Son Renessans - Qaraqan перевод на русский

Son Renessans

Uzaq küncə atılmış kətan kağız, fırçalar
Quruyur bir neçə gün açıq qalan boyalar, rənglər
Və pəncərədən çöldə inanılmaz gözəl peyzaj
Əsl faciə - hər şey var, rəssam istəmir çəkmək
Rəssam istəmir görmək, rəssam istəmir baxmaq
Ümid vermir günəş, içini titrətmir dəniz, dalğalar
Buludlu səma, qarğalar və sarı tarlalar
Göy qurşağı, yaşıl meşələr, ilk dəfə yağan qar
O saatlarla danışar gözəlliyindən dünyanın
Onun rəsmlərindən soyuq divarlara gəlir həyat
O çəkir doğulduğu kimi, ötürüb bütün hissləri
Sürətli zaman içində bu rəsmlər əbədiyyət
Rəssamın gözlərində yaş, titrəyir yorğun barmaqlar
Sonuncu rəsmlər deyil peyzaj, portret, anlamaq
Çətin qarışıq rəngləri və sanki daha bacarmır
Əyri xəttlər, yarımçıq cizgilər, rəngli qaralama
Otağa əsir son payız küləyi
Özü ilə bir neçə sarı, quru yarpaq gətirib
Bir neçə göz yaşı və ayrılıq gətirib, bu payız
Və rəsssam ötürür bəyaz kağıza bu hissləri
Boşalan sərgiləri bu rəsmlər doldurmaz
O bilir insanlar anlamır, belə çəkmək olmaz
Onlara lazım açıq-aydın ölü portretlər
Amma çəkir onun əli ilə Tanrı, bu ilahi trans
Son renessans, toz altında anlaşılmaz şəkillər
Qarışıq sözlər, hecalar və mürəkkəb sətirlər
Son renessans, xalqın alqışlarına satılmır rəssam
Sonuncu şans, sizə bu ağır şeirlərim miras
Son renessans, sonuncu intibah, gəlirəm getmək üçün
İtirdiyiniz dəyərlərin yanında itmək üçün
Məni bağışla padre, deyəsən gəlmədi yaz
Sonuncu rəssamın sonuncu duası, renessans
Ona deyirdilər ki, çək portretini padşahların
Sənin qiymətini bilsələr biləcəklər sarayda
İncəsənət heç vaxt yaşamayıb gücünə xalqın
Qara camaata lazım deyil həqiqət, avamdırlar
Deyirdilər ki, gözəl xanımlardan gəlsə sifariş
Onları şəkillərdə olduqlarından gözəl çəkərsən
Bax digər rəssamlara, böyük faytonlarda, sərgilərdə
Yanlarında rəsm anlamayan gözəllər
Sənin əkdiyin toxumlar bu torpaqlarda bitməz
Müharibədə birinci irəli gedənlər ölürlər
Arxada gizlənən, döyüşdən qaçanlar qalır sağ
Birincilər şəhid, ikincilər qəhrəman olurlar
Baxıb susurdu rəssam, gözlərində qaranlıq
Onun çəkdiyi rəsmlər artıq ötüb zamanı
Onun çəkdiyi rəsmlər gizlədir içdə mənanı
Və bu dərinliyi anlaya bilir ancaq Tanrı
Otağa əsir son payız küləyi
Özü ilə bir neçə sarı, quru yarpaq gətirib
Rəssamın fırçası donur və ürəkdən çəkir ah
Doğulur tərk edilmiş emalatxanada intibah
Tökülür yerə rənglər, dolur ağrı ilə kağız
Titrəyir dizləri, çəkilir rəsm, yazılır tarix
Çırpılır kənara akvarel, rəssam güclü və aciz
Beləcə doğulur portretlər ölkəsində surrealism
Son renessans, toz altında anlaşılmaz şəkillər
Qarışıq sözlər, hecalar və mürəkkəb sətirlər
Son renessans, xalqın alqışlarına satılmır rəssam
Sonuncu şans, sizə bu ağır şeirlərim miras
Son renessans, sonuncu intibah, gəlirəm getmək üçün
İtirdiyiniz dəyərlərin yanında itmək üçün
Məni bağışla padre, deyəsən gəlmədi yaz
Sonuncu rəssamın sonuncu duası, renessans
Toz altında anlaşılmaz şəkillər
Qarışıq sözlər, hecalar və mürəkkəb sətirlər
Son renessans, xalqın alqışlarına satılmır rəssam
Sonuncu şans, sizə bu ağır şeirlərim miras
Son renessans, sonuncu intibah, gəlirəm getmək üçün
İtirdiyiniz dəyərlərin yanında itmək üçün
Məni bağışla padre, deyəsən gəlmədi yaz
Sonuncu rəssamın sonuncu duası, renessans

Последний Ренессанс

Заброшенные в дальний угол холст, бумага, кисти
Сохнут, несколько дней оставленные открытыми, краски, цвета
И за окном невероятно красивый пейзаж
Настоящая трагедия — всё есть, а художник не хочет рисовать
Художник не хочет видеть, художник не хочет смотреть
Не дарит надежду солнце, не волнует душу море, волны
Пасмурное небо, вороны и жёлтые поля
Радуга, зелёные леса, первый снег
Он часами мог бы говорить о красоте мира
С его картин на холодные стены приходит жизнь
Он рисует так, как чувствует, передавая все эмоции
В стремительном времени эти картины — вечность
В глазах художника слёзы, дрожат усталые пальцы
Последние картины — не пейзаж, не портрет, понять
Сложно смешанные краски, и словно больше не может
Кривые линии, незаконченные штрихи, цветной набросок
В комнату врывается последний осенний ветер
С собой он принёс несколько жёлтых, сухих листьев
Несколько слёз и разлуку принёс, эта осень
И художник передаёт на белый лист эти чувства
Опустевшие выставки эти картины не заполнят
Он знает, люди не поймут, так рисовать нельзя
Им нужны ясные, понятные, мёртвые портреты
Но рисует его рукой Бог, этот божественный транс
Последний ренессанс, под слоем пыли непонятные картины
Запутанные слова, слоги и сложные строки
Последний ренессанс, художник не продаётся за аплодисменты толпы
Последний шанс, вам эти тяжёлые стихи — моё наследие
Последний ренессанс, последнее возрождение, я прихожу, чтобы уйти
Чтобы исчезнуть рядом с потерянными вами ценностями
Прости меня, padre, кажется, весна не пришла
Последняя молитва последнего художника, ренессанс
Ему говорили: рисуй портреты королей
Твою ценность узнают во дворце
Искусство никогда не жило силой народа
Черни не нужна правда, они невежды
Говорили, что если закажут прекрасные дамы
Ты нарисуешь их на картинах красивее, чем они есть
Посмотри на других художников, в больших каретах, на выставках
Рядом с ними красавицы, не понимающие живопись
Посеянные тобой семена на этой земле не взойдут
На войне первыми гибнут те, кто идёт вперёд
Выживают те, кто прячется позади, кто бежит с поля боя
Первые — мученики, вторые — герои
Художник молча смотрел, в его глазах — темнота
Нарисованные им картины уже опередили время
Нарисованные им картины скрывают внутри себя смысл
И эту глубину может понять только Бог
В комнату врывается последний осенний ветер
С собой он принёс несколько жёлтых, сухих листьев
Кисть художника замирает, и из сердца вырывается вздох
Рождается в заброшенной мастерской возрождение
Проливаются на пол краски, наполняется болью бумага
Дрожат колени, рисуется картина, пишется история
Отбрасывается в сторону акварель, художник силён и бессилен
Так рождается сюрреализм в стране портретов
Последний ренессанс, под слоем пыли непонятные картины
Запутанные слова, слоги и сложные строки
Последний ренессанс, художник не продаётся за аплодисменты толпы
Последний шанс, вам эти тяжёлые стихи — моё наследие
Последний ренессанс, последнее возрождение, я прихожу, чтобы уйти
Чтобы исчезнуть рядом с потерянными вами ценностями
Прости меня, padre, кажется, весна не пришла
Последняя молитва последнего художника, ренессанс
Под слоем пыли непонятные картины
Запутанные слова, слоги и сложные строки
Последний ренессанс, художник не продаётся за аплодисменты толпы
Последний шанс, вам эти тяжёлые стихи — моё наследие
Последний ренессанс, последнее возрождение, я прихожу, чтобы уйти
Чтобы исчезнуть рядом с потерянными вами ценностями
Прости меня, padre, кажется, весна не пришла
Последняя молитва последнего художника, ренессанс