Lyrics Psikolojim Bozuk - No.1 , Diaz Dizzy

Akşam üstü vakitleri diyordu haket beni
Kendini ödül sanan gramlara gülümsedim
Atari kasetleri mutlu edemezki
Saat geçti mi 12′yi kurtarın bu ülkeyi
Sorunlarla dolu günler oyunlar ve tuzak
Kafan o kadar karışır ki çorba atar tuza
Huzura uzan ama bilirsin yakın değil
Söyle biz sokaklarda gezinen bi gölge miyiz
Sallanarak ilerlerim rahat olsun gönüller
Bu saksıya su dökücem solsa bile güller
Havlasın köpekler midemde köpükler
Ağzıma geldiğinde yine başlar aynı öğütler
Dengesizleşirsin bu engin denizde
Sevgisiz bi şiirsin eski defterimde
Psikolojin bozuldukça boğulursun
Düzelmeye çalıştıkça bozulursun

Dur diyen kimse yok artık önüme geçilemez
Yaşamak için böyle boktan hayat seçilemez
İçine ettiler artık berrak olsa içilemez su
Psikolojim bozuk benle herkes geçinemez
Dur diyen kimse yok artık önüme geçilemez
Yaşamak için böyle boktan hayat seçilemez
İçine ettiler artık berrak olsa içilemez su
Psikolojim bozuk benle herkes geçinemez

Yeni metin belgeleri açılır geceleyin
Gözlerini kapattıkça hergün biraz gecendeyim
Siktir et duyguları çok oldu kafasına sıkalı
Düşler ölüyorsa gerçeğe sokayım
Depresyonun yan etkisi ciğerlerin kararması
Sigara yapmam gerekse bu konuda ustayım
Ve ben hayatla danstayım vursalarda sarsmadı
İçtim ama kusmadım ve halada susmadım
Lan aç kalmayı öğrendikçe doyacak karnımız
Bak yok hiç kimseden gizlimiz ve olmicak saklımız
Siz olmicak sandınız hep olmayana yittiniz
İzmaritim küllüğü siz cehennemi seçtiniz
Düşündükçe sonumu düşünmemeyi istiyorum
Şans ile aram bozuk kaltak beni sevmiyordur
Hayatım hiphop tabi bu seni gerdi
İnandığım son orospuda ölüyorum derdi

Dur diyen kimse yok artık önüme geçilemez
Yaşamak için böyle boktan hayat seçilemez
İçine ettiler artık berrak olsa içilemez su
Psikolojim bozuk benle herkes geçinemez
Dur diyen kimse yok artık önüme geçilemez
Yaşamak için böyle boktan hayat seçilemez
İçine ettiler artık berrak olsa içilemez su
Psikolojim bozuk benle herkes geçinemez

Soğuk bi oda düşün mezar gibi
Gözlerimin alt tarafı karanlık ve mezar dibi
Ne kadar insan içine çıkacak yüzüm varsa
O kadar insanların gördüm içini
Sabahı selamlıyor şarkılarım anlamıyor aklı yarım
Bu beni zayıflatmıyor ben kaydetsemde hep artıları
Umutlarım ampül kadar bile aydınlatmıyor
Kurtulmak istedikçe bağlıyor beni
Sanki esirim bu derde ağlıyor içim
Bölünmüş her parçam bile dağlıyor gibi
Sanki soğuk yüzümü dağlıyor biri
Kaybettim herşeyimi birer birer
Bir umut vardı içimde oysa oda şimdi gider
Umutlandıran para olsa oda biter
Kimse yardım etmez ama mutluluklar diler.

Dur diyen kimse yok artık önüme geçilemez
Yaşamak için böyle boktan hayat seçilemez
İçine ettiler artık berrak olsa içilemez su
Psikolojim bozuk benle herkes geçinemez
Dur diyen kimse yok artık önüme geçilemez
Yaşamak için böyle boktan hayat seçilemez
İçine ettiler artık berrak olsa içilemez su
Psikolojim bozuk benle herkes geçinemez