Текст и перевод песни Vesa-Matti Loiri - Vanhoja Poikia Viiksekkäitä

Vanhoja Poikia Viiksekkäitä

Saimaan saaressa pikkuinen torppa,
Istuu portailla Nestori Miikkulainen.
Huuliharppuaan soittaa, ja norppa
Nousee pinnalle pärskähtäen.
Aallon alla se suunnisti soittajan luo,
Sille tuttua tutumpi on sävel tuo.
Laulu kertoo näin mitä on yksin kun jää,
Hyvin hylje sen ymmärtää.

Tanssittu koskaan ei Nestorin häitä,
Maailma houkutti pois morsion.
Vanhoja poikia viiksekkäitä
Mies sekä hylje kumpikin on.

Saimaan saaressa pikkuinen torppa,
Sinne elämän toveri tahtonut ei.
Yksin Nestori jäi kuten norppa,
Myös sen kumppanin kohtalo vei.
Suuri Saimaa mut sata on hylkeitä vaan,
Kohta jäljellä ei ehkä ainuttakaan.
Huuliharppua soittelee Miikkulainen,
Yksi ymmärtää kaipuun sen.

Tanssittu koskaan ei Nestorin häitä,
Maailma houkutti pois morsion.
Vanhoja poikia viiksekkäitä
Mies sekä hylje kumpikin on.

Saimaan saaressa pikkuinen torppa,
Istuu portailla Nestori Miikkulainen.
Lepokivellään iäkäs norppa
Katsoo ystävää ymmärtäen.
Suuri Saimaa mut naista sen rannoilta vaan
Ei näin tuuliseen saareen saa asettumaan.
Kuten norpan, on määrä myös Miikkulaisen
Olla sukunsa viimeinen.

Tanssittu koskaan ei Nestorin häitä,
Maailma houkutti pois morsion.
Vanhoja poikia viiksekkäitä
Mies sekä hylje kumpikin on.

Старые Холостяки Усатые

На острове Саймы маленькая избушка,
Сидит на крыльце Нестори Мииккулайнен.
Играет на губной гармошке, и нерпа
Всплывает, фыркая.
Под водой она плыла к музыканту,
Эта мелодия ей знакома.
Песня рассказывает о том, каково быть одному,
Тюлень это хорошо понимает, милая.

Никогда не танцевали на свадьбе Нестори,
Мир увели его невесту.
Старые холостяки усатые,
Мужчина и тюлень, оба они.

На острове Саймы маленькая избушка,
Туда спутница жизни не захотела.
Один Нестори остался, как и нерпа,
Судьба забрала и его подругу.
Сайма большая, но нерп всего сотня,
Скоро, возможно, не останется ни одной.
Играет на губной гармошке Мииккулайнен,
Один понимает эту тоску, дорогая.

Никогда не танцевали на свадьбе Нестори,
Мир увели его невесту.
Старые холостяки усатые,
Мужчина и тюлень, оба они.

На острове Саймы маленькая избушка,
Сидит на крыльце Нестори Мииккулайнен.
На камне отдыха старая нерпа
Смотрит на друга с пониманием.
Сайма большая, но женщин с ее берегов,
На этот ветреный остров не заманишь.
Как и нерпе, Нестори суждено
Быть последним в своем роду, родная.

Никогда не танцевали на свадьбе Нестори,
Мир увели его невесту.
Старые холостяки усатые,
Мужчина и тюлень, оба они.