Текст песни สมน้ำหน้า - เจ เจตริน

(แล้วยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ ยังจะมาพูดอะไรอีกล่ะ ยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ)
(แล้วยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ ยังจะมาพูดอะไรอีกล่ะ ยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ)

(แล้วยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ ยังจะมาพูดอะไรอีกล่ะ ยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ)
(Hey, hey, hey, hey, hey, hey, hey, hey)
(แล้วยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ ยังจะมาพูดอะไรอีกล่ะ ยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ)

ห้ามก็ไม่เชื่อ ยิ่งห้ามก็ยิ่งไม่เชื่อ
บอกว่าอย่าไปถาม อย่าไปถาม ก็ไม่เชื่อ
รู้ก็รู้นี่ ว่าทำไมเธอจะเลิก
ก็รู้คำตอบอยู่แล้ว ก็อยู่เงียบ ๆ ก็หมดเรื่อง
ก็บอกว่าไม่ ๆ แต่ใจมันดื้อแพ่ง
แล้วมันก็สั่งให้ปากถาม อยากได้ยินให้จะแจ้ง
เธอก็เลยพูด พูดว่าที่ต้องเลิก
ก็เป็นเพราะฉันมันแย่ ก็เพราะว่าแย่ ก็เลยต้องเลิก

(Hey!)
(Hey, hey, hey)

เธอไปแล้วก็เริ่มจะฟุ้งซ่าน
กลุ้มอยู่คนเดียว จนมืดไปแปดด้าน
ใจมันว้าวุ่น ก็เพราะรักเธอมาก ๆ
จะให้ฉันตัดใจก็คงเป็นไปได้ยาก
ก็เลยมากลุ้ม ๆ แล้วก็คิดสั้น
โทรไปอ้อนวอน ขอร้องเธอถึงบ้าน
แย่ ๆ ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่
ก็เธอไม่พูดด้วย ฉันก็เลยมานั่งใบ้

(แล้วยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ ยังจะมาพูดอะไรอีกล่ะ ยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ)
(แล้วยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ ยังจะมาพูดอะไรอีกล่ะ ยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ)

ความจริงก็รู้อยู่เฉย ๆ ดีกว่าเยอะ
ให้แล้ว ๆ ไปก็แล้วกัน
ความจริงก็รู้ แต่ไม่เห็นทำอย่างนั้น
ต้องจ๋อย ๆ ไปก็ควรแล้ว

(Hey, hey, hey, hey, hey, hey, hey, hey)
(Hey, hey, hey, hey, hey, hey, hey, hey)

(แล้วยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ ยังจะมาพูดอะไรอีกล่ะ ยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ)
(แล้วยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ ยังจะมาพูดอะไรอีกล่ะ ยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ)

(แล้วยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ ยังจะมาพูดอะไรอีกล่ะ ยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ)
(แล้วยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ ยังจะมาพูดอะไรอีกล่ะ ยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ)

แล้วไม่ยอมเข็ด ก็เอาอีกจนได้
รนไปหาที่ ไปเจอดีเข้าให้
ใจมันร้อนรุ่ม ก็ลุยไปถึงบ้าน
ไปเจอคนใหม่ของเธออยู่ที่นั่น
มันชักจะเริ่ม ชักจะเริ่ม มันเริ่มกระจ่างแจ้ง
แต่ว่ามันก็แย่มากที่ไปรู้ว่าเธอแกล้ง
โธ่ ๆ ไม่รู้ซะดีกว่า ก็ไปแส่หาเรื่องก็เป็นอย่างนี้ก็สมน้ำหน้า
(Hey!)
(Hey, hey, hey)

ความจริงก็รู้อยู่เฉย ๆ ดีกว่าเยอะ
ให้แล้ว ๆ ไปก็แล้วกัน
ความจริงก็รู้ แต่ไม่เห็นทำอย่างนั้น
ต้องจ๋อย ๆ ไปก็ควรแล้ว
(แล้วยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ ยังจะมาพูดอะไรอีกล่ะ ยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ)

(Hey, hey, hey, hey, hey, hey, hey, hey)

ความจริงก็รู้อยู่เฉย ๆ ดีกว่าเยอะ
ให้แล้ว ๆ ไปก็แล้วกัน
ความจริงก็รู้ แต่ไม่เห็นทำอย่างนั้น
ต้องจ๋อย ๆ ไปก็ควรแล้ว

(แล้วยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ ยังจะมาพูดอะไรอีกล่ะ ยังจะมาบ่นอะไรอีกล่ะ)