Lyrics The Serpent Trench - Benyamin Nuss

لالایی دودو
بابایی تو چرت
سالا بی پولو
داراییش بود فحش
که کوچولو میگرفت از طلبکارا به بابا نمیداد
با خودش میگفت بابا جونم از این فشارا نمیخاد
هر دفعه دست بابایی میرفت سقوط کنه بچه مینشست ببینه این دفعه نوبت کدوم گله فرشه
که بسوزه با سیگار
رو فرشا جای سوختگی نوستالژیای بچگی
بو تریاک الودگی نوستالژیای بچگی
دعوای خونوادگی نوستالژیای بچگی
نوستالژیای بچگی بچه ای که هیچی نفهمیده بود از بچگی جز دیدن دو تا الت خماری نئشگی
نئشگی افسردگی
دست بابایی شل یه سقوط دیگه رو گل یه سقوط دیگه رو گل
همیشه انگار یه چیزیش هست (3)
کانون گرم خونواده
بارون سرد تو نگاهش
فرشته به پوچی رسید
بابا تو چرت و مامانی قهراره
واسه کوچولو حالا که قهرمانه
گناهش چیه که بدنیا اومده تو خونه ای که صورتا عین برج زهر ماره
برج قبل اجاره برج بعد اجاره
بابا خرید نسیه اسیر قصه همیشه مثل مرده سرده اره سرده اره
اغوش نفهمید اغوشش
بدترین اموزش, پرورش تو محیط بی عشق عصبی الوده
دهنی که بوی سیگار میداد زیاد نبود سیرش
دستی که بوی سیگار میداد نوازشش نکرد
دنیا رو رنگی میدید از تو خاکستری میشد
حرفاشو قرنطینه کرد دم از شرایطش نزد
روحش شد فرش زیر پاش پر از سوختگی پر از زخم بی حساب
بزرگ شد اما اتیش گرفت کودک درونش
موند یه مشت خاکستر از بچگی بجاش
تو چشاش همیشه انگار یه چیزیش هس
انگار یه چیزیش هس
همیشه انگار یه چیزیش هس
انگار یه چیزیش
همیشه انگار یه چیزیش هس
به تنها جایی که سر میزد زانوهاش بود
همیشه انگار یه چیزیش هس
نه یه طرف تاریک داره نمیشه ببینیش اصلا
یه خلوت داره به عمق نداشته ها
یه لبخند پر از توهم نوازشا
کاشته هاش رشد نکرد خاکش خوب نبود
یه ظرفم داره پر از بذر نکاشته ها
زخمی و رنجوره خیلی وقتام تلخه
تلخی بامزه بودنو میفهمه
روزای زوج خونه میمونه اکثرا فرده
بیرونم باشه جریمش چند قلم درده
اولا سرده دوما خنده ادما رو میبلعه
شاد بودن یادش رفته اشک میده بیرون
میگنده
سوما تنهایی رو تنهایی میچینه تو تنهای بعدش
کمبود محبت داره انبوه اندوه انبار دلش
سرکوب سرکوب ته مایه اش
همیشه انگار یه چیزیش هس