Текст и перевод песни Orkhan Zeynalli feat. Tomris - Ilk Bahar

Ilk Bahar

Soyuq əlimi ocağa tutub isitmək
Bir adama bir ömürlük bəs etmək
Şəhər işıqlarında itən o baxışları
Doğmaların kədərləri kimi hiss etmək

Bağlı pəncərələr
Əlimdə incə qələm
Həyatda yoxdu heçnə
Ailədən öncə gələn

Mən hərdən incidərəm
Hərdən sevincə tənəm
Sən oldun ilk baharda gülləri birinci dərən
Sən oldun ən dərin sularda yoluma dalğalar sərən
Sən ən soyuq sabahlarıma günəş olub işıq saçan
Sən xoş arzularda deyilən sözlər kimi doğma
Payız küləklərimi duyan quru gözlər kimi dolmaq

Gün gələr biz oyanmarıq eyni şəhərdə
Bizə aid dörd divarda görüşək hərdən
İstərəm ən çətin sətirlər bitsin
Mənim tək bacımın sevdiyimi bilsin

Həyat açır bizə yeni-yeni səhifələr
Dünənləri çevirərək xoş günlərə
Günəş tək işıq saçanda sev deyə
Sevən qəlblərdə yer yox dərdlərə
Quru sözlər bəsmi gülən üzlərə?
Səbəb səhv addımlar dolu gözlərə
Məni gözləmə, məni gözləmə
Həyat ən xoş üzünü sənə göstərər

Mən bəlkə həyatda gördüyün insaların ən soyuğu
Mən bəlkə mahnı hansı ki, qırıq qəlblərər həsr olunub
Mən bəlkə yaddaş hansı ki, sonralar nəsr olunub
Mən bəlkə bu tamaşalarda oynamışam əbəs rolumu

Mən bəlkə böyük zirvə amma sən məndən balaca
Ən şirin uşaqlıq xatirələrim səndən qalacaq
Mən bəlkə, qırıq sökük daxmalarda son divaram
Nə qədər sən varsan bu sütunlar möhkım qalacaq

Mən bəlkə payız fəsli səni məndən qış ayırır
Mən bəlkə qəhər məni göz yaşımdan alqış ayırır
Mən bəlkə ayaq basdığım London tək əlçatan arzu
Mən bəlkə həmin uşaq hansı ki, istərdim baxçada qalsın

Mən bəlkə unutduğun yuxular kimi səni təqib edəcəm
Mən bəlkə tək qalacam bir gün hərkəs tərk edəcək
Mən bəlkə qar adamı tək əriyib bir gün bahar fəslində
İlk gülü dərib gəlib səni canlı təbrik edəcəm

Həyat açır bizə yeni-yeni səhifələr
Dünənləri çevirərək xoş günlərə
Günəş tək işıq saçanda sev deyə
Sevən qəlblərdə yer yox dərdlərə
Quru sözlər bəsmi gülən üzlərə
Səbəb səhv addımlar dolu gözlərə
Məni gözləmə, məni gözləmə
Həyat ən xoş üzünü sənə göstərər

Le Premier Printemps

Je tiens ma main froide vers le feu pour la réchauffer
Une vie entière pour un homme, ça suffit
Ces regards qui disparaissent dans les lumières de la ville
Je les ressens comme les chagrins des proches

Les fenêtres fermées
Un crayon fin dans ma main
Il n'y a rien dans la vie
Qui vient avant la famille

Parfois je fais mal
Parfois je suis à la joie
Tu étais les premières fleurs au printemps, tu étais les premières à fleurir
Tu étais les vagues qui m'ont emporté dans les profondeurs
Tu étais le soleil qui éclairait mes matins les plus froids
Tu étais comme des mots dits dans de bons voeux, tu étais native
Se remplir comme des yeux secs qui sentent mes vents d'automne

Le jour viendra où nous ne nous réveillerons pas dans la même ville
Nous nous retrouverons dans nos quatre murs qui nous appartiennent
Je veux que les lignes les plus difficiles se terminent
Que ma seule sœur sache que tu es mon amour

La vie nous ouvre de nouvelles pages
En tournant les pages d'hier vers les beaux jours
Quand le soleil brillera comme une lumière, dis « aime »
Dans les cœurs aimants, il n'y a pas de place pour la peine
Des mots secs sont-ils suffisants pour des visages souriants ?
La raison, des regards pleins de faux pas
Ne m'attends pas, ne m'attends pas
La vie te montrera son meilleur visage

Je suis peut-être la personne la plus froide que tu aies jamais rencontrée dans la vie
Je suis peut-être la chanson qui est dédiée aux cœurs brisés
Je suis peut-être le souvenir qui a été transformé en prose plus tard
Je suis peut-être celui qui a joué ce rôle sans but dans ces pièces de théâtre

Je suis peut-être un grand sommet, mais tu es plus petit que moi
Mes souvenirs d'enfance les plus doux resteront de toi
Je suis peut-être le dernier mur dans ces maisons brisées et démolies
Tant que tu es là, ces colonnes resteront solides

Je suis peut-être l'automne qui te sépare de moi en hiver
Je suis peut-être la colère qui sépare mes applaudissements de mes larmes
Je suis peut-être l'endroit où j'ai marché, accessible comme Londres
Je suis peut-être l'enfant qui souhaitait rester dans la cour

Je suis peut-être comme les rêves que tu as oubliés, je te poursuivrai
Je suis peut-être celui qui restera seul, un jour tout le monde m'abandonnera
Je suis peut-être comme un bonhomme de neige qui fond un jour au printemps
Je cueillerai la première rose et viendrai te féliciter en personne

La vie nous ouvre de nouvelles pages
En tournant les pages d'hier vers les beaux jours
Quand le soleil brillera comme une lumière, dis « aime »
Dans les cœurs aimants, il n'y a pas de place pour la peine
Des mots secs sont-ils suffisants pour des visages souriants ?
La raison, des regards pleins de faux pas
Ne m'attends pas, ne m'attends pas
La vie te montrera son meilleur visage