Текст и перевод песни Sokół feat. Marysia Starosta - Spalone mosty

Dzisiaj wiem, że już nie mogę tu wrócić
I nie zobaczę już nigdy tych miejsc, ani tych ludzi
Metaliczny dźwięk kanistra
Ten benzyny zapach i tlen wrodzony ogień wśród burzy
Patrzę wstecz, silny deszcz podmywa brzeg
Gdzieś po drugiej stronie miasto się budzi
Jeszcze przed chwilą mogłem przejść, wycofać
Lecz teraz spalony most już nie da mi zawrócić
Przerażająco obojętny idę przed siebie
Zostawiając wszystko, co poznałem na tym świecie przecież
I każdy podmuch wiatru czuję się jakbym całe życie siedział w próżni
I czy siedziałem rzeczywiście nie wiem
Nie jestem w stanie dziś rozróżnić ich od siebie
Indywidualizm kończy się jak płacisz kartą w sklepie
Jesteśmy tacy sami, kiedy jemy, wydalamy, śpimy
Umieramy i wierzymy, że dziś będzie lepiej
Idę przed siebie, nie wiem, po co
Może bym odpoczął, ale chyba nie zmęczyłem się
Idę przed siebie, nie wiem po co
Czy jest chociaż jeden, który serio, dokąd idzie wie
Nie znam twarzy czuje brak wzroku na plecach
Wiem ze nikt nie będzie tęsknił ani się z rozpaczy wieszał
Po co mamy zaszczepione sentymenty w genach
Chyba po to, żebym czuł się inny tu i teraz
Barman życia amnezję ze sklerozą wstrząsnął w szklance
Dla mnie jak pod narkozą jest mi bardzo fajnie
Więc zapominam doskonale perfekt całkiem
O czym całkowicie zapomniałem właśnie
Po jakimś czasie trafiam na spalony most
Po mojej drodze żeby iść na wprost nowy most zwodzę
I nie wiem czy już byłem tu, bo okrążyłem glob
I remontuje wciąż, i pale tę samą przeprawę non stop dalej

Palisz przeszłość jak kolejny most
Wiatr roznosi popiół, wdychasz go
Wiesz już, że ten gorący oddech spalił cię
A ja wdycham to, żyjesz we mnie

Сегодня я знаю, что больше не могу вернуться сюда
И я никогда больше не увижу эти места или этих людей
Металлический звук канистры
Этот бензин запах и кислород врожденный огонь среди шторма
Я оглядываюсь назад, сильный дождь омывает берег
Где-то на другой стороне город просыпается
Еще минуту назад я мог пройти, отступить
Но теперь сгоревший мост уже не даст мне повернуть назад.
Страшно равнодушный я иду вперед
Оставив все, что я узнал в этом мире
И каждый порыв ветра я чувствую, что всю свою жизнь я сидел в вакууме
И если я сидел на самом деле не знаю
Я не могу отличить их друг от друга сегодня
Индивидуализм заканчивается, когда вы платите картой в магазине
Мы одинаковы, когда едим, выделяем, спим
Мы умираем и верим, что сегодня будет лучше
Я иду вперед, я не знаю, для чего
Может быть, я бы отдохнул, но, думаю, я не устал
Я иду вперед, не знаю зачем
Есть ли хотя бы один, который серьезно, куда он идет, знает
Я не знаю лица я чувствую отсутствие зрения на спине
Я знаю, что никто не будет скучать или висеть от отчаяния
Зачем нам прививать чувства в генах
Я думаю, чтобы я чувствовал себя другим здесь и сейчас
Бармен жизни амнезией со склерозом потряс в стакане
Для меня, как под наркозом, это очень здорово
Так что я забываю совершенно perfekt довольно
О чем я совсем забыл
Через некоторое время я попадаю на сгоревший мост
По моему пути, чтобы идти прямо на новый мост, я обманываю
И я не знаю, был ли я здесь, потому что я облетел земной шар
И ремонтирует еще, и сжигает ту же переправу нон-стоп дальше

Вы сжигаете прошлое, как другой мост
Ветер разносит пепел, вы вдыхаете его
Вы уже знаете, что это горячее дыхание сожгло вас
И я вдыхаю это, ты живешь во мне