Lyrics and translation Chada - Tego nie da się naprawić

Tego nie da się naprawić

Miał 28 lat, żył w bólu i niewoli
To wszystko szybko wymknęło mu się spod kontroli
Zaczął od miękkich, jak większość rówieśników
Lecz niestety to nie poskromiło jego apetytu
Spróbował twardych, koleżka go zaszczepił
Już po czasie płynął z nurtem bardzo zgubnej rzeki
Miał również problem, ojca alkoholika
To jego obwiniał za pobyty na odwykach
Wciąż szedł po swoje, nie słyszał, że się śmieją
Miał problem z ludźmi z miasta, z utraconą nadzieją
Nie miał odwagi marzyć, wybrał wysoki blok
Zwątpienie nie opuszczało go niemal na krok
Miał tego dość, w niebo skierował oczy
Ona tam była i kazała mu skoczyć
Zrobił ten krok, już dawno chciał się zabić
Tego nie da się naprawić

Miała wtedy 13 lat, w klasie uczyła się najlepiej
Same piątki z prac odrabianych na parapecie
Rodziców nie było stać na biurko, żyła na diecie
Starszy brat kradł, młodszy patrzył jak ojciec szcza pod siebie
Czuła strach, była samotna w pełnym domu, w domu zła
W jakim domu, raczej kurwa w jednym pokoju
I tak dziękowała Bogu za każdy dzień
W głębi serca chciała, żeby jak najszybciej skończył się
Całe wakacje przesiedziała z młodszym bratem
Mama harowała na drugim etacie żeby mieć na spłatę
"Czemu ryczysz gnoju, spójrz ja nie płaczę"
"Świat jest piękny, świeci słońce" - tak mówiła mu za każdym razem
Przyszedł wrzesień, nowa szkoła, nowe twarze
Nowe korytarze, gimnazjum i nowy wir wydarzeń
Parę nowych koleżanek, te wymalowane lale
Śmiały się, że jest pierdolonym brzydalem
Pluły do kanapek i pisały na ścianie, że robi lachę
Wołały do niej "brudasie", jakim kurwa prawem?
Tym razem zamiast być w szkole, leży na torach i krwawi
Umiera sama, ale tego nie da się naprawić (się naprawić)

Historia jak setki innych, pewnej dziewczynki
Właśnie chowała na ogródku zabawki do skrzynki
Tata smarował gwinty, mama jak zwykle w kuchni
Jeszcze nie wiedziała, że nie zobaczy już córki
Tuż obok furtki, stał szanowny sąsiad
Patrzył na małą Kasię i kręcił cwel swego wąsa
I wszedł kurwa do środka, i nikt nie wie dlaczego
Ten pierdolony sąsiad dopuścił się najgorszego
Od lat był ojca kolegą, widział już Kasię nie raz
I nie raz pewnie myślał jakby się do niej dobierał
I co mi powiesz teraz?
Że nadal świat jest piękny
Jak stare chłopy gwałcą kurwa kilkuletnie dzieci?
Nieważne jak rym leci ziom, wsłuchaj się w przekaz
Sam powiesiłbym z chęcią tą kurwę, a nie człowieka
Powiedz na co teraz matka czekać ma, ojciec się zabił
Niestety - tego nie da się naprawić (się naprawić)

Этого не исправить

Ему было 28 лет, он жил в боли и неволе,
Всё быстро вышло из-под его контроля.
Начал с лёгких, как большинство сверстников,
Но, к сожалению, это не укротило его аппетит.
Попробовал тяжёлые, дружок его подсадил,
И по течению очень опасной реки он поплыл.
Была у него и проблема - отец-алкоголик,
Его он винил за пребывание в клиниках.
Всё шёл за своим, не слышал, как смеются,
У него были проблемы с людьми из города, с потерянной надеждой.
Не имел смелости мечтать, выбрал высотку,
Отчаяние не покидало его почти ни на шаг.
Ему всё это надоело, в небо направил взгляд,
Она там была и велела ему прыгать.
Он сделал этот шаг, давно хотел покончить с собой,
Этого не исправить.

Ей было тогда 13 лет, в классе училась лучше всех,
Одни пятёрки за работы, сделанные на подоконнике.
Родители не могли позволить себе письменный стол, она сидела на диете,
Старший брат воровал, младший смотрел, как отец ссыт под себя.
Она чувствовала страх, была одинока в полном доме, в доме зла,
В каком доме, скорее, блядь, в одной комнате.
И всё же благодарила Бога за каждый день,
В глубине души хотела, чтобы он как можно скорее закончился.
Все каникулы просидела с младшим братом,
Мама пахала на второй работе, чтобы было чем платить.
"Чего ревёшь, сопляк, посмотри, я не плачу",
"Мир прекрасен, солнце светит" - так говорила она ему каждый раз.
Наступил сентябрь, новая школа, новые лица,
Новые коридоры, средняя школа и новый вихрь событий.
Несколько новых подружек, эти раскрашенные куклы,
Смеялись, что она чертовски уродлива.
Плевали в бутерброды и писали на стене, что она шлюха,
Кричали ей "грязнуля", каким, блядь, правом?
На этот раз вместо того, чтобы быть в школе, она лежит на рельсах и истекает кровью,
Умирает одна, но этого не исправить (не исправить).

История, как сотни других, одной девочки,
Она как раз убирала игрушки в ящик в саду.
Папа смазывал резьбу, мама, как обычно, на кухне,
Ещё не знала, что больше не увидит дочь.
Рядом с калиткой стоял уважаемый сосед,
Смотрел на маленькую Катю и крутил свой мерзкий ус.
И вошёл, блядь, внутрь, и никто не знает почему,
Этот гребаный сосед совершил самое худшее.
Годами он был другом отца, видел Катю не раз,
И не раз, наверное, думал, как бы к ней пристать.
И что ты мне теперь скажешь?
Что мир по-прежнему прекрасен?
Когда старые мужики насилуют, блядь, маленьких детей?
Неважно, как рифма ложится, брат, вслушайся в посыл,
Я бы сам с удовольствием повесил эту мразь, а не человека.
Скажи, чего теперь матери ждать, отец покончил с собой,
К сожалению, этого не исправить (не исправить).