Trwoga - Zbigniew Wodecki перевод на немецкий

Trwoga

W ziemi gwera rdza zeżera
Oręż dziadzia oficera
Szabla smętnie w pochwie drzemie
Wspominając dawne plemię
Hand-granaty – dar od taty
Zawinięte pięknie w szmaty
Marzą, leżąc na podeście
Żeby się rozerwać wreszcie
Masz gotowość i masz wolę
Żeby jutro ruszyć w pole
I przywalić z siłą gromu
Tylko w mordę nie ma komu

Trwoga, ludzie, wielka trwoga
Trzeba nam wyznaczyć wroga
Bo inaczej, Panie, Pany
Same się powyrzynamy

Ociepliła się historia
Wszędzie miłość i euforia
Nikt nikogo nie opluje
Tylko cięgiem negocjuje
Jakieś kurde konsensusy
Interesy robią Rusy
Drepcze Szwab przyjaźni mostem
Już mu przeszło "Drang nach Osten"
Czasem jakiś Osetyńczyk
Wyjmie z szopy karabińczyk
A świat robi się na bóstwo
Wszędzie ruja i poróbstwo

Trwoga, ludzie, wielka trwoga.

Więc przed laskę marszałkowską
Naród składa z wielką troską
Apel - niech się w Sejmie ziści
Podkomisja nienawiści
Lecz nim dali to pod głosy
Już targali się za włosy
Więc chwilowo rada w radę
Ustalilimy z sąsiadem
Że od środy on mi wrogiem
Do soboty ja mu mogę
A w niedzielę, jak w niedzielę
Spotykamy się w kościele

Trwoga, ludzie, wielka trwoga.

Angst

Im Boden frisst der Rost das Gewehr
Die Waffe vom Opa, dem Offizier
Der Säbel schlummert traurig in der Scheide
Erinnert sich an die alte Sippe
Handgranaten – Geschenk vom Vati
Schön eingewickelt in Lumpen
Sie träumen, liegend auf dem Podest
Davon, endlich hochzugehen
Du hast Bereitschaft und hast den Willen
Um morgen ins Feld zu ziehen
Und zuzuschlagen mit der Kraft des Donners
Nur gibt es niemanden, dem man aufs Maul hauen kann

Angst, Leute, große Angst
Wir müssen einen Feind bestimmen
Denn sonst, meine Herrschaften
Werden wir uns selbst niedermetzeln

Die Geschichte hat sich erwärmt
Überall Liebe und Euphorie
Niemand bespuckt mehr einen anderen
Sondern verhandelt nur ständig
Irgendwelche verdammten Konsense
Geschäfte machen die Russen
Der Schwab tappt über die Freundschaftsbrücke
Ihm ist der "Drang nach Osten" schon vergangen
Manchmal irgendein Ossete
Holt sein Karabinerchen aus dem Schuppen
Und die Welt wird zum Götzenbild
Überall Brunft und Hurerei

Angst, Leute, große Angst.

Also vor den Marschallstab
Legt das Volk mit großer Sorge
Einen Appell - möge im Sejm entstehen
Eine Unterkommission des Hasses
Doch bevor sie das zur Abstimmung brachten
Rissen sie sich schon an den Haaren
Also vorläufig, nach einigem Beraten
Haben wir mit dem Nachbarn vereinbart
Dass er ab Mittwoch mein Feind ist
Bis Samstag kann ich ihm
Und am Sonntag, wie sonntags üblich
Treffen wir uns in der Kirche

Angst, Leute, große Angst.