Текст песни Haydarpaşa Garı ve Varolmanın Doğası - Maestro , Şiir!

Dogdugun günden beri bileklerin halatlara baglı
Hürriyet kilitli kapı sokak anahtara çagrı
Bu kirli kumar ve her şey zar atmana baglı
Hayat her sene daha sert,şarap daha pahalı

Ve neden delirdigini sorgularlar
Önüne dizerlerken aşılması zor duvarlar
Ki umut söndügünde gözlerinde korku parlar
"kefenin cebi yok" diyoken cebini kefenlerle dolduranlar

Şehir bilir satmayı sen yeter ki al façayı
Ve bazen sevdin bile bu ahlaksız kargaşayı
Sabaha karşı bi bankta omzunda saçlarını
Sevdigin bi şarkı varken izlemek haydarpaşa'yı

İşte böyle hapseder seni
Hem seni aşık eder hem ruhunu gaspedenleri
Rolünü oyna der her sabah farklı maskeler verip
Akşam veda eder cesetlerine gazeteler serip. Şiir!

Bu bi korku filmi; boyna halatı bagla
Tokatı patlatırken düzen surata kaderim atar nara
Bagrı yanık bi türkü söyler dayı alt geçitte kim eşit?
Ve devlet saray demek burda varoş eşittir magara

Geçir atakları; yorgun göz kapaklarım
Baba dayagı gibi gelir sesim halk ayaklanır
Köşede kaydıranları,bu zehri satanları yakala
Bi çok genci toprak aldı çıkmamışken sakalları

Sokakta mücadele ver ölüm ederken lades
Pesten okunur selamız tabutta çekecen arrest
Meta world peace berk,maestro ron artest
Hayat müşterek derken lan finalimiz mukaddes

Kefenin cebi de olsa para mı koyucam sandın oraya?
Sonumuz hayır ola,düşeriz oyununa cebini doyurana
Dogrulttum kalemi şakaklarından kan gelene kadar
Sıkcam,kazancam ipte hep mi sen kazancan?

Yok olmak varolmanın
Dogasında var dogasında var
Bu yüzden ölesim de var yeniden dogasım kadar

Dogasında var dogasında var
Bu yüzden ölesim de var yeniden dogasım kadar

Varolmanın dogasında var dogasında var
Bu yüzden ölesim de var yeniden dogasım kadar

Dogasında var dogasında var
Bu yüzden ölesim de var yeniden dogasım kadar

Bogazımda kan

Şu kalın perdenin dışında seyir zevkim
Zifiri her yerim ışıksa zehir
Bi rahip ve katile yer verir hışımla şehir
Ve anlarsın hiç kimse bu çemberin dışında degil

Farkındalık başının güzel belası
"yüküm çok agır" derken omuzlarına düşer fenası
Düzensiz bir evrende faydasızdır düzen telaşı
Bu yüzden hayallerine küser her aşık

Anla artık!

Hiç bişey mükemmel degil
Kendisi dahi mükemmelligin
Canavarlar bilek öpmeyi bilmez bükerler şiir
Neyse ki er ya da geç ölümün eline düşer benligin

Her kimsen her kimsin! tadarsın maglubiyeti
Ucuz aç gözlülüklerin genelde pahalı diyeti
Benden aldıgı herkes için ölümü bogasım da var
Fakat anlıyorum

Yok olmak varolmanın
Dogasında var dogasında var
Bu yüzden ölesim de var yeniden dogasım kadar

Dogasında var dogasında var
Bu yüzden ölesim de var yeniden dogasım kadar

Varolmanın dogasında var dogasında var
Bu yüzden ölesim de var yeniden dogasım kadar

Dogasında var dogasında var
Bu yüzden ölesim de var yeniden dogasım kadar

Bogazımda kan

Yürü ve yutkun
Kendine cevapsızsın sürüne suskun
Biriktirdigin şu travmaları on binlerce ürüne kustun
Fakat tüketerek tükenmiyordu çürüme tutkun

Ve hayat çogu zaman sormuyor "tercihin ne?"
Özgürlük buluyorsun ölüme dair her şiirde
Yüzleşirken benliginle hikaye son buluyor
Hep babanın kemerinde,annenin terliginde

Sürekli aynı duvara toslamanın
Çaresizligiyle yorgun düşmek nedir?
Kendi evin dahi yabancıdır
Ve çare sandıgın sokaksa döverek ögreten bi güç mektebi

Içine dogdugun ev pek alçakken beklentiler yüksektedir
Elinde yalnızca kabusunla barışırken hayallerine küsmek gelir
Üstünde büyüdügün asfaltın yalnız üç metrelik derininde sonsuz uyku

Ruhun yol yorgunuydu
Dondurma minibüsünün mahalledeki son turuydu
Küçükken korku buydu,büyümek zordu kuytu yeryüzünde
Ya kaçmak istedigin her akşam seni zapteden şu dikenli tel hüzünse?
Yaşadıkça ögrenirsin; daima bi yarım kalmışlık gizlidir her bütünde
Ama boşver gülümse

Durmuyor saat nedense
Fos çıkar sana sattıkları her vaat genelde
Hafızalar kirli
Indirimli ürünlerin kaldırımda satıldıgı mahallelerde
Şiir!