Lyrics Atlas - Epis DYM KNF

Epickie pierdolniecie znów witam was na bitach
Druga solowa płyta
To ze mną kawał życia
A czas kolejny symbol po ognisto piórym
Dam tyle wiary że samobójcom pękną sznury

Harpuny nałogów wszczepiły w mą skórę
Zmagałem się bólem
Dziś za ten ból dziękuję
Co czuje kim jestem jaką mam naturę
Wystarczy tego tyle bym władał excaliburem

Waleczne serce do granic możliwości
Często zapominam o systemie proporcji
Wszystko albo nic pierdole półśrodki
Zapisze się w sercach ludzi jak Pavarotti
Najpierw zmoknij jakie to uczucie przetrwałem w kurwe burz nic
Wspólnego z cukrem skutkiem picia wódki to wpierdol
życiowy a pierdol życiowy to to pistobat też bojowy

Ło, ło, ło, ło, ło, ło, ło
Wytrzymam ciężar który los rzuci na barki
Ło, ło, ło, ło, ło, ło, ło
Solo numer dwa a klasta na plecach ciarki
Ło, ło, ło, ło, ło, ło, ło
Niech dobry przekaz niesie się nad miastem
Ło, ło, ło, ło, ło, ło, ło
A każdy z trzych siedzi jak w dwumaśle

Wciąż napędza wiara w niezdobyte szczyty
Szacunek do natury za ośmiotysięczniki
Pułap liryki nieustannie wzrasta
Wątki ze świata mieszane z klimatem miasta
Prawdziwe to realne realne rzeczywiste
Skończyłem balet byłem rozpierdolu mistrzem
Dystans mam wielki do siebie do świata
Szanuje ludzi z grocha nie pisanych niepisanych zasad
Motywujące wersy nektar wciąż wycieka
Trójwymiarowy rap kąpany w życiowych zaciekach
Korekta na życie czy ambicje na streecie
Najważniejsze w tym wszystkim żyć bez ograniczeń
Naturalistycznie być sobą po wieki
Z godnością przemierzać nieprzetarte ścieżki zapisać się jak
Freski w dziejach świata tu bania albo w oczach dziecka jako tata

Ło, ło, ło, ło, ło, ło, ło
Wytrzymam ciężar który los rzuci na barki
Ło, ło, ło, ło, ło, ło, ło
Solo numer 2 a klasta na plecach ciarki
Ło, ło, ło, ło, ło, ło, ło
Niech dobry przekaz niesie się nad miastem
Ło, ło, ło, ło, ło, ło, ło
A każdy z trzych siedzi jak w dwumaśle