Текст песни Pistola - To Sfalma

Νομίζω έχει πέσει το IQ μου
Θυμάμαι όταν ήμουνα μικρός ήμουνα πρώτος στα μαθήματα
Τώρα είμαι καλός μόνο στο να ψήνω μπιφτέκια
Και λίγο και στο rap, σε συνδικαλισμούς και τέτοια
Τώρα που το σκέφτομαι ούτε και στα μπιφτέκια
Αλλιώς οι managers δε θα μου κάνανε παρατηρήσεις
Κάπου θα χρειάζονται κι αυτοί στην τελική
Εγώ είμαι αυτός που κυνηγά ηλίθιες πιστοποιήσεις
Τώρα που 'πιασα το θέμα της μαγειρικής
Μου φαίνεται πως έγινε κι αυτή αθλητισμός
Το χειρότερο μου μάθημα ήτανε της γυμναστικής
Ήμουν αδύναμος κι ασθματικός
Γιατι να 'μαι γκολτζής να κουνάνε το κασκόλ
Αφού είναι πιο αστείο το να βάζεις αυτογκόλ
Επίσης άθλημα δεν είναι ούτε το rap
Είναι τέχνη, ξεκόλλα
Μπορείς αν θες να χώσεις κι αργά
Ή να μη ριμάρεις καθόλου
Θα το 'κανα ξανά κι ας ξαναπά κατά διαόλου
Οι μπαταρίες μου αποφορτίζονται
Τα όργανα μου εύκολα ζαλίζονται και πρήζονται
Όσο μεγαλώνω διαπιστώνω ότι πάντα κάποιος θα μου λέει να τρέχω
Για να γίνω λίγο πιο αποδοτικός
Να ρολάρει η μηχανή, να βγάζουν άλλοι λεφτά
Αντί ν' αγχώνομαι πώς θα ξηλώσουμε τ' αφεντικά
Οι νόμοι τους μας σημαδεύουνε ευθύβολα
Όμως εμείς μαλακιζόμαστε ασύστολα
Δεν είναι ανάγκη να κρατάμε νεροπίστολα
Δεν είναι ανάγκη να τα κάνουμε όλα δύσκολα

Δεν είμ' ο Γιάννης, αντάρτης αντιμνημονιακός
Πες μου πως μ' αγαπάς κι ας είμαι καφενειακός
Το rap μου είναι μούφα και το ξέρω
Και ξέρω ότι το rap μου είν' το καλύτερο που έχω να προσφέρω
Οι σύντροφοι νομίζουν ότι φέρνω κάτι νέο
Μα η νεολαία δε καταλαβαίνει καν τι λέω
Φασαίοι με κοιτάζουνε σα χάνοι
Πιο ανύπαρκτοι κι από την πόρτα που δεν την ανοίγουν οι Ρουμάνοι
Το βρώμικο graffiti δε παίζει να πεθάνει
Κι ας ποζάρουν 100 κακάο με τον Μπακογιάννη
Ανίκανοι να πούνε στον Ανέμη τι να κάνει
Ρουφιάνοι γκρινιάζουν και επιστρέφουνε στη στάνη
Θέλουνε το rap μου να δίνει χαρά
Όπως τα μπιφτέκια μου που δίνουν στον τουρίστα
Μα έλα που δεν έχουν καταλάβει ότι κι ο τουρίστας
Θέλει καταβάθος σοσιαλισμό
Κι αν δε θέλει θα τον λάβει
Κόβει τον ειρμό μου ένας τύπος από απέναντι που σπάει κάτι μπουκάλια
Τα κόμματα που κλείνουν στόματα με επιδόματα
Και πτώματα προσφύγων αναδύουν σε τσουβάλια

Οι νόμοι τους μας σημαδεύουνε ευθύβολα
Όμως εμείς μαλακιζόμαστε ασύστολα
Δεν είναι ανάγκη να κρατάμε νεροπίστολα
Δεν είναι ανάγκη να τα κάνουμε όλα δύσκολα