Текст песни La Boheme - Sława Przybylska

Z młodych nie wie tu nikt
Jakie były te dni
Dawno już zapomniane
Tamten upojny czas
Gdy na Montmartrze bzy
Pachniały pod oknami

Nie liczyło się nic
Stare schody na strych
I pokoik ubogi
Tam nam płynęły dni
Akt malowałeś ty
Modelką byłam ja

La bohème, la bohème
Ten najszczęśliwszy w życiu czas
La bohème, la bohème
Choć głodny chodził każdy z nas

W kawiarenkach był ścisk
Tłum podobnych jak my
Snuł o sławie marzenia
Że minie dzień lub dwa
A podbijemy świat
Świat wreszcie nas doceni!

Gdy szef kuchni miał gest
Kupił obraz i jeść
Dał zziębniętym artystom
Dookoła pieca tłum
Skandował wiersze i
Już mniej dokuczał głód

La bohème, la bohème
Ten najpiękniejszy w życiu czas
La bohème, la bohème
Geniuszem był tu każdy z nas

Nie chodziło się spać
Całe noce do dnia
Malowałeś pasjami
Szkicując moją pierś
Łagodny bioder łuk
Pomiędzy sztalugami

A gdy wstawał już świt
Starczał nam kawy łyk
Potem w moich ramionach
Szeptałeś: "Kocham cię"
A gdy nadchodził sen
Za oknem wstawał dzień

La bohème, la bohème
To znaczy mieć dwadzieścia lat
La bohème, la bohème
Byliśmy wolni tak jak wiatr

Czas ucieka i gna
Gdy zbłądziłam znów tam
Na to samo poddasze
Ach, wszystko już nie tak
Nie został nawet ślad
Naszych szczęśliwych czasów

Zmienił się stary dom
Inny jest każdy kąt
I ulice nieznane
Nad wszystkim smutku cień
Sztalugi pokrył kurz
I bzy nie kwitną już

La bohème, la bohème
Młodości dni, szalony czas
La bohème, la bohème
Dni, co nie wrócą jeszcze raz

La bohème
Dni, co nie wrócą nigdy już