Lyrics and translation Jacek Kaczmarski - Diabel moj

Diabel moj

Nie nauczono mnie paciorka
Nigdy nie byłem u spowiedzi
Więc od czupryny do rozporka
Niejeden diabeł we mnie siedzi
Prócz tych, co dbają o natchnienie
Samopoczucie i rozkosze
Szczególnie tego sobie cenie
Którego w kręgosłupie noszę
Tak mi usztywnił karku kręgi
Że mimo groźby i namowy
Ani kazanie, ani pręgierz
Nie zdoła mi pochylić głowy
Nie, żebym nie chciał! Wciąż zazdroszczę
Tym, co potrafią ujść zatraty
I łączą swe talenty owcze
W stada wzajemnej aprobaty
Przez to kalectwo - zdrowych ranię
Na pogodzonych ściągam biedę
Wszelkie zbiorowe pojednanie
Obracam w "jedność - minus jeden"
Ani nie bronię się pogardą
Ani nie brudzę się popiołem
Lecz będę żył i umrę - hardo
Chcąc nie chcąc - z podniesionym czołem
Jeżeli hardzi Stwórcę brzydzą
Niech mi odmówi odkupienia
Choć chyba mnie zrozumie, widząc
Że też samotnie trwa w przestrzeniach
Bo czym są moje grzechy małe
Gdy On pokornych ma - miliony
Rzadko Mu głowę zawracałem
I tylko - w imię odtrąconych

Мой дьявол

Меня не учили молитвам,
На исповеди не бывал,
И потому от самых пяток
Во мне не дьявол – легион.
Помимо тех, что вдохновляют
На наслажденья и уют,
Особенно ценю я, милая,
Того, что в позвоночнике живёт.
Он так мне выпрямил все кости,
Что, невзирая на угрозы,
Ни проповеди, ни побои
Не заставят меня склониться.
Не то, чтобы не хотел! Завидую
Тем, кто умеет избежать потерь,
И овцы свои таланты
В стада согласия объединяют.
Из-за увечья - раню здоровых,
На примирившихся беду призываю.
Всякое общее согласие
Я обращаю в "единение минус один".
Не защищаюсь презрением,
И не мараюсь пеплом,
Но буду жить и умру гордо,
Хочешь не хочешь - с поднятой головой.
Если гордецы Творца раздражают,
Пусть откажет мне в искуплении.
Хотя, должно быть, поймет меня, видя,
Что тоже в одиночестве в пространстве пребывает.
Ибо что значат мои мелкие грехи,
Когда у Него покорных миллионы?
Редко я Ему голову морочил,
И только - во имя отверженных.