Текст песни Verum Í Sambandi - Sprengjuhöllin
Þétt
mér
við
hlið,
situr
Heiða
en
við
Höfum
ei
meira
að
segja
Við
höfum
þann
sið,
að
við
sitjum
í
bið
Yfir
sorgum
er
best
að
þegja
Það
var
ekki
neitt
eitt,
sem
að
öllu
fékk
breytt
Ekkert
sem
hægt
er
að
telja
Þykir
mér
það
víst
leitt,
en
allt
sem
ég
get
veitt
Er
víst
til
að
han
a
kvelja
Og
nú
fall'af
trjánum
blöð
Og
þau
föla
mynda
tröð
Sem
ég
feta
svo
burt
frá
þér
Það
er
aftur
komið
haust,
þó
ennþá
blási
vindar
laust
Og
þú
ert
ekki
lengur
hér
Þú
veist
hvað
ég
vil
- ef
þú
vilt
finna
yl
Vertu
þá
ekki
að
hringja
Því
ég
á
ekkert
til,
og
ég
ekkert
nú
skil
Við
skulum
ei
sporin
mín
þyngja
Ó
Heiða
var
mér
flóð
og
fjara
Við
fegurst
vorum
meðal
para
En
hún
var
lygin,
sönn
og
köld
og
hlý
Já
hún
var
mér
allt,
og
engin
orð
eru
nógu
Þó
er
eitt
sem
er
vel,
og
það
aldrei
ég
fel
Og
enginn
því
frá
mér
stelur
Ég
á
frjálst
hugarþel
og
þar
minningu
el
Og
ákveðin
stúlka
þar
dvelur
Og
nú
fall'af
trjánum
blöð
Og
þau
föla
mynda
tröð
Sem
ég
feta
svo
burt
frá
þér
Það
er
aftur
komið
haust
þó
ennþá
blási
vindar
laust
Og
enn
geng
ég
burt
frá
þér
Og
þó
þú
sért
ei
lengur
mín
Og
engin
ábyrgð
sé
víst
þín
þá
er
ég
að
tapa
mér
Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.