Текст песни Hoşcakal - Şiir!

Yorgun gözlerin nefret dolu
Ve aklında hep tek soru, buraya kadar mı?
Kimsenin vakti yoktu görmek için
Gülüşlerinin ardındaki depresyonu

Bilirsin bitmeyen imtihanları
Cevapsız kalan soruları, mektupsuz intiharları
Ağıtlarla yükselen faiz oranlarını
Tanrıyla yüzleşmek için şair olan kadını

Seçmemiş olsam da yürüdüğüm bu yol benim mi?
Özgürlük ideası zihnimde dahi zor belirdi
Ben tribündeki son seyirci
Ölüm ofsayt bayrağıydı, hayatsa yarım kalan gol sevinci

Yazılan tutanaklar ve raporlar
Gerçeği hazmetmek için şu süslü metaforlar
Gerçek şu ki; bu ettiğimiz son dans
Bi' cennet var mı bilmiyorum, bol şans
Hoşça kal

Ellerim ceplerimde
Tüm rüzgarlar yine yüzüme çarpıyor gibi
Yürüyorum, ellerim ceplerimde
Tüm rüzgarlar yine yüzüme çarpıyor gibi

Zaman bizi öldürüyor, biz zamanı
Bi' resme bakmak istiyorsan eğer bak tümüyle
Bi' katil hatırlarken maziyi en saf günüyle
Fark ediyor aynı masada gülüştüğünü maktulüyle

Fil dişi kulelerimizin masrafıydı ruhumuzu yutan baskı
Yitirdik bizi ayakta tutan vasfı
Sanal kimlikler cesur, dudaklar utangaçtı
Kablolar birbirlerine dolandıkça; bedenlerimiz uzaklaştı

Ritme uyamamak kabusun yan bahçesi
İlişkiler koca bir dans sahnesi
Surat asarsam eğer kimse bi' daha kapıdan içeri almaz kesin
Korkusuyla taktığımız haz maskesi

Ne karanlığı anlatıyor ne kandili
Bu soğuk mezar dili
İstemesem de yukardakiler törpüledi zihnimi ve kalbimi
Bi' aile apartmanında bekar gibi

Ellerim ceplerimde
Tüm rüzgarlar yine yüzüme çarpıyor gibi
Yürüyorum, ellerim ceplerimde
Tüm rüzgarlar yine yüzüme çarpıyor gibi

Gerçeği
Gerçeği
Gerçeği

Ama hoşça kal demek istedim

Hoşça kal