Lyrics Namei Be Raees Jomhoor - Bahram

واقعا مشکل مردم ما الآن شکل موي بچه هاي ماست؟
خب بچه هاي ما دوست دارن موشون و هر جوري بزنن به من و تو چه ربطي داره
دولت بايد بياد اقتصاد رو سامان بده.فضاي کشور و آرامش ببخشه
امنيت رواني ايجاد کنه.پشتيباني بکنه از مردم
يعني الآن مشکل مهمه جوانهاي ما اينه که مدل موشون و چه جوري بزنن و دولت هم نميذاره!
الآن مشکل کشور ما اينه که مثلا فلان دختر ما فلان لباس رو پوشيد؟!
الآن مشکل کشور ما اينه؟ يعني مشکل مردم ما اينه؟!
مي خوام روشني عقده مو خاموش کنم
ولي نمي تونم حرفاتو فراموش کنم
وقتي قلم و کاغذم توي دست من بود
پس مي نويسم نامه اي به رئيس جمهور
با عرض سلام خدمت رئيس جمهور محترم
واسه گفتن حرف مي شمرم فرصت و مغتنم
تو که گوش مي کني به حرف هر سليقه اي
ميشه وقتتو به من بدي چند دقيقه اي؟
من نگرانم واسه تاريخ تحريف شده
واسه مغز جوونايي که تحريک شده
درد ما دوا نشد دکتر مملکت
که شعارهاتونم بدتر به ماها حمله کرد
مخم بيداره ولي ترجيح ميدم باشه تو خواب
تا اينکه سينه م بشه سنگ قبر آرزوهام
عمر من رفت به درک واسه نسل بعد
مي خونم مثل اينکه فعلا به ما وصله درد
وصله کرد تيکه غم و بس که من
مي بينم نابغه هامون هم شدن مست گرد
هيچ وقت تصور نمي کردم بشيم اينطوري
که داشته باشيم ميليونها جوون دين گريز
ملت خلاف مي کنن تا برن زندون واسه جاي خواب
خيليا وقتي مردن عکسشون بدرقه نشد با يه قاب
مي دونم حرفهاي من مي خوره تش به بن بست
ملت ميرن مسجد هنوز تا کفش بدزدن
به خدا اين همه ادعا نيشخند داره
ايران صادر مي کنه دختر 18 ساله
رو زمين نشستي فکر کردي که اوج .پس
اميد من به نجات در حد معجزه ست
تو خودت خوب ميدوني چقدر شده درگيري زياد
به خدا قرآن روي طاقچه گردگيري ميخواد
فقط شعار که دنبالش هستي فقط تو.ما
بشينيم قرآن به دست بکنيم فقط دعا
سند حرف منه چهره سطح شهر
يه چرخ بزن تو دوي نصفه شب به بعد
نفس بکش اين آسفالته که بوي خون ميده
دقت کن يه جوون اون گوشه داره جون ميده
مي خوام روشني عقده مو خاموش کنم
ولي نمي تونم حرفاتو فراموش کنم
وقتي قلم و کاغذم توي دست من بود
پس مي نويسم نامه اي به رئيس جمهور
تو گفتي دولت من دولت آرامشه
که ذهن مردم واسه حمايتت آماده شه
وسعت فکر منه از خزر تا خليج فارس
نمي خوام از من بگيرنش بشه دريچه باز
براي بد شدن اوضاع و براي جنگ
حرفش مال توه عواقبش براي من
هنوزم بهت زدم و نشستم من به حيرت
که چرا جاي خون نيکوتينه توي رگ غيرت
کاش که منم محافظ داشتم که دورم واي ميستادن و دم ميزدم از امنيت
ولي خيليا دنبالم هستن الآن که من و بگيرن يا که در رم از دست کلان
که اينم شده زنده بودن
حرفامو تموم مي کنم مي توني قبولش کني
يا با گرفتنم ظاهرا تمومش کني
ولي بدون اگه بگيرم حتي خوي حيوون
قلمم با قدرت مي چرخه حتي توي زندون
مي خوام روشني عقده مو خاموش کنم
ولي نمي تونم حرفاتو فراموش کنم
وقتي قلم و کاغذم توي دست من بود
پس مي نويسم نامه اي به رئيس جمهور