endet auf dem Stein, ein Beispiel für diesen Kampf.
Ein trockenes Auge mit Tränen, ein Zeichen dieses Schmerzes.
Die Geheimnisse der Menschheit werden sich allen öffnen, kein Zweifel.
Vielleicht irgendwann, aber nicht heute.

Meine Augen weinten viel, meine Hände froren ein, in den Lügen dieser Stadt wurden meine Worte nie gehört.

Jetzt interessiert mich nur, die Wunden des Lebens zu heilen, das Rachegefühl überwältigt mein Herz und täuscht die Liebe.
Wer kennt das Innere eines anderen, die Welt eines Freundes?
Das Leben vergeht, die Tage im Feuer der Zeit verbrennend.
Wir heben unsere Köpfe und bitten den Himmel um Hilfe, denn wir sind weit weg von unseren eigenen Herzen.
Ein Glas in zwei Händen, ein ernster Grund steht vor uns.
Um den Kummer zu vergessen, fliehen wir vor uns selbst.
Vielleicht ist die Welt nicht falsch, jeder hat nur seine eigene Wahrheit.
Mit der Wahrheit eines anderen ist niemand einverstanden.
Bring Zucker und Salz, vielleicht tauschen wir so den Geschmack des Lebens.
Öffne jemandes wahres Gesicht, mehre seinen Ruhm.
Oder nimm ihm all seinen Reichtum.
Die Schweigenden werden eines Tages sprechen, kein Zweifel.
Vielleicht irgendwann, aber nicht heute.

Meine Augen weinten viel, meine Hände froren ein, in den Lügen dieser Stadt wurden meine Worte nie gehört.