Lyrics and translation Halina Frąckowiak - Milosc

Przerosło mnie wielkie szczęście
Zmiażdżyło mnie i przygniotło
Rozmiata mi w oczach ziemię
Jak gwiazda ognistą miotłą
Płynę na jakiejś planecie
Stoję pod jakąś pochodnią
Największym szczęściem jest miłość
A szczęście największą zbrodnią

Ziemia maleje, jak komar
I brzęczy gdzieś koło ucha
Ach kto mnie wstrzyma, kto szumu
Słońc wirujących wysłucha!

Kto ze mnie niebo wypije
Kto zgasi piekło goryczy?
Nikt! Nic się nie dzieje, tylko
Serce palone aż syczy

Меня переполняло великое счастье.
Меня раздавило и придавило
В моих глазах земля
Как звезда огненной метлой
Я плыву на какой-то планете.
Я стою под каким-то факелом
Самое большое счастье-любовь
И счастье величайшим преступлением

Земля уменьшается, как комар
И жужжит где-то около уха
Ах, кто удержит меня, кто шумит
Закружится солнце!

Кто из меня небо выпьет
Кто погасит адскую горечь?
Никто! Ничего не происходит, только
Сердце жгло до шипения