Autoportret Witkacego (Witkacy) - Jacek Kaczmarski feat. Przemyslaw Gintrowski & Zbigniew Łapiński translation in German

Autoportret Witkacego (Witkacy)

Patrzę na świat z nawyku
Więc to nie od narkotyków
Mam czerwone oczy doświadczalnych królików
Wstałem właśnie od stołu
Więc to nie z mozołu
Mam zaciśnięte wargi zgłodniałych Mongołów

Słucham nie słów lecz dźwięków
Więc nie z myśli fermentu
Mam odstające uszy naiwnych konfidentów
Wszędzie węszę bandytów
Więc nie dla kolorytu
Mam typowy cień nosa skrzywdzonych Semitów

Widzę kształt rzeczy w ich sensie istotnym
I to mnie czyni wielkim oraz jednokrotnym
W odróżnieniu od was którzy Państwo wybaczą
Jesteście wierszem idioty odbitym na powielaczu
Jesteście wierszem idioty odbitym na powielaczu

Dosyć sztywną mam szyję
I dlatego wciąż żyję
Że polityka dla mnie to w krysztale pomyje
Umysł mam twardy jak łokcie
Więc mnie za to nie kopcie
Że rewolucja dla mnie to czerwone paznokcie

Wrażliwym jest jak membrana
Zatem w wieczór i z rana
Trzęsę się jak śledziona z węgorza wyrwana
Zagłady świata się boję
Więc dla poprawy nastroju
Wrzeszczę jak dziecko w ciemnym zamknięte pokoju

Ja bardziej niż wy jeszcze krztuszę się i duszę
Ja częściej niż wy jeszcze żyć nie chcę a muszę
Ale tknąć się nikomu nie dam i dlatego
Gdy trzeba będzie sam odbiorę światu Witkacego

Selbstporträt Witkacys (Witkacy)

Ich schaue die Welt aus Gewohnheit an
Also nicht von den Drogen
Habe ich rote Augen von Versuchskaninchen
Ich bin gerade vom Tisch aufgestanden
Also nicht von der Plackerei
Habe ich zusammengepresste Lippen hungriger Mongolen

Ich höre nicht Worte, sondern Klänge
Also nicht vom Ferment der Gedanken
Habe ich abstehende Ohren naiver Spitzel
Überall wittere ich Banditen
Also nicht zur Beschönigung
Habe ich den typischen Nasenschatten gekränkter Semiten

Ich sehe die Gestalt der Dinge in ihrem wesentlichen Sinn
Und das macht mich groß und einzigartig
Im Unterschied zu Ihnen, die Sie, meine Teuerste, entschuldigen mögen,
Ein Gedicht eines Idioten sind, auf einem Vervielfältiger abgezogen
Ein Gedicht eines Idioten sind, auf einem Vervielfältiger abgezogen

Ich habe einen ziemlich steifen Nacken
Und deshalb lebe ich noch
Weil Politik für mich Spülwasser in einem Kristallglas ist
Mein Verstand ist hart wie Ellbogen
Also treten Sie mich deswegen nicht, meine Holde,
Dass Revolution für mich rote Fingernägel sind

Ich bin empfindlich wie eine Membran
Deshalb, abends und morgens
Zittere ich wie die Milz eines herausgerissenen Aals
Ich habe Angst vor dem Weltuntergang
Also, um meine Stimmung zu verbessern
Schreie ich wie ein Kind, das in einem dunklen Zimmer eingesperrt ist

Ich ersticke und ringe nach Luft, mehr noch als Sie
Ich will öfter als Sie nicht leben, und doch muss ich
Aber ich lasse mich von niemandem anfassen und deshalb
Werde ich, wenn es sein muss, der Welt Witkacy selbst nehmen