Lyrics and translation Maryla Rodowicz - Pieśń Miłości

Męka, męka, mówię wam
Kiedy człowiek żyje sam
Nie chce się pić, nie chce się jeść
I na słońcu więcej plam!
Męka, męka, ale cóż
Kiedy człowiek pożył już
Ma dosyć kłamstw, milczących dni
Kaleczących słów jak nóż
Boże!
Jak ja rzucam nożem
Dowiesz się potworze
Kiedy przyjdzie czas
A na razie, może, jest nam nie najgorzej
Więc się ze mną ożeń
Zanim karty pójdą w tas
Męka, męka, bo kto wie
Czy gdzieś żyją dusze dwie
Co wiedzą jak zachować smak
I ocalić cały wdzięk
Męka, męka, ale ja
Póki życie jeszcze trwa
Radziłabym przy sercu twym
Moje serce mieć jak rym
Boże!
Jak ja rzucam nożem
Dowiesz się potworze
Kiedy przyjdzie czas
A na razie, może, jest nam nie najgorzej
Więc się ze mną ożeń
Zanim karty pójdą w tas

Мучение, мучение, говорю вам
Когда человек живет один
Пить не хочется, есть не хочется
И на солнце больше пятен!
Мучение, мучение, но хорошо
Когда человек уже пожил
Он устал от лжи, молчаливых дней
Калечащие слова, как нож
О, боже!
Как я бросаю нож
Вы узнаете монстра
Когда придет время
А пока, может быть, нам не хуже
Тогда женись на мне.
Прежде чем карты пойдут в Тас
Мучение, мучение, ибо кто знает
Живут ли где-нибудь души две
Что они знают как сохранить вкус
И спасти всю грацию
Мучение, мучение, но я
Пока жизнь продолжается
Я бы посоветовала при сердце твоем
Мое сердце иметь как рифма
О, боже!
Как я бросаю нож
Вы узнаете монстра
Когда придет время
А пока, может быть, нам не хуже
Тогда женись на мне.
Прежде чем карты пойдут в Тас