Lyrics Abi - Reza Pishro , Ali Owj

همه روزایی دارن که خیلی بده
ولی بیخیال، اینا میگذره
روزای خوب و بد، با خاطراتِ تلخ
راحت پا میذارن روی تصمیمات و
اصلا نمیکُنی فکرشم (نمی کنی فکرشم)
هر چی میری جلوتر (هر چی میری جلوتر)
میندازی یه نگاه به پشتِ سر (آه، پشت سر)
میبینی که همه ناامیدن و
حتی ندارن با مُرده فرق (هه)
آسمونای رنگارنگ
بالا سرمونه دریا تو ابرا محو
به این ضربانِ قلب عادت
دارم و آب تَنی میکنم تا دریا هست
سبک مثل پروانه ام
ولی اندازه آسمونا قلب دارم
وقتی بالا سری هوامو داره
پُر از انگیزه پیِ هدفایِ فردامم
هر شب میشینم رو هلالِ ماه (آه)
میگذرن ده ها ستاره ی دنباله دار
چشمه های جاودان میجوشه جلو پام
چون همیشه فرق داشت برام زمانِ حال
منو نگاه نکن از جهانِ ما
که از نفسام میباره طلایِ ناب
ما ستاره ی زنده های مُرده ایم
فرقی هم نداره که رو انتهای قله ایم
بعید میدونم توی جاده ی برفی
خردمندی بشینه در انتظارِ جمله ای
روزی که نوبتِ مُردنم بود گذشت
حالا دیگه زنده ام و روشنم توت (آره)
خیره شدم به اون پرستو
به تاجِ خاری که همیشه رو سرم موند
به ناله هایی که مُدام از اونورم بود
نامه هایی که تمامش توو سرم سوخت
به خودم قول دادم خودم بمونم
کنار بیام با بلندی و بارنده بودن
تو هر دو دسته بودم
پُر تپش و متحد و نرم
گرممه برم جای خنک بمونم و
یه چیزایی هست که فقط باید خودم بدونم
تا بمونم تو اوجِ ارتفاع بلندِ رو ابر
وقتی ارتباطم صمیمانه حفظه
نمیترسم از صدای کلنگِ رو قبر
روزای خوب و بد، با خاطراتِ تلخ
راحت پا میذارن روی تصمیمات و
اصلا نمیکُنی فکرشم (فکرشم)
هر چی میری جلوتر
میندازی یه نگاه به پشتِ سر (آه، آه)
میبینی که همه ناامیدن و
حتی ندارن با مُرده فرق (هه)
آسمونای رنگارنگ (آه)
بالا سرمونه دریا تو ابرا محو
به این ضربانِ قلب عادت
دارم و آب تَنی میکنم تا دریا هست
سبک مثل پروانه ام
ولی اندازه آسمونا قلب دارم
وقتی بالا سری هوامو داره
پُر از انگیزه پیِ هدفایِ فردامم
اگه این راهته بیخیالِ بقیه
خودتو بشناس و برو توی مسیرش
هر تغییری داره کلی هزینه
گاهی اوقات با جون
گاهی اوقات با پول
بهتره لفت ندی و موقعیتو بگیری
بهتر از اینه فقط پشتِ در تو بشینی
افکار سیاه و موانعِ زیاد
نمیرسی هیج وقت به اواخره این راه
صبر رو پیشه کن، ایمانو بگیر
سفیدو بکار و سیبارو بچین
زرد آبی قاطی همه رنگِ خداست
مغز ما که از مقصد اصلی جداست
آفرینش پرسش تکاملِ رشده
زیباست و زندگی میده بهت مژده
همه متحد و همدل
واسه هدف دوریم ولی دلا همه تنگه
تو این هوای سردِ غربت، یه صورتِ مرده است
یه مردمِ گشنه است، نتیجه کینه دشمن
این دله میده جرأت