Lyrics Avaz - Jammah

Avazım çıktığı kadar sustum
Yavaş yavaş geçti gözlerimin önünden, göremedim
Yaram kadar konuştum
Tütün rengi gözlerini sarıp içtim, ölemedim

Karşı kaldırımlardan öte kesişemedik
Şu intihar sahamdan öte geçemedim, çözemedim
Yol kenarı durdum, baktım, seslendim
Ve o karanlık evlerin hepsine girdim, dönemedim

Ağlayarak doğduğu için
Kendini şanslı hisseden adamlar
Aslen kaybettiler
Aslen bir şiiri hiç okunmamak üzere yazan adamlar, kaybettiler
Göz göze gelmekle tehdit edilen adamlar oldu, kaybettiler
İstasyonlarda valizsiz bekleyen adamlar, kaybettiler
Ve hayatı tersten yakıp
Ölmeyi bekleyen adamlar, zaten kaybettiler

Beni bekleme yolun yarısında dönerim zaten
O hikayelerin hiçbirine bakma bence benim katil
Hatta göğsüme yatamama bahanen de hazırken
Benden hiç medet umma, kül damlıyor sahip

Sonra kaldırımlarla tanışıyoruz, hepsini tanıyorum
Yine de şiir gibi gelenlerin hepsine kanıyoruz içten
Bu kez kendimi bulamıyorum ve arıyorum
Gerçi hangi cehennemde olduğumun ne önemi var
Yanıyoruz işte

Karıncaların istikametine anlam yüklediğin gün, o gün beni sev