Lyrics Demek Gidiyorsun - Fatih Kısaparmak

Demek gidiyorsun
Ben bunu haketmedim
Ne varsa aşka ve çesarette dair
Sırtlayıp o büyük yangınınla gidiyorsun demek

Git

Oysa oysa sen öğretmen çıktığın yıl
Vurup alnıma kavgayı
Simsiyah bir süt gibi
Yaprak dökmüştü darağacım

Akşamlarım olmuştu ve kuduz gecelerim
Gözyaşlarım ağlarken
Bir uzun yolculuk düşmüştü peşime
O gün bügündür tetikte bir ömrün son kurşunusun
Hiç aklıma gelmezdi gülüm
Bu da bana ders olsun
Bu da bana ders olsun

Demek gidiyorsun
Böyle olsun istemezdim oysa
Hazin ve dağların bu baş dönmesi
Cellat kırmızısı bir hüsrandı yollarda
Sen öğretmen çıktığın yıl
Çırıl çılgın bir ağaca soyunmuştu işlemler
Eyvah

Esmer bir ağda bir eylemişsem
Cinnetin ucunu yakmışsam bir kez
Cehenemin nizamiye kapısındaysam
Ateşden bir nehre dönen bu isyan
Hep o gül yangınına kanat çırpar ve en korsan şarkılar
Yüzünü şarapla yıkar

Gidiyorsun demek
Ben bunu haketmedim
Ne varsa aşka ve cesarette dair
Sırtlayıp o büyük yangınınla git

Hadi durma
Geçliğimin vebalini ve sevgisiz hayatımızın bedelini ödemeden git
Bu şiiri sana armağan ettim
Yanına almayı unutma sakın
Issız gecelerde okur ağlarsın
Kimseler görmese de kanarsın gülüm
Neler çektigimi o gün anlarsın

Son bahar yağmuruyla ıslandım sokaklarda
Ağladım ikimize
Senden çok uzaklarda
Şimdi hüzün makamında bütün şarkılar
Bu yorgun ses
Bu kör lamba
Bu ateşi sönmüş soba
Tanığıdır yanlızlığın
Pişmanlığın tanığıdır
Çünkü çünkü benim kitabımda
Aşk bir defa yaşanır

Demek gidiyorsun git
Bir yanda ölümün anlındaki ter
Bir yanda suya düşen sardunya
Ve sabahın saçlarındaki kırağı kadar üşüyorsun

Hadi durma
Sırtlayıp o büyük yangının vebalini ve sevgisiz bir hayatın
Bedelini ödemeden git

Bilirsin gecenin en karanlık olduğu an
Sabahın en yaklaştığı zamandır ve hiçbir şey hakkında
Bildiğimiz her şey aslında yalandır

Demiştim ya sen öğretmen çıktığın yıl
Vurup alnıma kavgayı
Simsiyah bir süt gibi
Yaprak dökmüştü darağacı
Hüzün sarısı yapraklarını

Akşamlarım olmuştu ve kuduz gecelerim
Gözyaşlarım ağlamıştı
Bir uzun yolculuk düşmüştü peşime
Çırıl çılgın bir ağaca soyunmuştu işlemler

Demek gidiyorsun git
Bu şiiri sana armağan ettim
Yanına almayı unutma
Belki soban sönmüş
Kitabın bitmiş
Belki dizlerindeki battaniye
Yanlızlığın iç çekişini duyarsın
Paketteki son sigaran ve titrek bir mum alevi hüznüyle
Geçmişe dalarsın
Kimseler görmese de kanarsın gülüm
Sen de yanarsın