Текст и перевод песни Orkhan Zeynalli feat. Ayka - Hisslər Danışanda (feat. Ayka)

Hisslər Danışanda (feat. Ayka)

Yorulmuşdum fikirləri beynimdə gizli saxlamaqdan, baxıram hərdən özümə qıraqdan.
Axı bu qədər vecsizlik, bir addım uçurumdan.
Dəfələrlə kömək istəmişdim sabahdan.
Qaçıram günahdan, növbəti günaha doğru, əllərim yaxınlaşır hər gün silaha doğru.
Təlaşa səbəb var mı buranın vəziyyətindən?
Bəzi şəhərlərdə ümumiyyətlə günəş doğmur.
Qəlbim güzgü kimidi, sındırıldıqca dərd gətirir.
Amma ki, indi qorxu yoxdu.
Çünki, iynə batsa artıq çıxartmağa qan da yoxdu.
Səhərlərdə əlimi açmağa duam yoxdu.
Artıq sual yoxdu, yeganə maraq idi.
Eşidən mən deyildim, bu iki qulaq idi.
Sənin soraqlarınla tələsən gözlərimdi, ürəyimi kimsə döyür, deyəsən hisslərimdi.

Biz... Qoruya bilərik mi sevgini?
Bitirə bilərik mi nəğməni?
Yadında saxla bu əlləri... Səni isidən...

Mən... Sənə doğma xal kimi yanaqda, eyni vaxtda iki qulaqda.
Səs kimiyəm bu otaqda... Səni sevdirən...

Düşün, necədə qəribə olar, insan olsaydı bulud kimi, baxırsan şəffaf və gücsüzdü.
Amma ki, günəşin qabağını təkcə o ala bilir.
İnsan isə aciz, itirmədən darıxa bilmir.
Qabağın ala bilmir adi pislik etmək istəyinin də, o ki qaldı bəşəri məsələlərə.
Bu haqqda danışmıyım heç.
Kimə lazımdı dünya?
Hamıya kifayətdi onun kiçik çərçivəsi.
Sevginin tərcüməsi, görəsən nədi axı?
Mənasın heç kim bilmir, amma ki hamı danışır.
Gözlərin yumur baxır.
Əslində qaranlıq görür, amma ki uydurur ki, göyərçinlər uçur burda.
Mən də bu siyahıda, xəyallar üzrə mütəxəssis.
Realda olmayanlar burda alınır köməksiz.
Yenə öz qəhəri ilə sözümü kəsən kimdi?
Həmişə olduğu kimi deyəsən hisslərimdi.

Biz... Qoruya bilərik mi sevgini?
Bitirə bilərik mi nəğməni?
Yadında saxla bu əlləri... Səni isidən...

Mən... Sənə doğma xal kimi yanaqda, eyni vaxtda iki qulaqda.
Səs kimiyəm bu otaqda... Səni sevdirən...

Cənnətin göz yaşıdır əlimə düşən damcı, bezib artıq insanların yolunu gözləməkdən.
Sıxıntı mı, depressiya mı ürəyimdəki sancı?
Niyə biz yaxşılıq eləyirik ancaq savab xətrinə?
Zibilin içində işləyirik sonda zibil almaq üçün, nəyə gərək bu illər böyüyüb zibil olmaq üçün?
Ondansa körpə qalardım və heç nə bilməzdim, heç nə də etməzdim ki, desinlər səhvsizdir.
Cəmiyyətin içinə girdikcə baxıram çirklənmiş üzlərə, sevgini rəngləyən sözlərə.
Həyatdan doymadım.
Həyatdan doymadım, doymadım süz yenə.
Beyində fikirlər addımlara tərs yenə, sənin o baxışların ömürlük bəs mənə.
Edirdi qəsd mənə, səbəbsə gözlərindi.
Kimsə son qoyur artıq, deyəsən hisslərimdi.

Biz... Qoruya bilərik mi sevgini?
Bitirə bilərik mi nəğməni?
Yadında saxla bu əlləri... Səni isidən...

Mən... Sənə doğma xal kimi yanaqda, eyni vaxtda iki qulaqda.
Səs kimiyəm bu otaqda... Səni sevdirən...

Sus... Pıçıldasın qoy gözlərin, yadıma düşər məni üzməyin.
Göz yaşlarımda üzməyin... Qızıl balıq kimi.

Yaxınlaş... Üzündəki o qırışlar, cavanlığını sənə bağışlar.
Təəsirsiz olub yağışlar... Kiçik bir arx kimi.

Hisslər Danışanda (feat. Ayka)

Я устал скрывать мысли в своём мозгу, иногда я смотрю на себя со стороны.
Ведь это так безрассудно, один шаг к пропасти.
Я много раз просил о помощи с самого утра.
Я убегаю от греха к следующему греху, мои руки с каждым днём приближаются к пистолету.
Есть ли причина для беспокойства из-за положения здесь?
В некоторых городах вообще не восходит солнце.
Моё сердце - словно зеркало, разбиваясь на части, приносит страдания.
Но теперь нет страха.
Потому что, если игла воткнётся, уже не будет крови, чтобы извлечь её.
По утрам у меня нет молитв, чтобы открывать ладони.
Больше нет вопросов, был только один интерес.
Это не я слушал, это были два уха.
Мои глаза, торопящиеся с твоими вопросами, чьё-то сердце бьётся, должно быть, это мои чувства.

Мы... Можем ли мы сохранить любовь?
Можем ли мы закончить песню?
Помни эти руки... Согревающие тебя...

Я... Тебе как родинка на щеке, одновременно в двух ушах.
Я как звук в этой комнате... Заставляющий тебя любить...

Подумай, как было бы странно, если бы люди были похожи на облака, прозрачные и слабые.
Но только оно может отгородить от солнца.
А человек беспомощен, не может скучать, не теряя.
Не может предотвратить подлое желание, не говоря уже о человеческих проблемах.
Не буду говорить об этом.
Кому нужен мир?
Всему миру достаточно его маленький размер.
Перевод любви, что это такое?
Никто не знает её смысла, но все говорят о ней.
Закрой глаза и посмотри.
На самом деле видишь темноту, но выдумываешь, что здесь летают голуби.
Я тоже в этом списке, эксперт по фантазиям.
Того, чего нет в реальности, здесь можно получить без помощи.
Кто снова прервал меня своим гневом?
Как всегда, должно быть, это мои чувства.

Мы... Можем ли мы сохранить любовь?
Можем ли мы закончить песню?
Помни эти руки... Согревающие тебя...

Я... Тебе как родинка на щеке, одновременно в двух ушах.
Я как звук в этой комнате... Заставляющий тебя любить...

Капля, упавшая на мою руку, это слёзы рая, уставшая от ожидания людей.
Тревога или депрессия - боль в моём сердце?
Почему мы делаем добро только ради небесной награды?
Мы работаем в мусоре, чтобы в конце концов получить мусор, зачем нужны эти годы, чтобы вырасти и стать мусором?
Лучше бы я оставался ребёнком, ничего не знал и ничего не делал, чтобы меня называли безошибочным.
По мере того, как я вхожу в общество, я вижу грязные лица и слова, окрашивающие любовь.
Я не устал от жизни.
Я не устал от жизни, не устал, снова иди сюда.
Мысли в голове не в ногу, твои взгляды навечно со мной.
Готовился замах, причиной были твои глаза.
Кто-то уже ставит точку, должно быть, это мои чувства.

Мы... Можем ли мы сохранить любовь?
Можем ли мы закончить песню?
Помни эти руки... Согревающие тебя...

Я... Тебе как родинка на щеке, одновременно в двух ушах.
Я как звук в этой комнате... Заставляющий тебя любить...

Тихо... Пусть шепчут твои глаза, не напоминай мне об этом.
Не плачь в моих слезах... Как золотая рыбка.

Приближайся... Эти морщины на лице будут дарить тебе молодость.
Дожди стали бессильны... Как небольшой ручей.