Текст и перевод песни Orkhan Zeynalli feat. Tomris - Həyatın Özü

Həyatın Özü

Xəyanət sabahı verilən gül dəstəsi kimi, səmimiyyətdən uzaq
Danışmaq çətindirsə gəl yazaq
Sehrli baxışın kimi əllərin də varsa
Al bu qış fəslin, əbədi döndər yaza

Unutmaq xəyal qurduğun gələcək səni etmədən məhv
Son mənzil eynidirsə, niyə bu qədər pillə edim dəf?
Ayağım səhv, hər addım atdıqca, növbəti hərf
Dəyişir alın yazımızda, susur göylər çünki edir sərf

Yuduqca sən hər sahili
Dəniz oldu sənət sahibi
Gözü kor şairlər belə hiss edib sevər zahiri
Bitəcək qanlı döyüşlər qəlbdə hissələr daxili

Dövranı yenə də sevməz əgər diriltsələr Sabiri
Bu sevgi sağ idi onu yaşatmaqçün sən yarandın
İllərdir kimlərsə sevir, illərdir kimlərsə dözür
Görəsən işlədərmi sevgililər həyatım sözün,
Sevgilidən qabaq xəyanət etsə həyatın özü?!

Nəqarət: Tomris
Həyatdan ötən illər hədər olmaz
Könüldə bitən güllər bir də solmaz
Sabahlar arzularıma gedən bir yol
Bu yollar bağlanmaz

Yenə sən getdin
Yenə tək qaldım
Tanış notların içində birdən yarandı səs
Nə yaxşı dünən keçmişdə, bu günsə yanımda sən

Həyatın dəyəri qalmayıb, bil artıq qanımda sən
Həqiqəti tap misralarda mən əgər yalan desəm
Qırılmış qəlb əlimdə göylərnən danışanda
Dedi xəstəlikdir təklik al bu mələyi dərmandır sev

Edəndə hər anda bəhs, içilən hər and əbəs
Gedərdi sayılsa birgə yaşadığımız hər an bir səhv
Məni pis tanıyan bir kəs, nə bilsin dərin nəfəs
Çatmasa diriltməyə məni bəsdi oyan canım desən

Bu qəlbi yaxşı tik sevginlə qorxma yaram dözər
Uçmağa həsrət sevgimizi qanadların bəzər
Və hətta pıçıldasa qulağıma ayı yarım kəsən
Yenə də sevərəm olmaq sənlə mənə haram desə

Nəqarət: Tomris
Həyatdan ötən illər hədər olmaz
Könüldə bitən güllər bir də solmaz
Sabahlar arzularıma gedən bir yol
Bu yollar bağlanmaz

Pıçıltı danışmaq üçün bəs etmirsə
Qələmim artıq kağızları isitmirsə
Mən gedərəm bilsəm ki, vərəq boş qalmaz
Yumşaq sətirlərsiz qəlblərə daş dolmaz

Hərdən, səni incidəndə sevilməy
Pərdəni, salıb arxamı çevirmək
Tərk etsəm də bəlkə boşluq yaranmaz
Get narahat olma bu yollar bağlanmaz

Nəqarət: Tomris
Həyatdan ötən illər hədər olmaz
Könüldə bitən güllər bir də solmaz
Sabahlar arzularıma gedən bir yol
Bu yollar bağlanmaz

La Vie Elle-même

La trahison est comme un bouquet de fleurs offert le lendemain, loin de la sincérité
Si les mots sont difficiles, alors écrivons
Tes mains, comme ton regard magique, si elles étaient là
Prends cet hiver, fais-le tourner éternellement au printemps

Oublier l'avenir dont tu rêves, sans te détruire
Si notre destination finale est la même, pourquoi grimper autant d'échelons ?
Mon pied se trompe, à chaque pas, la lettre suivante
Change dans notre destin, le ciel se tait parce que cela lui est bénéfique

En avalant chaque côte, tu es devenu
La mer est devenue l'artisane
Même les poètes aveugles le sentent et aiment l'apparence
Les batailles sanglantes finiront, les parties intérieures du cœur

Le cycle ne l'aimera pas encore s'ils ressuscitent Sabir
Cet amour était sain, tu es né pour le faire vivre
Depuis des années, certains aiment, depuis des années, certains endurent
Je me demande si les amoureux utiliseront le mot "ma vie",
Si la vie elle-même trahissait avant l'amoureux ?!

Refrain : Tomris
Les années qui passent de la vie ne sont pas gaspillées
Les fleurs qui poussent dans le cœur ne fanent plus jamais
Les matins sont un chemin vers mes rêves
Ces chemins ne se ferment pas

Tu es parti encore
Je suis seul encore
Une voix est apparue soudainement parmi les notes familières
Comme c'est bien que hier soit dans le passé, aujourd'hui tu es à mes côtés

La valeur de la vie n'est plus, tu es dans mon sang
Trouve la vérité dans les vers si je mens
Un cœur brisé dans ma main parle au ciel
Il a dit que la solitude est une maladie, prends cet ange, l'amour est le remède

Faire de chaque instant un conte, chaque instant bu est vain
Chaque instant que nous avons vécu ensemble serait une erreur si on les comptait
Quelqu'un qui me connaît mal, ne sait pas la profondeur d'un souffle
S'il ne me suffit pas pour me ressusciter, assez pour dire que mon âme se réveille

Répare bien ce cœur avec ton amour, ne crains pas, ma blessure supportera
Notre amour assoiffé de voler, les ailes le décoreront
Et même si le demi-lune murmure à mon oreille
Je l'aimerai encore, même si être avec toi me serait interdit

Refrain : Tomris
Les années qui passent de la vie ne sont pas gaspillées
Les fleurs qui poussent dans le cœur ne fanent plus jamais
Les matins sont un chemin vers mes rêves
Ces chemins ne se ferment pas

Murmurer n'est pas assez pour parler
Si mon stylo ne réchauffe plus les papiers
Je partirai si je sais que la feuille ne restera pas vide
Les cœurs ne peuvent pas se remplir de pierres sans lignes douces

Parfois, quand tu me fais mal, ne pas être aimé
Baisser le rideau, me retourner
Même si je pars, peut-être qu'un vide ne se créera pas
Va, ne t'inquiète pas, ces chemins ne se ferment pas

Refrain : Tomris
Les années qui passent de la vie ne sont pas gaspillées
Les fleurs qui poussent dans le cœur ne fanent plus jamais
Les matins sont un chemin vers mes rêves
Ces chemins ne se ferment pas