Lyrics and translation Jacek Kaczmarski - 1788

1788

Ta pierwsza morska podróż do Australii!
Łotry przy burtach, prostytutki w kojach
Wszyscy się bali, łkali i rzygali
W drodze do raju, przewrotności Twoja
Panie, coś w jeszcze nam nieznanych planach
Miał czarne diabły strzegące wybrzeży
Edenu, który przeznaczyłeś dla nas
A w który nikt, prawdę mówiąc, nie wierzył!
Czym żeśmy, marni, zasłużyli na to?
Ten, co zawisnąć miał za kradzież płaszcza
Płakał nad swoją niechybną zatratą
Nie widział Ciebie w robaczywych masztach
Statku, co tylko był więzieniem nowym
Tej co kupczyła ciałami swych dziatek
Ani przez mgnienie nie przyszło do głowy
Że to nadziei - nie rozpaczy statek
Niejeden żołnierz z ponurej eskorty
Bo czym się ich los od naszego różnił?
Wiedział, że nigdy już nie ujrzy portu
Gdzie go podejmą karczmarze usłużni
I płatne dziewki, że zabraknie rumu
Zanim do celu przygnasz okręt szparki
Z marynarzami pili więc na umór
I wbrew zakazom - grali o więźniarki
Prawda, nie wszyscy próby Twe przetrwali
Ale też ciężkoś nas doświadczał, Panie
Nie oszczędzałeś nam wysokiej fali
Za którą mnogim przyszło w oceanie
Zakończyć żywot, innym dziąsła zgniły
Wypadły zęby, rozgorzały wrzody
Więc znaczą nasz zielony szlak mogiły
Szkorbutu, szału, francuskiej choroby
Nikt nie odnajdzie w ruchomych otchłaniach
Ciał nieszczęśników - oprócz Ciebie, Boże
Ich żywot grzeszny epitafiów wzbrania
Lecz - ukarani, więc wystarczy może
Żeś się posłużył straszliwym przykładem
Oni naprawdę dotarli do piekieł
A umierając nie wierzył z nich żaden
Że w swym cierpieniu umiera - człowiekiem
Ląd nam się wydał niegościnny, dziki
Łotr bez honoru, kobieta sprzedajna
Z dnia na dzień - jak się stać ma osadnikiem
Nieznanych światów? Bo rozpoznać Raj nam
Nie było łatwo znaleźć w sobie siłę
Wbrew przeciwnościom, bez słowa zachęty
By mimo wszystko żyć nim nam odkryłeś
Kraj szczodry w zboże, złoto i diamenty
Łajdacki pomiot, łotrowskie nasienie
Czerpiąc ze spichrza Twoich dóbr wszelakich
Choć tyle wiemy własnym doświadczeniem
W nas jest Raj, Piekło i do obu-szlaki
W nas jest Raj, Piekło i do obu-szlaki
W nas jest Raj, Piekło i do obu-szlaki
W nas jest Raj, Piekło i do obu-szlaki

1788

Это первое морское путешествие в Австралию!
Негодяи у бортов, проститутки в койках,
Все боялись, рыдали и блевали
На пути в рай, ирония твоя,
Господи, в ещё неведомых нам планах
Ты поставил чёрных дьяволов, охраняющих берега
Эдема, который ты предназначил для нас,
А в который никто, по правде говоря, не верил!
Чем же мы, жалкие, заслужили это?
Тот, кто должен был быть повешен за кражу плаща,
Плакал над своей неминуемой гибелью,
Не видел Тебя в изъеденных червями мачтах
Корабля, который был лишь новой тюрьмой.
Та, что торговала телами своих детей,
Ни на мгновение не допускала мысли,
Что это корабль надежды, а не отчаяния.
Не один солдат из мрачного эскорта,
Ведь чем их судьба отличалась от нашей?
Знал, что никогда уже не увидит порта,
Где его встретят услужливые трактирщики
И продажные девки, что кончится ром,
Прежде чем к цели приведёшь ты корабль, Господи,
С матросами пили они до беспамятства
И, вопреки запретам, играли на пленниц.
Правда, не все твои испытания выдержали,
Но и тяжко нас испытывал ты, Господи,
Не щадил ты нас высокой волной,
После которой многим суждено было в океане
Закончить жизнь, у других дёсны сгнили,
Выпали зубы, воспалились язвы.
Так что наш зелёный путь отмечают могилы
Цинги, безумия, французской болезни.
Никто не найдёт в подвижных пучинах
Тел несчастных, кроме Тебя, Боже.
Их грешная жизнь не допускает эпитафий,
Но - наказаны они, так что, быть может, достаточно,
Что ты воспользовался страшным примером.
Они действительно попали в ад,
А умирая, никто из них не верил,
Что в своих мучениях умирает человеком.
Земля показалась нам негостеприимной, дикой,
Негодяй без чести, женщина продажная.
Изо дня в день - как стать поселенцем
Неведомых миров? Ведь распознать Рай нам
Было нелегко, найти в себе силы
Вопреки невзгодам, без слов ободрения,
Чтобы всё-таки жить, пока ты не открыл нам
Край, щедрый на зерно, золото и алмазы.
Подлое отродье, воровское семя,
Черпая из амбара твоих благ всевозможных,
Хоть столько знаем по собственному опыту,
В нас есть Рай, Ад и к обоим - пути.
В нас есть Рай, Ад и к обоим - пути.
В нас есть Рай, Ад и к обоим - пути.
В нас есть Рай, Ад и к обоим - пути.