Lyrics Człowiek - Romuald i Roman

Tata mi wbijał zawsze do głowy
Ważne zasady te
Życie to nie jest film kolorowy
W życiu głupiemu źle

Nie, nie, nie wiesz, że ludzie
Dadzą ci to, co chcesz
Trudno zbudować domy ze złudzeń
Bo jeszcze trzeba jeść

Wkoło tyle kwiatów
Tyle złotych zbóż
Pięknych poematów
I dalekich mórz
Słońce pali ziemię
Ziemia rodzi nas
Człowiek patrzy w krzemień
Skamieniały czas

Czy mam uwierzyć właśnie wam?
O nie!
Ja też otwarte oczy mam
I ja wiem, i ja wiem
(Wiem, wiem, wiem, wiem, wiem...)

Nic nie wiem, nic nie wiem
Nic nie wiem, nic nie wiem...

Powiem, powiem, nic nie wiem
Powiem, powiem...

Czy mam uwierzyć właśnie wam?
Ja też otwarte oczy mam
Na każdy dzień
Dajcie mi mądry wzrok
Bicie serc, siłę rąk
Tych waszych rąk
Abym chciał, abym mógł
Dalej nieść codzienny trud
Powszedni trud
Abym tak zbudował dom
Dach ze stali, drzwi ze słońc
Nasz wspólny dom

Wkoło tyle kwiatów
Tyle złotych zbóż
Pięknych poematów
I dalekich mórz
Słońce pali ziemię
Ziemia rodzi nas
Człowiek patrzy w krzemień
Skamieniały czas

Czy mam uwierzyć właśnie wam?
Ja też otwarte oczy mam
Na każdy dzień
Dajcie mi mądry wzrok
Bicie serc, siłę rąk
Tych waszych rąk
Abym chciał, abym mógł
Dalej nieść codzienny trud
Powszedni trud
Abym tak zbudował dom
Dach ze stali, drzwi ze słońc
Nasz wspólny dom

Wkoło tyle kwiatów
Tyle złotych zbóż
Pięknych poematów
I dalekich mórz
Słońce pali ziemię
Ziemia rodzi nas
Człowiek...
(Człowiek, człowiek, człowiek)
(Człowiek, człowiek, człowiek)
(Człowiek, człowiek, człowiek...)