Текст и перевод песни Sattar - Tekrar

Tekrar

یه صبحه دیگه باز نمیشه چشمت
آفتابه رو فیست آشوبه تو فکرت
گمی تو تقویم که دیروز یا فرداس
نایه حرف زدن نداری چه برسه فریاد
زدی به دریا دل نمیره از یادت
شبایه تاریکی که مثله صبحه فرداته
دروغه خندهات هزارتا حرفه هر نگات
گندیدن توخواسته هات شد سببه تلخی لحظه هات
کسل بیحالو خسته با دوتا باله بسته
مثله کتابی که روش لایه هایه خاک نشسته
یه جورایی قدیمی مثله یه عکسه کهنه
نه تهِ دره میری نه سمته فتحه قله
توهر صفحت یه صحبت تو هر صفحت یه کینه
هزارتا حرفه مبهم تو هر ورق قرینه
بخارِ تویه آینه داره بت اینو میگه
مشتی محوی اما بزرگه دل تو سینه

دنیارو دیدی کجا رسیدی ستاره شدی یاکه اونو چیدی
تو داری به رویاهات میخندی یاکه نه هنوز بشون کمی پابندی

تو فکر و بی صدا پشته پنجره وای
تو ترسه پیچه راه مشتتم گره باز
یه بطر عرق یه پک علف با دسته پوچ و صد هدف
هزاری حرف از هر طرف
میری مسیرو اشتباه
نه میشه رفت نه میشه موند
شبیه من شبیه اون
شبیه خیلیا تو زندگی که انگار
رویاشو باخت به بچگی تو ورقه هایه انشا
به حقیقتایه زندگیش عقیده هایه اجبار
نه ساختی نه سوختی بی توجه رد شدی
از نزدیکات تو مشکل بی توقعتر شدی
نه طعمِ برد و لب زدی نه تلخی باخته سرسری
نه پا به جنگیدن دادی نه تن به هر شکستنی
اما من نه میرم تا هر جا شد
بدبخت میخندم اما تو

کاهم کوهه از چشت
هییشششش بگو

خوب بازی کردن یا نتیجه تهش کدوم ارزشه؟

دنیارو دیدی کجا رسیدی ستاره شدی یاکه اونو چیدی
تو داری به رویاهات میخندی یاکه نه هنوز بشون کمی پابندی

Encore

C'est encore un matin, tes yeux ne s'ouvrent pas
Le soleil brille sur ton visage, ton esprit est en proie au chaos
Perdu dans le calendrier, hier ou demain
Tu n'as pas les mots pour parler, encore moins pour crier
Tu t'es jeté à la mer, ton cœur ne s'en va pas
La nuit est sombre comme le matin qui vient
Tes rires sont des mensonges, tes regards disent mille choses
La pourriture de tes désirs a envenimé tes instants
Fatigué, léthargique et épuisé, avec deux ailes liées
Comme un livre sur lequel la poussière s'est déposée
Un peu ancien, comme une vieille photo
Tu ne vas pas au fond de la vallée, ni vers la conquête du sommet
Chaque page de toi porte un discours, chaque page porte une rancune
Milles paroles obscures sur chaque feuille, en miroir
La vapeur dans le miroir te le dit
Tu es faible, mais ton cœur est grand dans ta poitrine

Tu as vu le monde, où es-tu arrivé ? Es-tu devenu une étoile ou l'as-tu cueillie ?
Ris-tu de tes rêves ou es-tu encore lié à eux ?

Pensant, silencieux, derrière la fenêtre
La peur t'envahit, tes poings sont serrés
Une bouteille de vodka, une bouffée d'herbe, avec une main vide et cent objectifs
Mille mots de tous côtés
Tu prends le mauvais chemin
Il n'y a pas moyen de partir, pas moyen de rester
Comme moi, comme lui
Comme beaucoup dans la vie, comme si
Il a perdu son rêve dans son enfance, sur les feuilles d'une dissertation
Les réalités de sa vie, les croyances de la contrainte
Tu n'as pas construit, tu n'as pas brûlé, tu es passé sans te soucier
Tu es devenu plus indifférent à tes proches, dans le malheur
Tu n'as pas goûté la victoire, ni l'amertume de la défaite, à la légère
Tu n'as pas donné ton corps au combat, ni à toute défaite
Mais moi, j'irai jusqu'au bout
Je suis malheureux, mais je ris, alors que toi

Tu as une montagne de paille dans les yeux
Shhh, dis-le

Bien jouer ou le résultat final, lequel est le plus important ?

Tu as vu le monde, où es-tu arrivé ? Es-tu devenu une étoile ou l'as-tu cueillie ?
Ris-tu de tes rêves ou es-tu encore lié à eux ?